Bokt.nl

superpony schreef:

Janine1990 schreef:

Ik zeg nergens dat het een belangrijker is dan het ander... Weet niet waar je dat weg haalt...

Ik zeg alleen dat de mate van verantwoordelijkheid dragen bepaalt wat er op je bankrekening wordt bijgeschreven. Naast schaarste, vraag en aanbod.
Hoe hard een verpleegkundige ook werkt, hij of zij is nooit caseverantwoordelijke. Als een onderzoek verkeerd geïnterpreteerd wordt, waardoor een patiënt bijvoorbeeld komt te overlijden, dan is dat onderzoek nog altijd beoordeeld door de arts. Of wil je die verantwoordelijkheid bij de verpleegkundige neerleggen? Die misschien niet eens over die kennis beschikt waardoor de arts verantwoordelijk kan worden gehouden? Dat zou toch heel erg raar zijn?

Als jij die banden niet goed genoeg vast draait en er een causaal verband is tussen jouw fout en geleden schade, draai jij niet op voor de kosten. Daar draait het bedrijf voor op. Die lijden naast financiële schade wellicht imagoschade. Afhankelijk van hoe ze dit oppakken. Maar die schade lijdt jij niet.

Als een arts een grove fout maakt en een patiënt verliest, lijdt de arts hierin imagoschade. Niet de verpleegkundige. En wellicht loopt het ziekenhuis patiënten mis. Maar de verpleegkundigen niet...

Ik zal wel een gigantisch gebrekkig inzicht hebben, maar ik kan op geen enkele manier rijmen dat een vuilnisman evenveel moet verdienen als een arts/chirurg. Een ook een verpleegkundige, hoezeer ik hun werk ook kan bewonderen, evenmin. Ik zie dat niet als gelijke verantwoordelijkheden...
Ik ben echter ook opgevoed door een vader die niet verder kwam dan de toenmalige groene school, die na 31 jaar mijn naam nog vaker fout dan goed schrijft, en als hij het goed schrijft is het autocorrect... Maar die over een duurdere levensstijl altijd zegt: "Dan had ik maar een vak moeten leren."

Het gaat niet om eind verantwoordelijk. Het gaat erom dat verpleegkundigen zich de benen uit het lijf lopen en wel heel veel verantwoordelijkheden in de zin dat zij aan het bed staan en ook beslissingen nemen, medicatie uitdelen etc. Als zij een fout maken, heeft dat wel degelijk gevolgen.

Ook als een arts een patient verliest, hoeft hij niet eind verantwoordelijk te zijn.

En ja, ik zeg; iedereen is belangrijk. Maar tijdens Corona bijv werd het wel duidelijk dat dit in de praktijk niet zo is. Toch hebben we ook de mensen nodig die geen primair beroep hebben, omdat je ook gewoon mensen nodig hebt die geld verdienen en uitgeven.

Jij en blijkbaar heel veel mensen vinden dat een vuilnisman niet evenveel hoeft te verdienen, maar wat gebeurt er als die niet meer langskomen?

Niet iedereen heeft het vermogen om te gaan studeren. Maar als iemand op zijn 16e gaat werken als bijv stucadoor werkt diegene, levert een bijdrage aan de samenleving, zorgt voor zichzelf en doet veel ervaring op.
Als iemand op zijn 25e klaar is met studeren, heeft die stucadoor dan al bijna 10jr gewerkt, ook geleerd, belasting betaald en geld uitgegeven.
Dan kunnen mensen wel zeggen dat die student flink heeft geinvesteerd, maar dan moeten we nog maar zien of het die investeringen waard was.
Nu is de arbeidsmarkt anders, maar er waren jaren dat veel mensen na hun studie niet aan de bak kwamen en niks anders wilden of konden en dus geld kostte.

MyWishMax schreef:

Dan weet je ook wel dat je niet zomaar kan oordelen over andermans ziekte. En helemaal niet over dat ze sommige dingen wel kunnen en andere niet. Juist dan zou je moeten weten dat er vaak veel voor gelaten wordt. En ik vind het wel kwalijk dat je er meteen vanuit gaat dat het allemaal smoesjes zijn van die mensen? Misschien kunnen ze dat ene ding dat jij ziet alleen maar omdat ze dagen daarvoor en daarna niks doen.

Qua afkeuren is het ook voor een heel groot deel afhankelijk van het salaris dat je had. Dan kan je dus mensen hebben die nog heel veel kunnen, maar zoveel inkomensverlies hebben waardoor ze afgekeurd zijn. En mensen die zo goed als niets kunnen en te weinig afgekeurd worden, omdat inkomensverlies te weinig is vanwege bijv net boven minimumloon. Plus dat er veel discussie is over wat het uwv vindt dat je kan en behandelende artsen. Daar krijg je hele rare situaties van.

