Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird


maarja.
oké, Starbucks blijft het best maar is zeker een goede trooster

en dan vooral caramel
)
Dan kunnen we een meeting houden hahaha! MelanieB schreef:MelanieB schreef:Ik ga wss met kerst naar New York girlsssss
Kathryn's familie woont in New Jersey, en is dichtbij New york, dus dan ga ik daarheen naar vrienden van hun en als hun werken kan ik mee en kan ik lekker in de stad zijn enz!
En ze wouden me wel keer meenemen naar New Orleans (is een van de steden/dingen op mn lijst, wil gewoon eens de ravage etc zien, net zoals ground zero in NY, ben altijd erg into dat soort geschiedenis vind gewoon heel interessant)

MelanieB schreef:Pff, mn hostmam werd chagrijnig omdat ik niet veel tegen d'r zeg en niet genoeg gesprekken met haar houEn omdat ik me niet genoeg intreseer in de paarden en ik wil geen wii spelen met haar of een spel.
Seriously? Are u kidding me?!
Ik ben onbeleefd volgens haar
Ik, onbeleefd??! FREAKING hoor wie het zegt.
Wie belt hier nou de area rep met zieke klachten, en laat mij een waarschuwing krijgen omdat ik friggin' half depressed was.
Ik ben juist beleefd door juist aan iemand anders te vragen mij ergens naartoe te rijden omdat zij was met haar rug heeft en niet goed kan zitten.![]()
Ik heb mn boxingbal nodig, ik heb zo'n zin om eens ff goed te meppen, oeff ik stoom van binnen.

MelanieB schreef:Pff gister ff gerend voor 45min. Kom je terug, moe dus ff languit op bed liggen, naja viel in slaap, was rond half 7 savonds, word ik wakker, en ik hoor gewoon dat ze aant eten zijn beneden. M'n hostma roept me ook niet ff ofzo
Naja nu wakker natuurlijk ti's nu 1uur snachts net maar gedouched en maar ff 2 pakjes yoghurt gepakt. Achjoh, ben toch maar 4 kg afgevallen hier
ik hoop bij eind van de week hier weg te zijn...
dus ong rond 5 uur holland tijd

