Bokt.nl

Mendel schreef:

Maar die voorsprong was ook zo weg. Omdat de school er in het begin niet mee om kon gaan. Die vonden het raar dat mijn moeder me al zoveel had geleerd. Ik kon lezen en schrijven als kleuter. En ik kende inderdaad ook alle kleuren. Maar we moesten dan beginnen met een kleur en deden dan een week alles met die kleur. Dat maakte mij knettergek. Rood is dat! Roohood! Weet ik wel... totdat ik maar stil werd. En zo is het vanaf toen eigenlijk altijd gegaan.

Mendel schreef:

Ik ben een vrij fanatieke dagdromer. En helemaal als ik series of films heb gekeken. Dan kan ik dagen rondlopen met een verhaallijn in mijn hoofd waarin ik een karakter speel (of eigenlijk, waarin dat gewoon echt is natuurlijk). Boeken zijn ook zo.
Vroeger merkte ik dat voor het eerst bij het spel the Sims. Dagen, weken lang niets anders aan mijn hoofd. Tot ik er helemaal naar van werd.
Tegenwoordig voorkom ik het door niet meer dan 2 afleveringen per dag van een serie te kijken.
Mijn God, ik heb al hele rollen gespeeld in mijn "dagdroom leven".

And the Oscar goes to..

Blue_Eyes schreef:

Mendel schreef:

Maar die voorsprong was ook zo weg. Omdat de school er in het begin niet mee om kon gaan. Die vonden het raar dat mijn moeder me al zoveel had geleerd. Ik kon lezen en schrijven als kleuter. En ik kende inderdaad ook alle kleuren. Maar we moesten dan beginnen met een kleur en deden dan een week alles met die kleur. Dat maakte mij knettergek. Rood is dat! Roohood! Weet ik wel... totdat ik maar stil werd. En zo is het vanaf toen eigenlijk altijd gegaan.

Yup. Het commentaar dat mijn moeder heeft gehad. Om nog maar niet te spreken over wat ik te horen kreeg toen ik met mijn dochter op school aankwam

Mendel schreef:

Ik ben een vrij fanatieke dagdromer. En helemaal als ik series of films heb gekeken. Dan kan ik dagen rondlopen met een verhaallijn in mijn hoofd waarin ik een karakter speel (of eigenlijk, waarin dat gewoon echt is natuurlijk). Boeken zijn ook zo.
Vroeger merkte ik dat voor het eerst bij het spel the Sims. Dagen, weken lang niets anders aan mijn hoofd. Tot ik er helemaal naar van werd.
Tegenwoordig voorkom ik het door niet meer dan 2 afleveringen per dag van een serie te kijken.
Mijn God, ik heb al hele rollen gespeeld in mijn "dagdroom leven".

And the Oscar goes to..

phormicola schreef:

Nee echt, professioneel en alles. Momenteel niet omdat ik me focus op script schrijven

phormicola schreef:

Mendel schreef:

Ik ben een vrij fanatieke dagdromer. En helemaal als ik series of films heb gekeken. Dan kan ik dagen rondlopen met een verhaallijn in mijn hoofd waarin ik een karakter speel (of eigenlijk, waarin dat gewoon echt is natuurlijk). Boeken zijn ook zo.
Vroeger merkte ik dat voor het eerst bij het spel the Sims. Dagen, weken lang niets anders aan mijn hoofd. Tot ik er helemaal naar van werd.
Tegenwoordig voorkom ik het door niet meer dan 2 afleveringen per dag van een serie te kijken.
Mijn God, ik heb al hele rollen gespeeld in mijn "dagdroom leven".

And the Oscar goes to..

En daarom ben ik maar gaan acteren

MacavityL schreef:

Ik vind het lastig in te schatten welke 'obstakels' komen door intelligentie en welke door de grote variëteit aan andere (persoonlijkheids)eigenschappen en omgevingsfactoren. Persoonlijk denk ik dat mensen teveel aan intelligentie hangen en te weinig aan de andere factoren. Dat mensen een bepaalde herkenning hebben bij sommige verhalen kan ook komen door andere gemeenschappelijke eigenschappen (bijvoorbeeld introversie). Daarom trekt ook iets als de Mensa mij niet, naast dat ik dagelijks genoeg (hoog)intelligente mensen om mij heen heb op het werk, denk ik niet dat we meer gemeen hebben dan bij een bijeenkomst die betrekking zouden hebben op andere eigenschappen/interesses.

