Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-02-10 12:54

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 05-02-10 12:54

Leuk dat je haar ook kent Nadiaa, die van jou had last van de atlas zei je. Die van mij had echt wel een hoop. Inderdaad atlas en nog een paar halswevels, 2 geblokkeerde lendewervels, 1e rib geloof ik en was heel scheef in het bekken, ze trok dan aan een been. Oh ja en die paarden gaan allemaal kauwen nadat ze iets doet. Ze zei dan let op nu gaat tie kauwen....en inderdaad. Hij is erg verbeterd na de behandeling, staat ook rechter op de benen. Hij stond een soort te hangen naar 1 kant, wat mij eigenlijk nooit opgevallen was.
Hoe was die massagecursus?

**Geplaatst**: 05-02-10 13:03

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 05-02-10 13:03

Die massagecursus was erg leerzaam

Merrie vindt al dat gefriemel niet lekker, dus haar kan ik niet helemaal masseren maar ik heb wel veel kennis opgedaan over het paardenlijf. En kennis opdoen is altijd fijn

Ze heeft bij merrie inderdaad haar atlas goed gezet en ze ging gelijk kauwen, ondanks dat ze een beetje kalmering had gehad. Natascha heeft niet heel veel kunnen doen, want merrie vond het al snel genoeg. Gelukkig gaf ze dat goed aan en is Natascha gestopt. Waardoor ik alleen maar meer respect krijg voor haar werkmethode.
Er zijn nog wel een aantal zaken die behandeld zouden kunnen worden zoals haar lendenen en heupen volgens mij, maar daar is even geen geld voor.

**Geplaatst**: 05-02-10 13:11

Geplaatst: 05-02-10 13:11

mmouse schreef:
Ik zal voor je duimen!

Dank je!

Nimue schreef:
Bijzonder hé Justy, wat dat dan met je doet als je op een ander niveau gaat werken met de paarden? Ik heb soms ook het idee dat ik weer helemaal van voren af aan moet beginnen.

Nou zeg, dat ervaar ik echt zo sinds ik met een neckrope rijdt..Tjonge wat voel ik me soms een kluns

Mijn Fries (Sacha) is soms een vreselijk dominante trut gewoon, en ik geef me over aan haar door eigenlijk met niets te rijden..Ze zoekt een duidelijke leider, maar ze is ook allergisch voor dwang (en gelijk heeft ze natuurlijk). Dus ik moet mij naar haar presenteren als rustig, standvastig, gefocusd, duidelijk, vriendelijk..Doe ik dat niet dan kan ze heel chagrijnig en boos worden. Doe ik dat wel goed, dan gaat het echt geweldig samen en volgt ze me.

In bepaalde dingen doet ze me wel eens denken aan een mens met autisme. Heel leerzaam, en confronterend, interessant, maar soms ook vreselijk vermoeiend..Ik heb haar al sinds haar geboorte, en hoewel we soms echt botsen, realiseer ik me ook wel dat ik veel van haar leer. Ze hoort er gewoon bij, en ik zou haar nooit willen missen (ze is nu bijna 17)

Dit alles in tegenstelling tot mijn Andalusier; (Boa) dat is echt mijn zonnetje, wij spelen samen, en het is gewoon altijd feest. Ze is vrolijk, makkelijk, flexibel, soms maf, en hoe heerlijk is dat om na een dag hard werken gewoon te kunnen genieten. Ik heb dat gewoon ook nodig.

Gelukkig kunnen ze goed met elkaar opschieten, ze staan samen in de wei. Ongeveer één keer per week maken mijn bijrijdster en ik een rustig stapritje buiten, (meer kan Boa niet aan vanwege pees en hoefkatrol) en dan kan ik bij wijze van spreken mijn oma op Sacha zetten. Die sjouwt met een losse teugel gewoon braaf achter Boa aan, oortjes naar voren, vind ze heerlijk. Dan is ze bijna schattig..

Nimue schreef:
Het boek van Kathy Pike gaat over vergelijkbare onderwerpen: haar eigen zoektocht in het omgaan met paarden, en haar ervaringen van hoe paarden andere mensen hebben kunnen helpen. Het is meer een persoonlijk verhaal van hoe zij zich ontwikkeld heeft en wat zij geleerd heeft, terwijl Linda Kohanov ook een hoop extra info erbij haalt over het zenuwsysteem van de mens, geschiedenis, mythologie, e.d. Daarom vond ik het boek van Kathy Pike luchtiger lezen.

