Geplaatst Sizzle schreef:Hier een ronddolende inclusief ronddolende partner
Wat is de reden dat je graag je pad wil uitstippelen? Is dat omdat je niet tevreden bent op het moment of omdat je een bepaalde vorm van controle nodig hebt?
Ik ben van het soort dat het heerlijk vind om af en toe weer wat anders te doen, maar dat is natuurlijk niet voor iedereen zo.
Mijn profiel gaat van laborant naar PhD/Postdoc naar Medical writing naar Quality naar Consulting naar klinische study manager. Mogenlijk komen daar nog meer items bij.
Mijn man ging van arts naar PhD/Postdoc (fundamenteel, niet klinisch) terug naar arts naar study begeleiding en is nu op de zoektocht naar wat nieuws, nog onbekend wat het gaat worden. Sollicitaties gaan van onderwijs tot pharma.
Met jouw profiel zijn er ook ontzettend veel opties waar je mogenlijk nog nooit van gehoord hebt.
Ik denk dat ik graag die vorm van controle heb
Jullie lijken er heel relax tegenover te staan dat is ook wel fijn.
xIrlijn schreef:Dit heb je vast ook al met je loopbaancoach en psycholoog besproken, maar wat in de banen die je tot nu toe hebt gehad vond je leuk en gaf je energie, en wat kostte je juist energie of maakt(e) het werk minder leuk? Wat zijn je sterke eigenschappen die graag zou willen kunnen inzetten, en wat zijn je valkuilen waar je rekening mee moet houden? (Hoe je niet in dit topic te beantwoorden hoor, als je het maar voor jezelf weet!).
Verder wil ik adviseren om zoveel mogelijk rond te vragen wat voor banen anderen bij je vinden passen (mede op basis van wat jij belangrijk vindt in een baan), zoals je nu ook al met dit topic doet
Ik heb uiteindelijk mijn droombaan gevonden, maar dat wist ik ook pas toen ik via een ander vakgebied leerde wat ik wel en niet belangrijk vond. Ik hoor en zie echter om mij heen veel mensen die een 'oké' baan hebben en dat prima vinden. Zij vinden hun geluk in hun gezin/familie/hobby's/etc en vinden dat genoeg. En dat is ook goed he
Ja dat is inderdaad een oefening die ik met mijn loopbaancoach heb gedaan. Maar ik ben er nooit in geslaagd om die zaken dan ook te matchen met een job
.Wat heeft jou geholpen om uiteindelijk de knoop door te hakken en voor je droombaan te gaan?
Peuk schreef:Heel herkenbaar.
Voor mij zit het hem niet zozeer in mijn werk waar ik geen uitdaging uit haal, maar ik vraag mezelf wel continu af: ‘is dit het nou?’. Een collega van mij zegt van haar hobby haar werk gemaakt te hebben, maar ik hier herken ik mij helemaal niet in. Mijn werk kost me veel energie waardoor ik nu ook begeleiding krijg van de praktijkondersteuner van de huisarts. Hoewel het wel dankbaar werk is en ik het niet meteen op wil geven, wil ik ook ook dat er een keerpunt komt dat het als een hobby voelt en niet als een moeilijke wiskundesom die ik iedere dag moet oplossen. Maar is het dan even doorzetten in mijn functie of ligt mijn passie ergens anders? En waar ligt mijn passie dan? Ik heb geen idee!
Ik begrijp je echt volledig. Ik hoop voor jou dat je snel de duidelijkheid krijgt die je nodig hebt
Earth schreef:Ik denk dat je een paar dingen kunt doen, en dat is ontMoeten. Moet je het nu weten? Moet je nu iets vast hebben?
Dat gezegd hebbende, is het misschien interessant om goed te kijken naar je drijfveren, wat vond je van al jouw banen nou echt prachtig? Waar werd je echt gelukkig van? Welke elementen zijn dat en hoe boetseer je dat in een functie?
Nee je hebt gelijk, het moet niet maar het is een soort controledrang om alles op voorhand 'uit te stippelen'
Pantykous schreef:Ik heb geen passie op werkvlak. Met mijn beroep kan ik heel goed mijn geld verdienen en ik ben gek op geld. Mijn werkgever en collega's zijn ook nog heel fijn, dus voor mij prima.
Ik haal mijn voldoening uit m'n hobby's.
Ook een goede manier om er naar te kijken. Maar in mijn situatie is het loon minder doorslaggevend, ik heb echt voldoening nodig om het vol te kunnen houden. Ik ben het er wel mee eens dat een fijne werkomgeving; fijne werkgever en collega's ook heel belangrijk zijn.
Sizzle schreef:Het is voor mij essentieel dat ik mijn eerk supertof vind. Zodra ik me verveel ga ik meteen voor wat anders. Gewoon werken voor salaris zonder passie trek ik slecht.