Ik zeg niet iedereen. Maar ik denk dat iedereen weet dat veel mensen afgekeurd zijn en wel een hele hoop andere dingen kunnen. En ja, daar vind ik wat van.

Er zijn ook mensen MET ziekte, pijn, beperkingen die wel altijd werken en doorgaan.

Dat afgekeurd thuis zitten loont is echt het grootste probleem.

Maar wat ik zei; je mag niks zeggen. Heel veel mensen weten het, zien het om zich heen en vinden wat, maar houden wijs hun mond.
En dan heeft niemand het over de mensen die echt niet kunnen werken, echt niet.

superpony schreef:

Janine1990 schreef:

Ik zeg nergens dat het een belangrijker is dan het ander... Weet niet waar je dat weg haalt...

Ik zeg alleen dat de mate van verantwoordelijkheid dragen bepaalt wat er op je bankrekening wordt bijgeschreven. Naast schaarste, vraag en aanbod.
Hoe hard een verpleegkundige ook werkt, hij of zij is nooit caseverantwoordelijke. Als een onderzoek verkeerd geïnterpreteerd wordt, waardoor een patiënt bijvoorbeeld komt te overlijden, dan is dat onderzoek nog altijd beoordeeld door de arts. Of wil je die verantwoordelijkheid bij de verpleegkundige neerleggen? Die misschien niet eens over die kennis beschikt waardoor de arts verantwoordelijk kan worden gehouden? Dat zou toch heel erg raar zijn?

Als jij die banden niet goed genoeg vast draait en er een causaal verband is tussen jouw fout en geleden schade, draai jij niet op voor de kosten. Daar draait het bedrijf voor op. Die lijden naast financiële schade wellicht imagoschade. Afhankelijk van hoe ze dit oppakken. Maar die schade lijdt jij niet.

Als een arts een grove fout maakt en een patiënt verliest, lijdt de arts hierin imagoschade. Niet de verpleegkundige. En wellicht loopt het ziekenhuis patiënten mis. Maar de verpleegkundigen niet...

Ik zal wel een gigantisch gebrekkig inzicht hebben, maar ik kan op geen enkele manier rijmen dat een vuilnisman evenveel moet verdienen als een arts/chirurg. Een ook een verpleegkundige, hoezeer ik hun werk ook kan bewonderen, evenmin. Ik zie dat niet als gelijke verantwoordelijkheden...
Ik ben echter ook opgevoed door een vader die niet verder kwam dan de toenmalige groene school, die na 31 jaar mijn naam nog vaker fout dan goed schrijft, en als hij het goed schrijft is het autocorrect... Maar die over een duurdere levensstijl altijd zegt: "Dan had ik maar een vak moeten leren."

Het gaat niet om eind verantwoordelijk. Het gaat erom dat verpleegkundigen zich de benen uit het lijf lopen en wel heel veel verantwoordelijkheden in de zin dat zij aan het bed staan en ook beslissingen nemen, medicatie uitdelen etc. Als zij een fout maken, heeft dat wel degelijk gevolgen.

Ook als een arts een patient verliest, hoeft hij niet eind verantwoordelijk te zijn.

En ja, ik zeg; iedereen is belangrijk. Maar tijdens Corona bijv werd het wel duidelijk dat dit in de praktijk niet zo is. Toch hebben we ook de mensen nodig die geen primair beroep hebben, omdat je ook gewoon mensen nodig hebt die geld verdienen en uitgeven.

Jij en blijkbaar heel veel mensen vinden dat een vuilnisman niet evenveel hoeft te verdienen, maar wat gebeurt er als die niet meer langskomen?

Niet iedereen heeft het vermogen om te gaan studeren. Maar als iemand op zijn 16e gaat werken als bijv stucadoor werkt diegene, levert een bijdrage aan de samenleving, zorgt voor zichzelf en doet veel ervaring op.
Als iemand op zijn 25e klaar is met studeren, heeft die stucadoor dan al bijna 10jr gewerkt, ook geleerd, belasting betaald en geld uitgegeven.
Dan kunnen mensen wel zeggen dat die student flink heeft geinvesteerd, maar dan moeten we nog maar zien of het die investeringen waard was.
Nu is de arbeidsmarkt anders, maar er waren jaren dat veel mensen na hun studie niet aan de bak kwamen en niks anders wilden of konden en dus geld kostte.

MyWishMax schreef:

Dan weet je ook wel dat je niet zomaar kan oordelen over andermans ziekte. En helemaal niet over dat ze sommige dingen wel kunnen en andere niet. Juist dan zou je moeten weten dat er vaak veel voor gelaten wordt. En ik vind het wel kwalijk dat je er meteen vanuit gaat dat het allemaal smoesjes zijn van die mensen? Misschien kunnen ze dat ene ding dat jij ziet alleen maar omdat ze dagen daarvoor en daarna niks doen.