Okee dank je! Ik zal het eens opzoeken! Zetten we er gewoon nog een boekenkast bij

**Geplaatst**: 05-02-10 13:27

Geplaatst: 05-02-10 13:27

reiziger schreef:
In bepaalde dingen doet ze me wel eens denken aan een mens met autisme. Heel leerzaam, en confronterend, interessant, maar soms ook vreselijk vermoeiend..Ik heb haar al sinds haar geboorte, en hoewel we soms echt botsen, realiseer ik me ook wel dat ik veel van haar leer. Ze hoort er gewoon bij, en ik zou haar nooit willen missen (ze is nu bijna 17)

...dat zeg ik ook altijd over merrie. Zij is echt een dier wat het goed doet met een vaste structuur en als je daarvan afwijkt, dan schiet ze in de stress. Inderdaad vreselijk vermoeiend, maar ook leerzaam en confronterend. Want je moet niet alleen haar iets leren, maar ook jezelf.

Voorbeeld...onze paardenbaas heeft een kraantje met een grijper om de mesthoop bij te houden. Nu met die sneeuw stond dat kraantje bij ons binnen bij de stallen. Toen ik met merrie daar langs wilde, was het natuurlijk eng en knorren, maar ook rete interessant. Uiteindelijk heb ik haar in haar eigen tempo (de magische woorden) het kraantje laten ontdekken en stond ze het uiteindelijk af te likken. De dagen daarna...geen probleem. Maar opeens was dat kraantje weg :')

Knorren en kijken, ze snapte er niks van maar het werd geaccepteerd. Toen vorige week het kraantje weer binnenstond...knorren!!! Maar wel gaan kijken (ze is ook heel nieuwsgierig) en uiteindelijk stond ze de gesmolten sneeuw eraf te likken _O-

Ook met wassen....ze vind het heeeel erg spannend op de wasplaats (trillend onderlipje en haar zweetplek op de hals), maar ze staat er nu wel. Ook het water is spannend, maar zolang je alles in de vaste volgorde doet, dan gaat het goed. Leg nou niet opeens de waterslang anders over haar rug, want dan schrikt ze weer.
Zo zijn er nog meer kleine dingetje waardoor ik haar soms m'n autistje noem en de meeste mensen onbegrijpend aankijken

Maar...ze blijft m'n liefde. Ze is zoals ze is en ik wil haar nooit meer kwijt. Ik zorg nu 4 jaar voor haar en ben verslaafd...ik vind het echt niet leuk om 1 dag niet naar stal te gaan, al is het alleen maar om even haar koppie te zien en haar te aaien :+:

Willen jullie een foto zien??

**Geplaatst**: 05-02-10 13:41

Geplaatst: 05-02-10 13:41

Tuurlijk, foto's zijn altijd leuk! En ik ben blij dat iemand mijn verhaal herkend, ik noem Sacha ook altijd autist.
Ze wil ook niet zo maar aangeraakt worden. Ze is een aantal jaar geleden door een osteopaat behandeld. De eerste keer werd die zo ongeveer de box uitgemept. "wie ben je, wat kom je doen, en waarom zit je aan me" leek ze te zeggen. En vervolgens "Rot op!"

Met wat lekkers hebben we haar een beetje kunnen paaien tot een korte behandeling, meer zat er echt niet in. De tweede keer ging het beter, de derde keer leek ze het zelfs fijn te vinden. Als ze niet snapt wat de bedoeling is, wordt ze kwaad. Als iemand langs loopt en haar goedbedoeld een aai geeft, gaan de oren plat in de nek en dreigt ze. Wil ze gewoon niet.

Ze wil eerst rustig kennismaken, snuffelen, en dan mag je haar misschien aaien op haar hals, als je geluk hebt.

**Geplaatst**: 05-02-10 13:52

Geplaatst: 05-02-10 13:52

Ja precies

Merrie wil liever niet dat je haar neus aait, maar wat doen vreemden als ze langslopen....die gaan op die neus af!! Zij gooit dan gelijk haar hoofd in de lucht en dan is ze al snel een stom paard. Maar haar voorhoofd daarentegen....heeeeeeeeerlijk, ze kan uuuuuuuren tegen je aan geleund staan als je haar voorhoofd kriebelt...kijk maar

Afbeelding

Oh en dit is mijn meis helemaal :+:

**Geplaatst**: 05-02-10 14:01

Geplaatst: 05-02-10 14:01

Je hebt een prachtige meis, Nadiaaa!

Nimue schreef:
Bijzonder hé Justy, wat dat dan met je doet als je op een ander niveau gaat werken met de paarden? Ik heb soms ook het idee dat ik weer helemaal van voren af aan moet beginnen.