Echter hoef ik niet perse te weten waar de weg heen gaat, ik probeer gewoon steeds weer wat en zie wel waar het schip strand.
Zo ben ik ook 9 jaar zadelpasser geweest (erbij) tot ik het zat was.
Hoe beslis je dan telkens wat het volgende is dat je gaat doen?
Animae schreef:Herkenbaar (voor velen denk ik wel) en volgens mij ook totaal niet erg om op een gegeven moment even “vast te lopen” op carrièregebied. Goed dat je jezelf deze vragen blijft stellen! Ik heb een heel breed CV met ook nog eens hele brede interesses, dus ik liep hier ook op vast vorig jaar. In combinatie met thuiswerken dacht ik echt “vind ik wat ik nu doe wel leuk?” “Wat zou ik dan anders willen doen?” “Ik moet nu toch echt wel gaan kiezen”. Ik was zó gefocust op het feit dat mijn werk leuk MOEST zijn. Uiteindelijk vanuit mijn werk de mogelijkheid gekregen om een coachingstraject in te gaan om antwoorden te vinden. Dat heeft me echt onwijs geholpen en me ook vooral veel rust gegeven. Ze heeft me echt geleerd te waarderen wie ik ben. En vooral dat het oké is om niet alles te weten.
Mijn coach zei toen tegen me “je passie hoeft niet per sé je werk te zijn, maar die kún je ook buiten je werk vinden” en dat heeft zeker mijn ogen geopend. Nu vind ik mijn passie in mijn hobbies (waaronder vrijwilliger geworden bij de dierenambulance, piano spelen en mijn paard) hetgeen maakt dat ik mijn werk ook meer kan relativeren en het zelfs een 8,5 geef. Mijn advies? Ga eens praten met een coach, ontdek waar je passies liggen/waar je blij van wordt (dat kunnen ook hele kleine dingen zijn!) en kijk hoe je die in je leven kan invoeren (en dat kan dus ook buiten werk).
Ps. Ik moest toen als opdracht een pensioenspeech schrijven; wat wil ik mijn dierbaren en collega’s vertellen straks als ik (over 35 jaar) met pensioen ga. Klinkt heel zweverig, maar heeft me zó doen inzien wat ik belangrijk vind in het leven en waar mijn werk aan moet voldoen. Gek genoeg kwam er helemaal niks inhoudelijks in voor, maar ging het vooral over ontwikkeling, nieuwe dingen leren en omgang met mensen/collega’s.
Ik ben al bij een loopbaancoach geweest en een psycholoog die loopbaanbegeleiding doet. Op zich heeft me dat wel meer rust gegeven maar het heeft geen 'concreet' resultaat gehad.
Fijne tip wel van die pensioenspeech! Zeker iets waar ik ook wel over wil nadenken.
moonsparkle schreef:Ik ben in 10 jaar tijd bezig aan mijn derde carrière switch. Ik wil steeds weer nieuwe dingen leren dus die mogelijkheid moet er zijn, maar ik wil het ook ergens naar mijn zin hebben qua collega's en beleid. Mijn huidige werk vind ik tot nu toe erg leuk, dat doe ik nu iets meer dan een jaar, maar ook hier binnen het vakgebied kijk ik alweer naar wat ik kan bijleren, gelukkig zijn daar veel mogelijkheden in.
Op welke manier beslis jij wat het volgende is dat je gaat doen? Of blijf je min of meer binnen dezelfde sector?
Grit schreef:Ik ben 48, mijn CV is om het zo maar te noemen divers. Mijn langste baan tot dusver had niets van doen met mijn behaalde opleidingen.
Dat heeft mij aan het denken gezet waarom ik juist die baan zo lang vol heb gehouden en dat heeft in mijn geval niets te maken met mijn ambitie of mijn kunnen, maar met mij als persoon. Ik ben graag onder de mensen, kan goed samenwerken, sta graag voor een collega klaar enz. Maar niet continue, ik ben ook graag op mezelf, kan mij moeilijk concentreren als er dingen om mij heen gebeuren, vind samenwerken vermoeiend of belemmerend als je niet met dezelfde mentaliteit werkt.
Inmiddels werk ik nu twee jaar alleen nachtdiensten in de zorg en dat past mij. Ik kan iets voor een ander betekenen en haal hier voldoening uit. Ik werk voornamelijk zelfstandig, maar ben toch onderdeel van een team en kan op iemand terug vallen, maar zonder de dynamiek die er overdag heerst.
Dus loop je vast omdat het werk niet bevalt? Of loop je vast omdat het werk niet bij jou als persoon past?
Iets leuk vinden of er goed in zijn wil niet zeggen dat het totaalpakket ook bij je past.
Moeilijke vraag, daar moet ik even over nadenken. Ik denk soms dat het werk niet volledig bij mij past als persoon maar daar ben ik nog niet volledig over uit.
