Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
EvaC schreef:Bij "geen 9-5 mentaliteit" gaan mijn nekharen altijd overeind staan. Vaak houdt het in dat je overuren maakt zonder compensatie en het niet erg vindt om elke seconde van de dag bereikbaar te kunnen zijn voor je werkgever. Ik vind dat een schandalige eis. Overuren verdienen compensatie en bereikbaar zijn kan op de afgesproken uren dat je voor iemand aan het werk bent.
Iedereen werkt voor geld, niet voor z'n plezier en op het moment dat deze eisen gesteld gaan worden moet de werkgever ook gewoon over de brug komen. Je kan van werknemers niet verwachten dat zij net zoveel hart voor de zaak hebben als de werkgever, dat is onrealistisch.
Als ik het op mezelf betrek:
Overuren, prima. Maar daar wil ik wel voor worden betaald.
Bereikbaar tot einde werktijd. Stuur je mij een mail om 17.01 uur? Dan heb je gewoon pech, daar krijg je de volgende dag antwoord op.
Kitty schreef:Gelukkig denken onze medewerkers er anders over. Er zijn dagen dat ze langer doorwerken, maar daarentegen gaan ze ook soms eerder weg.
betadine schreef:Kitty schreef:Gelukkig denken onze medewerkers er anders over. Er zijn dagen dat ze langer doorwerken, maar daarentegen gaan ze ook soms eerder weg.
Soms ? Dus veelal niet of enkel degenen die dat durven opnemen. Mooi eerlijk systeem is dit.
AmyJamess schreef:Als ik op tijd te horen krijg dat ik andere tijden moet werken of moet over werken heb ik daar echt geen problemen mee. En met optijd bedoel ik minimaal 1 of 2 dagen van te voren. Tenzij het een bijzondere reden heeft zoals zieke collega of dergelijk.
Helaas gebeurde het de laatste jaar bij mijn vorige werkgever bijna wekelijks dat je last minute om 3 uur hoorde (normaal tot 17.00 werken) dat je tot 6 of 7 uur door moest. Daar hou ik niet van en was er klaar mee.
Nu werk ik van 9.00 tot 17.00. Hele verademing, kan als ik wil weer na werk tijd afspreken en plannen maken.
In het verleden ook in 2 ploegen gewerkt, vond ik ook wel prettig.
Tiggs schreef:Vinden jullie het nog uitmaken of je bijvoorbeeld 15 euro of 30 euro per uur verdient bij de vraag of ieder overuur betaald moet worden?
Ik vind het zo rigide om te zeggen: ik werk 36 uur en that's it. Het komt voor mij niet op een (paar) uurtje(s). Zolang er dus maar flexibiliteit is van de werkgever. Ik werkte ooit ergens daar was men al geïrriteerd als ik een paar minuten later was, maar alle onbetaalde overuren vonden ze 'normaal'. Blij dat ik daar weg ben.
Overigens stond 'geen 9 tot 5 mentaliteit' niet in de vacaturetekst voor mijn huidige functie, is echt zo'n cliché eis... Roept bij mij de reactie op: nee, heb ik niet, ik heb de van 10 tot 4 mentaliteit
Biks2 schreef:Ik was vooral benieuwd naar mensen die onregelmatig werken waarvan de partner wel gewoon 9-5 (of variatie hierop) heeft.
Needless to say dat ik de opdracht vriendelijk afgeslagen heb, ik wil niet meer dan 40u werken omdat ik telkens s avonds of in het weekend gebeld word.
. Het is dat het werk zelf zo leuk is en ze verder wel heel netjes qua betalingen zijn, anders was ik allang weggeweest
. Prrrr schreef:Die geen-9-tot-5-mentaliteit is vaak eenrichtingsverkeer. Dus wel het doorwerken tot 19:00 als de klus af moet, maar dan niet de volgende dag twee uur later beginnen. Dat is me met verloop van tijd wel tegen gaan staan. Wel hart voor de zaak, geen hart voor de werknemer en zijn of haar gezin.
Overigens herken ik wel het stijve van kantooruren. Ik vond het leven ook een stuk gemakkelijker te organiseren met onregelmatige werktijden, maar toen had ik ook nog geen partner om rekening mee te houden.