Zelf had ik het wat moeilijk op de basisschool (wederom, kan zijn omdat ik slim was en dit niet herkent werd, maar misschien speelde andere persoonlijkheidskenmerken wel een grotere rol). De cito ging prima maar toch ging ik naar de Mavo om mij wat zelfvertrouwen te geven. In de 2e zat ik op de Havo en de 3e op het VWO. Ik haalde de hoogste cijfers van de klas. In de 2e moesten we een voortgangstoets doen, wat een verkapte IQ test was. Je kreeg het resultaat niet in een getal, maar in 5 blokjes. Voor ruimtelijk inzicht waren alle blokjes gekleurd. Mijn natuur/scheikunde leraar vroeg soms of ik het nog snapte, want als dat niet zo was, kon ie het wel vergeten bij de rest van de klas. Daarentegen mijn taal docenten (Frans/Duits) vonden mij een drama, ik bakte er niets van (het had ook niet mijn interesse). In de 4e gedoubleerd (wederom, kan een rits met 'verklaringen' geven die wel of niet met intelligentie te maken hadden). Daarna met wat moeite 5 en 6 VWO afgerond.

Studeren vond ik heerlijk, zat bij een grote studie (psychologie) en vond het prima dat ik 'een nummertje' was. Zo kon ik mijn eigen gang gaan: selectief colleges volgen, veel werken om studie te betalen en met paard bezig te zijn (wedstrijdsport). Ik studeerde het beste om week voor tentamen het boek op te doen en te gaan lezen, uren achter elkaar. Boek 1x gelezen en prima cijfer op tentamen. Altijd alles in 1x gehaald en uiteindelijk meer studiepunten gehaald in de tijd die ervoor stond.

Hierna wilde ik gaan werken, de uitdaging aan gegaan om naar het buitenland (Londen) te verhuizen en iets te doen compleet buiten mn vakgebied (financiële wereld). Bij één van de grootste Amerikaanse banken binnen gekomen door mn Nederlands/Engelse taal en daar in 2 jaar omhoog gewerkt naar rol van specialist (tussenliggende promoties overgeslagen) en teamleider. Ik was 26. Toen de uitdaging bij deze baan weg was, naar een geheel andere functie binnen de financiële wereld gegaan. Dit ging prima, maar merkte dat ik meer werk deed in dezelfde tijd als mijn collega's. Toen ik mijn leidinggevende vroeg naar meer uitdaging, kreeg ik nog meer werk. Dit was niet de bedoeling; waarom zou ik meer werk doen voor hetzelfde salaris als anderen? Ze wilden me uiteindelijk een andere functie aanbieden (financieel analist), maar dit was moeilijk ivm de bankencrisis (het was 2008/9). Ik ging weer studeren.

Bij 2e master studie was even wennen dat er meer verplichte colleges waren waardoor ik minder 'vrij' was in m'n planning. Maar ging weer allemaal prima met erg goede cijfers (een 9.5 voor statistical genetics). Stage gedaan in het buitenland (New York) waar ik daarna gevraagd ben om nog jaartje te komen werken. Hierna een PhD gedaan wat echt mijn ideale werken is: autonoom bezig zijn. De gemiddelde PhD duurt 4 jaar (met 4 verplichte artikelen), de meeste mensen ronden 'm af in 5. Ik deed er 2.5 jaar over en had 10 gepubliceerde artikelen. Tevens volgde ik vakken voor mn aantekening sportpsychologie, reed ik wedstrijden met paard en deed aan wetenschapsvertaling voor een stichting die langs scholen en andere evenementen ging. Stil zitten is niet echt mijn ding

All in, ligt studeren mij prima, faalangst heb ik niet, en zolang ik alles op mijn manier/tempo kan doen ben ik content. Tijdens 2e master moest ik samenwerken met studiegenootje en dit verliep zo goed, dat we elkaar steeds opzochten bij andere opdrachten. Never change a winning team!

_Summerly_ schreef:

Ik vond klassikaal lezen ook echt een hel. Hoe vaak ik wel niet op m'n falie gehad heb omdat ik in de tijd dat iemand er "de puh-uh-n-tuh-è-n-s-luh-ì-juh-puh-è-r... puntenslijper" uit wist te persen, al minstens anderhalve pagina verder was. Maar dat was blijkbaar niet de bedoeling.

caaramel schreef:

En nog een laatste vraag (voor nu dan )
Vinden jullie dit verhaal herkenbaar, een goede omschrijving van wat jullie meemaken?

mirim schreef:

Over vriendschappen en zo..
Ik zal een anekdote vertellen over onze zoon . Dan kun je al snel zien hoe dingen verkeerd begrepen en opgepakt kan worden door anderen.
Onze zoon , drie jaar, ging naar de peuterspeelzaal.
Hij kwam nieuw in de groep.
Een vriendelijk kereltje, afwachtend en zeker niet agressief of snel aangebrand.
Een paar kinderen spelen met autootjes.
Hij vraagt : mag ik het rode autootje.
Een kind kijkt op en speelt verder.
Hij vraagt het nog eens en krijgt een groen autootje.
Hij pakt deze niet aan en stelt zijn vraag nog een keer.
Hij krijgt van een ander kind een blauw autootje.
Hij stelt zijn vraag vier keer.
De kinderen reageren niet meer.
Uiteindelijk pakt hij boos en zeer geagiteerd het rode autootje....hij snapte niet dat deze kinderen geen kleuren konden herkennen.
Ook snapte hij niet dat deze kinderen hem niet aan het plagen waren.
Maar zijn gedrag werd wel verkeerd uitgelegd. De peuterleidsters zagen pas het eindgedrag en niet wat er aan vooraf ging.
Hij werd op zijn gedrag aangesproken en later ook vaak op dat eindgedrag afgerekend en beoordeeld.
Na een paar keer daar geweest te zijn was zijn conclusie : mama, de kinderen spreken een andere taal!
Ik denk dat deze conclusie wel gedeeld kan worden door andere hb .
Mensen snappen niet wat je wilt, welke bedoelingen je hebt en welke kant je op wilt.
Dit gebeurd al heel jong op school, in je omgeving en waar maar ook.
Het tekent je , het bepaald je gedrag.

MacavityL schreef:

Ik vind het lastig in te schatten welke 'obstakels' komen door intelligentie en welke door de grote variëteit aan andere (persoonlijkheids)eigenschappen en omgevingsfactoren. Persoonlijk denk ik dat mensen teveel aan intelligentie hangen en te weinig aan de andere factoren. Dat mensen een bepaalde herkenning hebben bij sommige verhalen kan ook komen door andere gemeenschappelijke eigenschappen (bijvoorbeeld introversie). Daarom trekt ook iets als de Mensa mij niet, naast dat ik dagelijks genoeg (hoog)intelligente mensen om mij heen heb op het werk, denk ik niet dat we meer gemeen hebben dan bij een bijeenkomst die betrekking zouden hebben op andere eigenschappen/interesses.

MacavityL schreef:

Ben echt dramatisch slecht in pubquizzen. Laatst met een paar collega's gedaan.. We waren net geen laatste geworden

Misschien dat jullie het ook herkennen: heb vroeger wel allerlei 'interesse projectjes' gehad. Met 8/9 jaar wilde ik officier van justitie worden, dus boek met de grondwet gehaald bij de bieb en een plaatje getekend van de rechtbank waar iedereen zat. Daarna kwam een fase over de Bermuda driehoek en alle informatie die ik daarover kon vinden (niet alleen de zweefspeculatie). Een fase over menselijk lichaam (soort plaatjesboek die ik vulde met tientallen blaadjes met extra info). In mn tienerjaren had ik interesse in het Ebola virus, leerde er alles over en wilde ik viroloog worden en voor de CDC werken (toen dacht ik daar nog 'te dom' voor te zijn, als ik nu over kon doen had ik dat misschien wel gedaan). Tussendoor ook nog interesse in websites bouwen en mezelf html/java geleerd, van die basic programmeer skills heb ik nu nog profijt.

Wat waren jullie interesse projectjes?

MacavityL schreef:

Ben echt dramatisch slecht in pubquizzen. Laatst met een paar collega's gedaan.. We waren net geen laatste geworden

Misschien dat jullie het ook herkennen: heb vroeger wel allerlei 'interesse projectjes' gehad. Met 8/9 jaar wilde ik officier van justitie worden, dus boek met de grondwet gehaald bij de bieb en een plaatje getekend van de rechtbank waar iedereen zat. Daarna kwam een fase over de Bermuda driehoek en alle informatie die ik daarover kon vinden (niet alleen de zweefspeculatie). Een fase over menselijk lichaam (soort plaatjesboek die ik vulde met tientallen blaadjes met extra info). In mn tienerjaren had ik interesse in het Ebola virus, leerde er alles over en wilde ik viroloog worden en voor de CDC werken (toen dacht ik daar nog 'te dom' voor te zijn, als ik nu over kon doen had ik dat misschien wel gedaan). Tussendoor ook nog interesse in websites bouwen en mezelf html/java geleerd, van die basic programmeer skills heb ik nu nog profijt.

Wat waren jullie interesse projectjes?

_Summerly_ schreef:

Ygritte: Aaah, historische taalkunde, wat vet! Waar heb je dat gedaan?