_Debbie_ schreef:Dat ik er niet tegen kan dat ik genegeerd word,ik zwart gemaakt word en er leugens over me verteld worden.
Ik raak daarvan in de stress ik ben een echt gevoelsmens en heb der dan een hekel aan als mensen mij ineens de rug toe keren.
Ik wist ook niet dat ik zwanger zou worden,het was niet gepland dus het is niet zo dat ik dacht met me vriend van ''laten we nu eens kinderen nemen''.
Het is zeker wel welkom en als je er dan zo trost op bent dat het toch heeft mogen gebeuren maar dat mensen je dan dingen willen afnemen en zo bot tegen je doen.....
Probeer voor je eigen gemoedsrust een beetje olifantshuid te kweken: het is voor maximaal twee uur per dag - daarna loop je weer naar buiten, schudt het van je af, en dan heb je nog 22 uur waarin je leven van jou is en je lekker kan genieten van het feit dat jullie papa en mama worden. Bovendien is het na afloop van je halfjaarcontract toch afgelopen: het einde is nu al in zicht.
En veel erger dan dit kan het niet worden: met een gesprek kan het alleen maar beter worden dan dit. Probeer in dat gesprek ook begrip op te brengen voor de positie van je werkgever: waarschijnlijk een eenpitter die het zich niet echt kan veroorloven dat er personeel ziek is. Dat is echter wel het risico van het hebben van personeel. Zij worden er ook niet beter van als jullie met een werksfeer onder nul samen moeten werken. Ga er van uit dat zij ook in een prettige omgeving willen werken.
Niet meteen op voorhand roepen: ik trek het niet. Probeer manieren te bedenken waarop het wèl kan werken. En bekijk het ook vanuit de positie van je werkgever...
Succes!