Ik heb trouwens zelf een droombaan in de paarden. Ik werk op een manege waar ik paarden verzorg; borstelen, opzadelen, buiten zetten, voeren, medicijnen toedienen, bijscholen (rijden). Uitmesten hoef ik niet, dus het is heerlijk, makkelijk werk. Maar ik verdien nog geen kwart van bij mijn vorige baan! Een eigen paard, vakantie, kinderen, eigen huis, een auto, uiteten, etc, etc vergeet het maar ...
Gelukkig voor mij is het een tussenjaar, nadat bij mijn vorige baan een flinke burnout kreeg. Maar eerlijk is eerlijk; ook al heb ik denk ik een van de leukste, makkelijkste banen in de paardenwereld zou ik het op de lange termijn helemaal niks vinden. Ik red het nu op mijn spaargeld, maar anders is het je leven lang elk dubbeltje keren om alleen aan je basisbehoeften te voorzien. Nooit iets leuks doen voor jezelf. Mijn collegas hebben of rijke mannen, of een andere baan ernaast. Verder is het ook heel simpel werk zonder enige uitdaging ... fijn als je een burnout heb, maar zelfs ik word er een beetje kriegelig van soms.
Hoe ik aan deze baan gekomen ben? Ik had mijn inmiddels overleden, eigen paard op de manege staan en de dag nadat ik mijn oude baan opgezegd had kwam de eigenaresse van de manege naar me toe om te vragen of ik voor haar wilde werken. Ik ben geen ster ruiter, heb nooit enige opleiding in de paard/dieren gehad, maar ze vindt me een leuke meid en dat was genoeg haha.
Dus ook van mij het advies om een opleiding te zoeken waar je wel iets aan hebt.