Janine1990 schreef:Ik zeg nergens dat het een belangrijker is dan het ander... Weet niet waar je dat weg haalt...
Ik zeg alleen dat de mate van verantwoordelijkheid dragen bepaalt wat er op je bankrekening wordt bijgeschreven. Naast schaarste, vraag en aanbod.
Hoe hard een verpleegkundige ook werkt, hij of zij is nooit caseverantwoordelijke. Als een onderzoek verkeerd geïnterpreteerd wordt, waardoor een patiënt bijvoorbeeld komt te overlijden, dan is dat onderzoek nog altijd beoordeeld door de arts. Of wil je die verantwoordelijkheid bij de verpleegkundige neerleggen? Die misschien niet eens over die kennis beschikt waardoor de arts verantwoordelijk kan worden gehouden? Dat zou toch heel erg raar zijn?
Als jij die banden niet goed genoeg vast draait en er een causaal verband is tussen jouw fout en geleden schade, draai jij niet op voor de kosten. Daar draait het bedrijf voor op. Die lijden naast financiële schade wellicht imagoschade. Afhankelijk van hoe ze dit oppakken. Maar die schade lijdt jij niet.
Als een arts een grove fout maakt en een patiënt verliest, lijdt de arts hierin imagoschade. Niet de verpleegkundige. En wellicht loopt het ziekenhuis patiënten mis. Maar de verpleegkundigen niet...
Ik zal wel een gigantisch gebrekkig inzicht hebben, maar ik kan op geen enkele manier rijmen dat een vuilnisman evenveel moet verdienen als een arts/chirurg. Een ook een verpleegkundige, hoezeer ik hun werk ook kan bewonderen, evenmin. Ik zie dat niet als gelijke verantwoordelijkheden...
Ik ben echter ook opgevoed door een vader die niet verder kwam dan de toenmalige groene school, die na 31 jaar mijn naam nog vaker fout dan goed schrijft, en als hij het goed schrijft is het autocorrect... Maar die over een duurdere levensstijl altijd zegt: "Dan had ik maar een vak moeten leren."
Het gaat niet om eind verantwoordelijk. Het gaat erom dat verpleegkundigen zich de benen uit het lijf lopen en wel heel veel verantwoordelijkheden in de zin dat zij aan het bed staan en ook beslissingen nemen, medicatie uitdelen etc. Als zij een fout maken, heeft dat wel degelijk gevolgen.
Ook als een arts een patient verliest, hoeft hij niet eind verantwoordelijk te zijn.
En ja, ik zeg; iedereen is belangrijk. Maar tijdens Corona bijv werd het wel duidelijk dat dit in de praktijk niet zo is. Toch hebben we ook de mensen nodig die geen primair beroep hebben, omdat je ook gewoon mensen nodig hebt die geld verdienen en uitgeven.
Jij en blijkbaar heel veel mensen vinden dat een vuilnisman niet evenveel hoeft te verdienen, maar wat gebeurt er als die niet meer langskomen?
Niet iedereen heeft het vermogen om te gaan studeren. Maar als iemand op zijn 16e gaat werken als bijv stucadoor werkt diegene, levert een bijdrage aan de samenleving, zorgt voor zichzelf en doet veel ervaring op.
Als iemand op zijn 25e klaar is met studeren, heeft die stucadoor dan al bijna 10jr gewerkt, ook geleerd, belasting betaald en geld uitgegeven.
Dan kunnen mensen wel zeggen dat die student flink heeft geinvesteerd, maar dan moeten we nog maar zien of het die investeringen waard was.
Nu is de arbeidsmarkt anders, maar er waren jaren dat veel mensen na hun studie niet aan de bak kwamen en niks anders wilden of konden en dus geld kostte.
MyWishMax schreef:Dan weet je ook wel dat je niet zomaar kan oordelen over andermans ziekte. En helemaal niet over dat ze sommige dingen wel kunnen en andere niet. Juist dan zou je moeten weten dat er vaak veel voor gelaten wordt. En ik vind het wel kwalijk dat je er meteen vanuit gaat dat het allemaal smoesjes zijn van die mensen? Misschien kunnen ze dat ene ding dat jij ziet alleen maar omdat ze dagen daarvoor en daarna niks doen.
Qua afkeuren is het ook voor een heel groot deel afhankelijk van het salaris dat je had. Dan kan je dus mensen hebben die nog heel veel kunnen, maar zoveel inkomensverlies hebben waardoor ze afgekeurd zijn. En mensen die zo goed als niets kunnen en te weinig afgekeurd worden, omdat inkomensverlies te weinig is vanwege bijv net boven minimumloon. Plus dat er veel discussie is over wat het uwv vindt dat je kan en behandelende artsen. Daar krijg je hele rare situaties van.
Ik zeg niet iedereen. Maar ik denk dat iedereen weet dat veel mensen afgekeurd zijn en wel een hele hoop andere dingen kunnen. En ja, daar vind ik wat van.
Er zijn ook mensen MET ziekte, pijn, beperkingen die wel altijd werken en doorgaan.
Dat afgekeurd thuis zitten loont is echt het grootste probleem.
Maar wat ik zei; je mag niks zeggen. Heel veel mensen weten het, zien het om zich heen en vinden wat, maar houden wijs hun mond.
En dan heeft niemand het over de mensen die echt niet kunnen werken, echt niet.
Geplaatst: 03-06-22 17:18 
Ondanks dat ik minder uitgeef aan dingen als bijvoorbeeld kleding, maar dat wat ik daarop bespaar geef ik dan weer dubbel uit aan dingen als gas.
) kort douchen met een besparende kraan
Ook al hebben we iets nog niet nodig 