Qua afkeuren is het ook voor een heel groot deel afhankelijk van het salaris dat je had. Dan kan je dus mensen hebben die nog heel veel kunnen, maar zoveel inkomensverlies hebben waardoor ze afgekeurd zijn. En mensen die zo goed als niets kunnen en te weinig afgekeurd worden, omdat inkomensverlies te weinig is vanwege bijv net boven minimumloon. Plus dat er veel discussie is over wat het uwv vindt dat je kan en behandelende artsen. Daar krijg je hele rare situaties van.

Ik zeg niet iedereen. Maar ik denk dat iedereen weet dat veel mensen afgekeurd zijn en wel een hele hoop andere dingen kunnen. En ja, daar vind ik wat van.

Er zijn ook mensen MET ziekte, pijn, beperkingen die wel altijd werken en doorgaan.

Dat afgekeurd thuis zitten loont is echt het grootste probleem.

Maar wat ik zei; je mag niks zeggen. Heel veel mensen weten het, zien het om zich heen en vinden wat, maar houden wijs hun mond.
En dan heeft niemand het over de mensen die echt niet kunnen werken, echt niet.

8nnemiek schreef:

Een recessie komt er altijd. Dat gebeurt nu eenmaal af en toe in een economie die op groei gebaseerd is. De enige vraag is wanneer en hoe groot de volgende recessie wordt. Er werd in 2018 al een crisis voorspeld op de korte termijn, er werd toen al gewaarschuwd voor de bubbel waar we in zitten, en de coronacrisis bleek ook flink mee te vallen, dus we zijn al vrij 'laat'.

Winged schreef:

Ik las hier en daar iets over investeringen in opleiding. Wisten jullie dat een Mbo-opleiding over de linie vaak duurder is dan een hoop ivm alle middelen die een mbostudent extra aan moet schaffen? Gaat niet voor alle opleidingen op,maar zeker de bouwtechnische. Dus dat investeren en terugverdienen.... ah well...

karuna schreef:

Sanseveria die herkeuring van de oude wao ers is er geweest. Meerdere keuringen zelfs. Ik ben heel vaak herkeurd en eigenlijk steeds glansrijk weer afgekeurd. Oftewel ik ben echt stuk voor de arbeidsmarkt.

Wat betreft kunnen werken met mankementen. Het heeft mij verder stuk gemaakt dan nodig. Zou ik eerder gestopt zijn met willen blijven werken was ik er fysiek beter aan toe geweest waarschijnlijk.

Ik denk dat de meesten die roepen werken kan wel vergeten dat werkgevers continuiteit willen en op vaste dagen vaste uren. Daar gaat het bij mij bewezen mis. En bij best veel mensen ook die niet kunnen werken. Een paar weken kan ik me nog bij elkaar rapen en dan zegt mijn lijf ho stop. Ga ik dan nog door doet mijn lijf ho stop. Dus ook prive activiteiten kunnen mits ik ervoor en erna lang genoeg gestrekt ga om ervan bij te komen. Prive teveel achter elkaar doen geeft dezelfde ho stop reactie.

Maar is eigenlijk een voorzichtige conclusie van dit topic dat twee verdieners het nog wel redden meestal maar de eenverdieners en alleen wonenden toch meest serieuze problemen krijgen financieel. Net als bij de woningmarkt zeg maar. Als eenling ben je aardig de pineut

Sansevieria schreef:

superpony schreef:

Het gaat niet om eind verantwoordelijk. Het gaat erom dat verpleegkundigen zich de benen uit het lijf lopen en wel heel veel verantwoordelijkheden in de zin dat zij aan het bed staan en ook beslissingen nemen, medicatie uitdelen etc. Als zij een fout maken, heeft dat wel degelijk gevolgen.

Ook als een arts een patient verliest, hoeft hij niet eind verantwoordelijk te zijn.

En ja, ik zeg; iedereen is belangrijk. Maar tijdens Corona bijv werd het wel duidelijk dat dit in de praktijk niet zo is. Toch hebben we ook de mensen nodig die geen primair beroep hebben, omdat je ook gewoon mensen nodig hebt die geld verdienen en uitgeven.

Jij en blijkbaar heel veel mensen vinden dat een vuilnisman niet evenveel hoeft te verdienen, maar wat gebeurt er als die niet meer langskomen?

