En das knap lastig als je samen woont en je ma zo ver weg.. Ga vandaag 2 kamers en een 2k appartement bezichtigen, of althans, eerst hopen dat het bedrijf door gaat en dat ik ook genoeg ga verdienen..
Snap er zo niks van, voel me zo niets... Life goes on, wie weet als ik laat zien dat ik wat bereikt heb straks, werk, eigen 'huisje'/kamer whatever me financieel iig weet te redden, daar eindelijk een sociaal leven heb, wie weet dat 't dan ooit nog goed komt... Das voor mij iig de drive om door te gaan waar ik mee bezig was, alleen zonder hem...
