Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
duChambre schreef:ik heb zelf nooit de meest positieve verhalen over Deurne gehoord (ook niet van oud leerlingen). het verschilt heel erg. de een zegt dat Deurne niet beter is dan elke andere vergelijkbare paarden-opleiding, de ander zegt dat het juist fantastisch is.
vooral de leerlingen van Deurne zijn enorm positief, en de leerlingen van andere paarden-opleidingen heel negatief.
zelf heb ik Barneveld gedaan, maar ben van mening dat je het meest leert in de praktijk, ongeacht welke opleiding je doet
een vriendinnetje van mij heeft wel Deurn gedaan, inmiddels bijna 10 jaar terug, en zegt altijd dat ze er vooral heel goed heeft leren vegen
annelinnie schreef:Chaos schreef:Overigens volg ik de opleiding Horse&Health, ik zou absoluut nooit, maar dan ook nooit de sportopleiding doen. En niet omdat de opleiding niet goed is, maar ik zou het geen van mijn paarden ooit aan willen doen mijn paarden daar op school te stallen!
kan je ook aangeven waarom niet? omdat ze geen weidegang hebben? ik kan mijn paard in het weekend ook niet aandoen om hem 3 uur in de trailer te zetten en dat hij dan thuis op een landje kan staan.. om vervolgens die maandag in alle vroegte weer 3 uur (excl. files) terug te doen..
mijn paard is er gekomen voor de sportopleiding, en deze heb ik ook gekozen.. en het is een gezamelijke verantwoording, natuurlijk vind ik het spannend dat hij een weekend zonder me moet en ik anderen moet vertrouwen, maar dat is ook onderdeel van de paardenwereld denk ik dan maar..
want dat is eigelijk ook mijn mening, je leert in de praktijk, deurne heeft een half jaar stage en een half jaar school.. aangezien ik het HBO-traject ga doen ga ik er echt vanuit dat ik als serieuze student wordt behandeld en dat deden ze ook!
en natuurlijk ligt het eraan wat je verdiend, dat vind ik ook.. het enige nadeel is dat je anders naar je paarden moet gaan kijken en je hebt geen CAO's..
duChambre schreef:Chaos, wat jij zegt klopt voor een groot deel. maar soms kom je er gewoon niét. als ik in jouw profiel kijk, ben jij een van die mensen die het wel gaat redden. niet alleen door je instelling, maar grotendeels doordat je ouders hebt die ook in de paarden zitten.
mensen waarvan de ouders niet in de paarden zitten en ook geen mega bankrekening hebben, hebben het gewoon een stuk zwaarder.
ook ik ben van het harde werken, heb genoeg contacten, en zou zo weer aan de bak kunnen, maar ik heb gewoon ingezien dat er voor mij veels te weinig kansen zijn.
ben pas met 13 begonnen met rijden, en ben geen supertalent. daarnaast moeten mijn ouders helemaal niks van paarden hebben, en hebben ook niet die dikke bankrekening...
ik ben al zó vaak geprezen om mijn werk náást het paard, was een van de beste grooms die je je kunt wensen, maar erop ben ik gewoon geen ster. en dat is toch wel érg belangrijk als je het in de paarden wilt maken...
Moontje1991 schreef:duChambre schreef:ik heb zelf nooit de meest positieve verhalen over Deurne gehoord (ook niet van oud leerlingen). het verschilt heel erg. de een zegt dat Deurne niet beter is dan elke andere vergelijkbare paarden-opleiding, de ander zegt dat het juist fantastisch is.
vooral de leerlingen van Deurne zijn enorm positief, en de leerlingen van andere paarden-opleidingen heel negatief.
zelf heb ik Barneveld gedaan, maar ben van mening dat je het meest leert in de praktijk, ongeacht welke opleiding je doet
een vriendinnetje van mij heeft wel Deurn gedaan, inmiddels bijna 10 jaar terug, en zegt altijd dat ze er vooral heel goed heeft leren vegen
Ik heb er gezeten maar dat is de grootste fout van mijn leven geweest.
Het was vreselijk walgelijk.
Het heeft echt een groot deel van mijn leven verpest. (ze zoude er een bom op moeten gooien)
Mijn verhaal kan ik via pb vertellen.
Citaat:4 jaar lang de opleiding gevolgd in Deurne.
Veel dingen meegemaakt, veel dingen gebeurd. Hoogte maar ook zeker dieptepunten gekend.