Citaat:Ff namen uitleggen:
Pat: Hostmam (rond de 60)
John: Hostdad (rond de 60)
Jeff: Zoon (33)
Kathryn: Getrouwd met Jeff, ze hebben ook kind van 2, Molly (32)
Michelle: Dochter (, Jeff en Michelle zijn tweeling) (33)
Kierstin: Jeff's andere dochter (hij heeft kind met iemand anders, Kierstin woont ook hier in Crossville en Jeff en kathryn halen haar elk
weeken op. Jeff + Kathryn wonen in Chattanooga, is ong 1,5 uur rijden en uur tijdsverschil) (13 ofzo)
Nou in't begin was alles natuurlijk hardstikke leuk, nieuw, en toch wel ff wennen.
De eerste week gelijk al die zondag toen ik vrijdag aankwam rit gemaakt in het bos en de hele familie kwam over omdat hostdad jarig was.
De familie is echt heel super gezellig dus dacht, heb nu al heel veel zin in thanksgiving
Naja, de 2e week was beetje saai, want ik woon hier op een afgelaten stuk, bijna geen mensen, kan nergens naartoe lopen, nergens naartoe fietsen,
autorijden mag niet van organisatie, zijn geen kids hier in huis alleen 2 oudere mensen. Terwijl ik gewend ben altijd wel kids thuis om me heen
te hebben... We zitten gewoon al 20 minuten rijden van een simpele Walmart af..
Dus ik was blij toen school begon!
halverwege week 3 begon ik me steeds meer down te voelen na schooltijd, school is gezellig en leuk, maar dan kom je thuis, en er is geen ene hol
te doen dan op je laptop hangen, dat gaat vervelen.
daarbij zal ik even wat dingetjes uitleggen over m'n hostmam.
- Ze is erg voorbeoordeeld, dus als ze het ergens niet mee eens is dan krijg je ook een blik en een discussie. Dat is waarom John en jeff er nooit tegenin
gaan en tsja, ik heb nou eenmaal een outgoing personality en ben totaal niet bevooroodeeld. Zegmaar alle dingen in Holland vond ze niet goed.
Bijv ik vertelde haar over dat wij uitgaan op 16 en alcohol leeftijd vanaf 16 is, nou je had haar kop moeten zien, was ze het totaal NIET mee eens.
- Ze zegt dingen,waarvan je WEET dat ze het serieus MEENT, maar dan gaat ze er heel hard (en ze heeft echt giga irritante lach..) om lachen om
er een grapje van te makenJe snapt wel dat dat op gegeven moment gaat irriteren en dat je dan denkt: Waarom lach je? Ik weet dat je 't meent...
Oja, halverwege week 2 kreeg ze pijn in d'r rug en gaat naar chiropractor en sinds eind week 2 (naja, eigs halverwege week 2) dus sindsdien ligt
ze alleen maar op de bank.
Naja, week 4 donderdag kwam ik thuis en zei Pat: Jeff en kathryn hebben gebeld en vroegen of je meewou naar North Carolina.
Uiteraard wilde ik dat! Alles om niet heel dag alleen bored thuis te zitten!
Nou, wat ik dus later van kathryn hoorde, is dat Pat aan de telefoon tegen haar antwoordde op Kath's vraag of ik mee wou zei: Mel zal wel nee zeggen.
WAT?! lekker dan, dus heb ze ook gezegd, als je nog keer iets wil vragen, bel mij aub..
Naja, die donderdag avond kwam ik daar, had Kathryn vet gezellig meidenavondje dus gezellig erbij gezeten terwijl Kierstin naar bed ging en jeff was weg.
Echt zo'n typisch amerikaans avondje haha.
Naja, aan het eind van de avond vroeg Kath hoe alles ging en heb alles maar uitgelegd, en later kwam Jeff erbij zitten, en oh wat was ik blij, ze begrepen
me gewoon volkomen! Echt precies wat hun ook zeiden had ik dus ook.
Ze zeiden: "We hadden al medelijden met de student voordat we wisten wie het was". Fijn haha.
Naja, dat weekend heeft zeker wel een impact op me gehad, heb een ontzettend leuke tijd gehad! Lekker met Molly babbelen/haar doen, zingen met Kierstin,
etc.
En al helemaal heeft het me de ogen doen openen dat ik echt kids om me heen wil, maakt niet uit welke leeftijd, moet gewoon wat te doen hebben!
Dus die week daarna, week 5 was vooral veel denken, denken denken... wil ik wel weg, wat als ik naar een andere plaats ga, en niet meer naar Kath/Jeff kan etc?
Dus dat was wel ff klote, en ja, ik heb heel veel gehuild, heel slecht geslapen en bijna niks gegeten.
