Bokt.nl

Citaat:

Ik weet alles . Je krijgt er vaak een dossier bij ( als het een ziekenhuis overledene is of tijdens zwaar ongeval)
Bij natuurlijke dood zit dat er niet bij maar hoor je het vaak van de begrafenisondernemer

Citaat:

Ook als het om een misdrijf gaat?

Interessant beroep trouwens.

Ik werk zelf op de dierenambulance en daar doen wij eigenlijk hetzelfde met aangereden huisdieren. Voornamelijk katten.
Ik heb een collega die is er heel goed in ( werkt wel eens samen met het forensisch dieronderzoek team) Zelf doe ik wel eens een klein dingetje zoals een oog terug zetten of verwijderen als dat niet meer kan. Dan maken we het ook netjes dicht. De dieren zijn van behoorlijke beschadiging tot vaak weer heel goed (deels)toonbaar.
Als er van binnen wat mist word dat weer opgevuld met bv verband materiaal.

Wij krijgen vaak erg positieve reacties en ik ben zelf ook nog wel eens onder de indruk van een reparatie .

Maar ook ik moet wel eens zeggen dat het niet meer toonbaar is.

lobkewikjem schreef:

Wauw wat interessant om te lezen!

Zelf werkzaam in de ouderenzorg (nachtzorg) en vaak al de laatste zorg mogen geven aan de overledene.

Voor mij blijft het een grote eer om de laatste zorg te mogen geven.

Myrthe3 schreef:

Zit er veel verschil in hoe snel een overledene 'lelijk' wordt?
Ik bedoel bij een natuurlijke dood.
Wordt iemand die heel veel dronk en kettingronker was, sneller 'lelijk' dan iemand die super gezond leefde?

litilaura schreef:

Misschien een te persoonlijke vraag maar eet je vegetarisch? lijkt mij heel gek als je met allemaal niet meer toonbare lichaamsdelen in een doos moet stoppen en dan als je thuis komt van je werk nog even kipfilet moet snijden en bijvoorbeeld of heb je daar geen last van?

superpony schreef:

Knap dat je het kan. Wij hebben meerdere malen dichtbij met de dood te maken gehad en dan vind ik het gek genoeg niet heel erg eng, maar vreemden vind ik juist wat ''enger''

Volgens mij ligt het boeren en scheten ook aan iemands conditie. Mijn man zijn vader had net gegeten en kreeg een hartaanval op de bank. Mijn man heeft gereanimeerd toen en daarna ook al die geluiden en alles meegekregen. Mijn vader bijv at al tijden niet meer, lag al even plat en was al stervende dagen/weken lang.

Ons doodgeboren zoontje is naar de patholoog geweest. Toen wij hem zelf ophaalde uit de koeling om te begraven, heb ik toch even gekeken, maar was erg netjes gedaan.

Mijn oma is opgebaard geweest en was afschuwelijk opgemaakt. Kon de mensen wel wat doen om een oude vrouw zo toe te takelen. Maar ik was ook echt heel emotioneel.

Mijn vader was al lang ziek en stervende. Brood mager. Hij is overleden in het verpleegtehuis en wij waren er ongeveer binnen 20minuten na zijn overlijden. Mijn moeder en ik hebben gekeken en daarna vroeg de verzorger of wij hem zelf wilde afleggen. Ik heb ja gezegd en moest even uit de kamer. Toen, in 1996 deden ze watten aan de onderzijde. Daarna samen met washandje gewassen en kleding aangetrokken. Was moeilijk, maar ging goed. Zijn ogen en mond waren zo niet te sluiten, maar mijn vader wilde een dichte kist, dus zo gelaten.

2017 is mijn zwaar gehandicapte broer in zijn slaap overleden. We hebben echt bijna een hele dag gewacht tot ze hem op kwamen halen. Al die tijd heeft hij in zijn bed gelegen. Ogen waren wel dicht, mond licht open. Hij droeg 's nachts al een luier.
Vanwege zijn ernstige vergroeiingen moesten we een extra grote kist nemen. We hebben kleding meegegeven en dat had hij keurig aan. Uitvaart verzorgers tijdens overleg wilden niet zoveel vertellen, want ik stond ook; hoe gaan jullie dat doen? Hij is onwijs vergroeid etc. Maar zij zeiden; komt wel goed, desnoods knippen we de kleding open.
Zijn kist is op de uitvaart nog even open geweest en hij zag er keurig uit na een week.

Toen de politie op de melding af kwam, bleven zij een tijdje, want het was erg hectisch 's ochtends. Toen we zaten te praten adviseerde de agent ons om vingerafdrukken te laten nemen, omdat mensen tegenwoordig daar sieraden van laten maken of zoals onze zoon wilde een tattoo. Dat hebben we dus laten doen, maar was niet heel goed gelukt. Mijn broer zijn handen/vingers waren niet goed ontwikkeld.

Mijn ervaring is dat uitvaartverzorgers het best moeilijk vinden in die periode om alles te vertellen en een beetje aftasten wat de nabestaanden aankunnen op dat moment. Je mag alles weten, maar hoeveel en hoe ze het brengen is voorzichtig.
Daarom is het misschien beter als de taboe er wat af gaat en we dat gewoon weten voor als.....vrijwel iedereen komt ooit in de situatie dat een naaste overlijdt.

Het is sowieso vervelend dat de dood taboe is, omdat je amper met mensen kan praten. Zeker na iets langere tijd weten mensen niet wat ze moeten zeggen. Al snel is iets fout of teveel etc.

Ik zeg eerlijk dat ik het soms best eng vind op de begraafplaats als ik naar mn broer ga, maar dat komt ook omdat de dood altijd als eng in films wordt neergezet.

Hier overigens veel mensen die voor de trein springen en dat is echt vervelend voor iedereen. Ondanks goed zoeken, zijn er toch weleens later door voorbijgangers nog lichaamsonderdelen gevonden en dat is pittig.

blokje schreef:

Watten in de keel? Bah.
Stom hè je bent dood dus je merk er niets van maar vind het een gek idee dat later me keel wordt vol gestopt en me mond dicht genaaid...

Tivoli schreef:

Krijg je ook wel eens een foto van de overledene bij leven, om bijvoorbeeld zo goed mogelijk te kunnen reconstrueren?

Divers schreef:

Margee schreef:

Ik weet niet of deze link openbaar is, maar hier staan wat foto's.


https://www.uitvaart.nl/infotheek/verzo ... natopraxie

Dank je wel voor het delen.


Gebruik je de make up van de overledene of van 'jezelf'? Ik kan me voorstellen dat foundations etc niet meer kleuren bij de rest van het lichaam?