Toen ik op Deurne kwam, kwam ik daar met een droom, een paardendroom wel te verstaan. Het leek mij niets mooiers als de hele dag mijn tijd doorbrengen met paarden en dan ook nog zo goed worden dat niemand meer om me heen kon. Deze droom was snel voorbij, paarden werden minder schattig en je begon paarden soms als objecten te zien. Ze moesten voldoen aan een verwachtingspatroon, zeker op school. En zo niet? Dan nam je afscheid.
Zo groeide je in je rol, de rol die je leert om hard te werken en goed paard te rijden. Soms voelde je je daarbij vernederd, maar ook heel sterk als het wel lukte.
Zeker meneer Loeffen heeft een belangrijke rol gehad in onze ontwikkeling. Ik vind dat we niet meer te vergelijken zijn als dat we als eerste jaars binnen kwamen en nu als 4 jaars zijn vertrokken. We hebben bagage gekregen, klinkt chique he.
En we hebben afschied genomen, van meer mensen maar ook van Joanne, ook dat komt nooit meer terug.
Ja karakters, die veranderen niet. Wel heb je er mee leren omgaan. Met jouw eigen karakter, die van een ander en die van je paarden.
Nu we zijn vertrokken word het nooit meer zoals we binnen kwamen op Deurne, zoveel veranderd.
Het is raar om te bedenken hoe het niet meer zal zijn, nooit meer.
Niet meer bij meneer Loeffen in de les met buikpijn, niet meer de vraag hebben of mevrouw Schreuder ditmaal op tijd is, of geheel je les vergeten is.
Niet meer de zenuwen krijgen omdat de hele kant vol zit en naar jouw les kijkt.
Niet meer de spanning en gezelligheid van de schoolwedstrijden.
Niet meer het gewas en gevlecht van de avond voor wedstrijden of examens, de behulpzaamheid van iedereen op dat moment.
Niet meer op elk momemt van de dag even met je paard knuffelen.
Niet meer tegen een medeleerling zeggen: Hij wil een kusje! doelend op je paard.
Niet meer de keus tussen les volgen of liever naar een springles kijken.
Niet meer vechten om een kruiwagen, terwijl de ochtend te vroeg is om überhaupt een woord te wisselen.
Niet meer vragen of je stalkinders alsjeblieft die gang willen vegen, of de putjes willen legen, de wasplaats schoonmaken, zadelkamer vegen of de containers legen.
Niet meer stiekem het solarium aanzetten onder het oog van de technische dienst.
Niet meer met je sporen de school in rennen en op je kop krijgen van meneer Mutsaerts.
Niet meer met je paard naar de dierenarts en je vervolgens afvragen of ze wel de juiste conclusie heeft getrokken.
Niet meer in het OLC spelletjes zitten spelen terwijl het huiswerk zich opstapelt.
Niet meer discussies met welke leraar dan ook.
Niet meer je moeten haasten om je paard te zadelen omdat je les uitliep.
Niet meer op maandagochtend te laat zijn voor je les omdat de taxi’s weer eens niet kwamen opdagen.
Niet meer eten in de kantine, morgens en middags zal ik het misschien missen. Maar het avondeten nog geen minuut.
Niet meer morgens je bed uit strompelen op een onmogelijk tijdstip.
Niet meer je kamer hoeven te delen, hoewel dit ook gezellig was.
Niet meer de dag nabespreken op de gang, hangend in en onmogelijke houding.
Niet meer dezelfde gang op strompelen na een avond te veel gezopen te hebben.
Niet meer feesten in de koets, althans niet als toen en niet zo fout!
Niet meer morgens op school komen en de roddels en misstappen van de vorige avond aanhoren.
Niet meer je eigen misstappen morgens aanhoren.
Niet meer discussie over het tenue.
Niet meer elkaar gruwelijk zat zijn, omdat 60 meiden op elkaars lip gewoon niet goed gaan.
Geen tranen meer, gewoon omdat het even niet gaat.
Niet meer de concurrentie voelen, die te ver doorslaat op de momenten dat je het niet kan hebben.
Niet meer zo hecht zijn als klas en toch geen minuut te lang op school willen doorbrengen.
Niet meer hopen dat je toch voor een opleiding had gekozen, maar blij dat je dit allemaal hebt meegemaakt.
Niet meer die ene droom in de paarden, voor sommige is deze voorbij, ik heb hem gewoon een beetje aangepast.
Alle dingen die mij aan Deurne zullen herinneren, komen niet meer terug.
Women schreef:Haha, bovenstaand stuk gaat rond op Hyves van allemaal ex-Deurne mensen... In combinatie met het nummer Alles Kwijt van Marco Borsato wordt voor veel mensen de Deurne periode goed weergegeven... Hoogte en diepte punten, maar zeker de moeite waard geweest.