Toen we parkeerplaats opgingen om mn hostparents weer mij op te halen had ik echt zoiets van: Ik wil niet naar huis.... ik wou ook echt niet, alles
in mn kop schreeuwde: Ik blijf hier!
Naja, week 5 was dus ook zwaar klote, veel gesmst met Kathryn om naar een oplossing te zoeken etc.
Ook lekker, vroeg pat hoe mn weekend was, naja vertelde over haar zoon Jeff hoe goed ie de thriathlons deed enzo, luistert ze, en dan vertel ik
over vrijdagavond dat ik gezellig met kath meeging naar werk en dat ik lekker park heb gelopen etc kapt ze me midden in mn gesprek af en begint
ergens anders over. Nouja, had zoiets van: Dan niet.
Ondertussen, had mijn hostmam dus meerdere malen de area rep gebeld met allerlei stomme klachten such as:
- Ze toont geen interesse in paardrijden (joh, ik ben half depressed, of course staat mn hoofd niet naar paardrijden op dat moment! en hun rijden zelf niet eens)
- Ze toont geen interesse in school (WAT! als school er niet was geweest, was ik allang half dood geweest hiero)
- Ze is niet open (Joh, vraag een 16jarige, die zich de pleuris verveelt, down voelt om zich te openen naar mensen die mn opa en oma kunnen zijn. en tsja, ik
voel me gewon niet fijn dus kan me niet openen, al kan ik wel beter met John praten aangezien hij luistert)
- Ze zit te veel achter laptop (AARGH, wat moet ik anders doen, ik heb de steun van mn vrienden nodig, er is niks anders te doen.. Praten met haar heeft toch
geen zin.)
Etc
En dus belde mn general area rep Mary dat ik dit en dat etc fout deed en wat dacht ik wel niet.
Naja, lekker dan, ik was al nogal kwetsbaar dus had maar zoiets, ga er niet eens tegenin.
Zegt Mary: Yes Pat called me several times about you
Pff, aso, pat kan ook gewoon naar mij toe komen ipv gelijk bellen?!
En volgende dag zie ik ineens 3 mailtjes in mn inbox (had mn ouders nog niet over mn situatie verteld, stom stom, ik weet het...) van mn ouders
dat ze helemaal boos waren, dat Pat alleen maar klachten over me hadden en wat denk ik wel niet en ik verknalde alles etc, en dat ik een waarschuwing had gekregen voor mijn gedrag. (wat, omdat ik half depressed was, ik niet gelukkig ben,
ik verveeld ten dode ben?)En nog een waarschuwing zou ik naar huis worden gestuurd en dan zou mn pa Bonny verkopen enz.
Je snapt wel dat ik die dag verschrikkelijk gehuild heb met name door het laatste, kon het gewoon niet meer hebben, werd me echt teveel.
Ipv dat ze nou ff mij mailen met, wat is er aan de hand. Alsof ik hierheen ga om een poedersuiker te hebben.
Maar kan het ze niet kwalijk nemen, dat is mijn schuld, ik heb altijd gezegd dat ik me oke voelde hier en alles goed was.
Natuurlijk, ik ben deze mensen giga dankbaar om mij in hun huis te nemen en dat heb ik ze ook verteld. En heb hun nooit de schuld gegeven, altijd gezegt: It's not on you, I just don't feel good. Ben altijd beleefd geweest. Maar ik houd dit never een jaar vol.
Gelukkig mailden ze snel terug en mn moeder was ook helemaal over de zeik en moest ook huilen erom
Heb die middag ook met Kathryn gebeld en die zei ook: Omg, she's so out of control sometimes.
Ze bedoeld dat want Pat wilt totale controle over alles, en ze verwacht wss gewoon dat ik haar grootste vriendin zou zijn etc.
Die avond kwam ook de area rep om zegmaar alles te controleren in huis hoe het ging etc.
Heb haar ook alles maar uitgelegd met tranen en al. Dus ging lekker, gelukkig begreep ze me wel.
Naja ik kreeg dus regels vanwege mn waarschuwing eerst, mocht niet langer dan 30minuten op comp. (maarja, mn hostmam had fcking gewoon hele internet voor mijn laptop
eraf gegooid. ) en nog wat vage dingen. Niet aan gehouden want waarschuwing/regels werden toch volgende dag ingetrokken want ze hadden mijn kant van het verhaal gehoord.
-Ook fijn, vorig weekend zondag ging ik naar Kathryn en Jeff en die maandag zou ik ff gaan shoppen met Kath want had kleren nooden belt mn hostmam
ineens dat ze perse wilde dat ik 2 uur thuis was want ik moest mee naar een of andere soort bbq van haar vrienden. Joepie, altijd leuk, weer in je
