Ik ben sinds september gestopt met school (Sociologie aan de universiteit van Amsterdam), een half jaar voordat ik mijn bachelor zou halen. En weet je wat, het is het beste besluit dat ik ooit heb genomen. Ik werk nu met zeer veel plezier als winkelmedewerker en kon het me eindelijk veroorloven op een comfortabele manier uit huis te gaan samen met mijn vriend (Dus niet samen in een studentenkamertje van 3x2 geprakt
) en een autootje te nemen.Bij mij lag het niet aan mijn studie, maar aan het studeren zelf. Ik heb zonder enige moeilijkheden (of zelfs echte inspanning) het VWO afgerond en iedereen ging ervan uit dat ik dus meteen door zou gaan naar de universiteit, zelfs ikzelf. Het eerste jaar vond ik het best leuk om naar school te gaan, het tweede jaar vond ik het niet meer zo geweldig en het derde jaar werd ik er zwaar ongelukkig van. Ik haalde ondertussen voor alle tentamens goede cijfers, zonder me er echt in verdiept te hebben, want het studeren boeide me gewoon niet meer. Maar al die afsluitende scripties waren een verschrikking, daarvoor moet je wel veel moeite doen, of je nou wilt of niet. Dan moesten we bijvoorbeeld een scriptie schrijven van 30 kantjes en was ik na 4 kantjes volledig uitgedroogd qua inspiratie en zin om door te gaan, het had gewoon geen zin.
Ik heb ook best lang gewacht met mijn ouders in te lichten. Uiteindelijk heb ik het eerst aan mijn moeder verteld. Mijn vader had een tijdje later wel door dat er iets speelde (had ook al eerder besproken dat ik waarschijnlijk het derde jaar in 2 jaar zou doen omdat ik sommige vakken gewoon niet kon opbrengen). Ze reageerden allebei veel positiever dan ik ooit had gedacht. Geen ouder wil dat zijn kind ongelukkig is, dus ik denk dat veel ouders het gewoon accepteren, ook al zijn ze er natuurlijk niet erg blij mee.
Ik vind het natuurlijk wel zonde, maar het is tegelijkertijd zo'n opluchting...
Voorlopig blijf ik heerlijk werken en ik hoop dat ik over een tijdje weer zin en inspiratie heb om het weer op te pakken. Maar zo niet, dan niet. Ik kan alleen maar aanraden: doe wat goed voelt, dat is altijd het beste voor je.
succes! 

sorry.
wat stom van me dat ik niet even heb doorgezet. Ik heb nu totaal geen diploma's om op terug te vallen, ik zit niet beroerd dat ook niet maar als mijn baas me eruit kickt zal ik niet zomaar weer een fatsoenlijke baan vinden. En ja, in een winkel werken mag leuk zijn maar ik wil meer verdienen dan het minimumloon.
had ik moeten weten