Niet iedereen heeft het vermogen om te gaan studeren. Maar als iemand op zijn 16e gaat werken als bijv stucadoor werkt diegene, levert een bijdrage aan de samenleving, zorgt voor zichzelf en doet veel ervaring op.
Als iemand op zijn 25e klaar is met studeren, heeft die stucadoor dan al bijna 10jr gewerkt, ook geleerd, belasting betaald en geld uitgegeven.
Dan kunnen mensen wel zeggen dat die student flink heeft geinvesteerd, maar dan moeten we nog maar zien of het die investeringen waard was.
Nu is de arbeidsmarkt anders, maar er waren jaren dat veel mensen na hun studie niet aan de bak kwamen en niks anders wilden of konden en dus geld kostte.



Ik zeg niet iedereen. Maar ik denk dat iedereen weet dat veel mensen afgekeurd zijn en wel een hele hoop andere dingen kunnen. En ja, daar vind ik wat van.

Er zijn ook mensen MET ziekte, pijn, beperkingen die wel altijd werken en doorgaan.

Dat afgekeurd thuis zitten loont is echt het grootste probleem.

Maar wat ik zei; je mag niks zeggen. Heel veel mensen weten het, zien het om zich heen en vinden wat, maar houden wijs hun mond.
En dan heeft niemand het over de mensen die echt niet kunnen werken, echt niet.

Met die gedachte loop jij echt 20 jaar achter, dat was ooit misschien zo onder de oude wao regeling.
Tegenwoordig worden mensen op een andere manier gekeurd, en dat levert schrijnende gevallen op kan ik je zeggen.
Mensen die vroeger onder de WAO zouden vallen zitten nu in de bijstand, met geen enkele mogelijkheid daar ooit nog uit te komen.
Verdiep je daar maar eens in, dan kijk je er wellicht anders naar.

De mensen die afgekeurd zijn en toch vanalles kunnen en doen, die ken ik ook, maar dat zijn stuk voor stuk afgekeurden van lange tijd terug...
Misschien moeten ze alle mensen die al meer als 10 jaar in de (oude) WAO zitten nog maar eens herkeuren?

tita schreef:

Dikke baan heb ik al lang niet meer sinds er kinderen zijn.

Redelijk spaarrekening maar wat is redelijk??
Okay ik heb spaargeld maar is dat oneerlijk
Ik heb 20!!!! Jaar elke maand gespaard ipv als malle uitgegeven toen ik wel dikke baan hebt

Ik ben van mening dat iedereen kan sparen echt iedereen maar als je weinig inkomen hebt rest dat op discipline al is het maar voor 2-3 jaar
Buffer is buffer

tita schreef:

Je moet al sparen voordat je aan kinderen begint en soms ook jezelf dingen ontzeggen.
Ik was 22 begon met werken en ik zorgde altijd ….altijd dat aan einde van jaar meer geld op de spaarrekening stond.

En ja ik ging niet elke weekend uit en ik ging niet 2-3x per jaar op vakantie.
En ik kocht niet de nieuwste Nike’s

Ik werd 25-29-33-36….spaarde nog steeds en nee ik was ook niet altijd blij en maakte nog steeds overwogen beslissingen.
Ibiza of Thailand en niet en en en.

Ik heb 2x mensen leren sparen die in de bijstand zitten en zojuist weer met een moeder budgetteren…. En het lukt maar is wel ff doorbijten en een positieve mindset want ja je spaart niet ff 200-100-50 per maand soms wat minder maar 20*12*5 is gewoon 1200€

Ik ben wel trots dat ik altijd ben blijven sparen en ja dat was ook wel eens 35 GULDEN

tita schreef:

Je moet al sparen voordat je aan kinderen begint en soms ook jezelf dingen ontzeggen.
Ik was 22 begon met werken en ik zorgde altijd ….altijd dat aan einde van jaar meer geld op de spaarrekening stond.

En ja ik ging niet elke weekend uit en ik ging niet 2-3x per jaar op vakantie.
En ik kocht niet de nieuwste Nike’s

Ik werd 25-29-33-36….spaarde nog steeds en nee ik was ook niet altijd blij en maakte nog steeds overwogen beslissingen.
Ibiza of Thailand en niet en en en.

Ik heb 2x mensen leren sparen die in de bijstand zitten en zojuist weer met een moeder budgetteren…. En het lukt maar is wel ff doorbijten en een positieve mindset want ja je spaart niet ff 200-100-50 per maand soms wat minder maar 20*12*5 is gewoon 1200€

Ik ben wel trots dat ik altijd ben blijven sparen en ja dat was ook wel eens 35 GULDEN

Moestuin schreef:

Jij kent mij helemaal niet. Je hebt hier nog nooit een voet binnen gezet of een gesprek met mij aan gegaan. Wil jij mij leren kennen? Altijd welkom. Tot die tijd heb jij geen oordeel over mij te vellen.