eentje zitten bij alle opie's en omoe's. Uiteraard wil ik mee! NOT.
Ging veel liever mee naar kathryn en jeff's bbq want ze vroegen of ik met hen mee ging maarja.
En dat maakte dat ik ook maar uurtje shoptijd had met kath. Fijn.
Naja, daarna afgelopen maandag @ school riep Andrea simmons (school guidance voor Juniors) me en heb ook haar het verhaal uitgelegd.
Zo'n super mens is dat!Ze zat gelijk van: Ja en die familie wilt je wel en die wilt je wel etc haha.
En ze stelde me voor aan nieuwe mensen etc, en daardoor ontmoette ik Cassidy. Zij hebben 2 jaar terug ofzo ook al eens een exchange student gehad
dus ze vroeg gelijk of ik bij haar in wilde trekken haha. Naja die avond toen meegeweest naar football game enz en was gezellig.
En dan kom je thuis met vrienden, en ik was ff snel mn post openmaken, zegt mn hostmam: Guess she had a fun night but she won't tell me anyway HAHAHAHA met haar annoying
laugh. Maar ik verstond het niet dus ik zei best geirriteerd: WHat? Zegt ze: No nothing HAHAHA.
Nou echt, ik zou d'r zo graag een knal willen verkopen.
Ook als je thuiskomt van school zie ik d'r gewoon al staan in de keuken met handen over elkaar wachtend op mij zo van: Kom maar op.
En dan: How was school hahahaha.
Ik: Yeah good
En dan maar naar boven want ja. Gesprekken met haar heeft toch geen zin want ze luisterd toch niet.
Ik kan d'r gewoon echt niet uitstaan, ze irriteerd me zo erg, beetje mijn leven in nederland naar de klote aan't werken, grapjas.
En dan vraag je of je van het weekend mee mag met nieuwe hostfamily naar coockout/bbq zegt ze: I don't know, gonna ask john hahaha.
Stupidhead. John zegt altijd ja want het scheelt hem niks, hij is tofmaar hij zegt ook: Wil gewoon dat je blij bent en ik weet dat je hier niet bent
en hij begrijpt ook wel botsing tussen pat en mij, is niet eerste keer dat ie dat gehoord heeft.Dus ligt niet aan mij.
Ze wil gewoon niet dat ik een goede tijd heb. want ze vond het zichtbaar niet leuk toen ik zei dat ik maandags met kathryn ging shoppen.
zegt ze: Ja je kan ook mij vragen (ehm... ja je hebt je rug down, kan niet langer dan 5 minuten rechtop zitten en alles is zeker 40 minuten rijden, dus sorry om nog
beleefd te zijn doe ik dat al niet)
En dan noemt ze me onbeleefd omdat ik niet met haar een spelletje of WII wil spelen (omg), niet vaak genoeg ga paardrijden en omdat ik geen open gesprekken met haar heb.
Sorry maar ik kan dat gewoon hier niet.
Naja, heb die afgelopen 2 weken ook ontzettend veel gehuild, en was maar een - verwijderd van depressie, nooit gedacht dat ik zo down kon zijn,
ik die altijd vrolijk is en wel een advies klaar heb staan. nou, in deze tijden niet.
Maar het heeft me zeker wel heel sterk gemaakt en ben blij dat ik het heb doorgezet, ook met heel grote dank aan Kathryn want zonder haar steun was ik zekers te weten
allang op weg naar huis.
Zo, giga lang verhaal, maar heb het meeste wel uitgelegd
Naja, vandaag ga ik dus over naar nieuwe hostfamilie.

of ben ik nu erg dom?
Denicee_x schreef:echt een heftig verhaal hoor! Nu gewoon naar de toekomst kijken; Je bent er nu weg en het jaar kan alleen nog maar beter worden
You can go nowhere but up from here!
Ik bewonder je wel hoor, ik zou het al hebben opgegeven denk ik. Maar wat ik dan wel niet snap; als ze allemaal al wisten dat het verkeerd zou lopen, waarom hebben ze het dan niet maar gelatenof ben ik nu erg dom?
Nu op naar het nieuwe gastgezin!


Denicee_x schreef:juist, dannoch bewonder ik je ervoor hoor!
Menig mens had het allang opgegeven, gelukkig had je dan wel nog de Kathryn en Jeff die je erdoorheen hielpen
& ik bedoelde dat als Jeff en Kathryn al zeiden dat ze medelijden met je hadden en dat het John niet verwonderde dat je botste met haar, waarom hebben ze het dan niet gelaten om een uitwisselings student in huis te nemen?
) gewoon ervan genieten dat je nu weg bent!