Liekemo schreef:Ja, in een stal werken doe ik nu een tijdje. En de handen uit de mouwen steken bevalt mij prima.
Het scheelt natuurlijk wel dat ik het werken met mensen ook erg leuk vind!
Ik zat ooit ook nog te denken aan psycho therapeut met een hond of paard. Dus doormiddel van het gebruik maken van dieren mensen helpen. Maar ook dat is volgens mij weer ingewikkeld om te realiseren...
Erg jammer dat een beroep in de dieren vaak wat minder word betaald. Het is voor de economishe maatschappij ook wel minder van belang...
En laten we wel wezen, ik wil net als iedereen toch wel een goed betaalde baan om een fijn leven te kunnen lijden...
Niet om onaardig te doen maar je bent 16. Toen ik zo oud was als jij was ik ook elke vrije minuut bij de paarden te vinden en wist ik zeker dat ik nooit meer iets anders wilde.
Ik heb mijn 'droom' gevolgd en heb een dierenopleiding gedaan en hoe langer de opleiding duurde hoe minder lol ik erin had. Ik werk inmiddels in een heel andere sector (na een omzwerving in weer een andere sector) en dieren zijn mijn hobby.
Als je jong bent zijn dieren/paarden misschien je leven maar probeer je eens in te denken dat je straks een partner en een gezin hebt, een huis om te onderhouden en er komt echt een tijd dat je niet meer al je vrije tijd voor een hongerloontje op stal wil lopen.
Ik heb ook vrienden die wel in de professionele paardensport werken na een opleiding in de paardensector maar waar ik vroeger altijd jaloers was ben ik inmiddels heel blij met mijn normale werk.