Pfff, echt hè! Ik ben er zo ook wel aan begonnen, zo van 'ik weet niks'. Alleen is het in de praktijk toch verrekte lastig om oude gewoontes af te leren, ook al doe je alsof je ze niet meer weet

Ik vind het gewoon ontzettend leerzaam, ook over mezelf. Ik had een aantal weken achter elkaar gewerkt met een Arabische schimmelmerrie, superlief, meewerkend en speels dier. Ik had er ook echt een klik mee, en begon langzaam het gevoel te krijgen dat we wat op ons gemak waren samen. Gisteren heb ik dan voor het eerst gewerkt met Magic, appaloosahengst. Dat was even iets anders :')

Op zich is hij heel braaf, maar het is wel een echte kerel. Als je duidelijk bent dan doet hij exact wat je vraagt, maar als hij ook maar een miliseconde het idee heeft dat je staat te klungelen dan pakt hij onmiddellijk elke milimeter ruimte die hij ziet. En ik klungel nog al eens

Dat is dan toch wel confronterend. Maar ook zo mooi :+:

Het besef dat die dieren gewoon zo graag met je mee willen werken en denken en dat het toch aan ons mensen ligt als er iets schort aan de communicatie.

Maar ja, je komt jezelf wel tegen... Fouten maken is onvermijdelijk, zeker in het begin, en als ik ergens een hekel aan heb... Moet hard mijn best doen om het niet te zien als fouten maar als ervaring.

Wij hebben hier trouwens een autistische kat

Het gaat de laatste tijd een heel stuk beter, maar echt, als er eentje van de patroontjes en gewoonten is... Hij loopt bijvoorbeeld nooit over het gras, altijd over de paadjes. Contact maken met andere poezen is er eigenlijk niet bij, hij vecht niet met ze maar vriendschap sluiten doet hij ook niet. Meestal moppert hij gewoon maar wat :(:)

Maar dit is er ook zo één die je echt spiegelt. Hij heeft zelfs een periode gehad dat hij mijn kwaaltjes overnam.

**Geplaatst**: 05-02-10 14:12

Geplaatst: 05-02-10 14:12

Wat een leuke foto's! Leuk ook om jullie verhalen te lezen. Mijn eigen pony is behoorlijk flexibel en meewerkend, maar ik merk wel een hoop verschil sinds ik nu zo anders aan het rijden ben. Dingen die vroeger ook wel gingen, gaan nu gewoon zooooveel makkelijker, anders en fijner. Ik vind het echt zo bijzonder steeds weer, en het geeft zo'n kick. Dat niet teveel aangeraakt worden herken ik wel, soms is ze heel knuffelig maar soms wil ze dat gedoe aan haar lijf ook gewoon niet allemaal. Moet je ook respecteren dan, vind ik (binnen grenzen, ik ga natuurlijk niet haar buik niet poetsen als er een singel op moet en hij zit onder de blubber).

Maar soms voel ik me ook net een kind dat moet leren lopen hoor. Ik kan eigenlijk ineens alleen maar meer stappen, en kleine stukjes draven. Zodra ik langer draaf verkrampt er blijkbaar iets ofzo bij mij, want dan gaat het ontspannen gevoel weg, en galop is helemaal moeilijk. Dat is toch een vreemde ervaring hoor, als je al bijna 20 jaar rijdt, dat je ineens niet meer fatsoenlijk kunt draven. Heel apart, maar ik weet zeker dat het de moeite waard is!

Dat fouten maken zien als ervaring, dat valt niet mee hé? Het gaat nu langzaamaan wel wat beter, maar wat ik steeds deed was één foutje zo enorm uitvergroten! Dan vond ik gelijk dat ALLES slecht was en dat ik gewoon maar in een hoekje onder een steen moest kruipen, terwijl ik het nu steeds meer in perspectief kan zien. Omdat ik ook kan waarderen wat er wél goed gaat. Het is mooi om dat te zien, want dat is nou precies waar ik in het dagelijks leven ook zoveel moeite mee heb en mezelf al jaren enorm moe en uitgeput mee houd. Erg leerzaam om daar met de paarden aan te kunnen werken dus, en ook zo'n fijn gevoel alsik het eens een keertje los kan laten!

Wat betreft een autistische kat, daar is zelfs een boekje over: http://www.uitgeverijpica.nl/index.php/titels/71/71
Ik heb het nog niet gelezen, maar het schijnt heel leuk te zijn, ook voor kinderen met autisme.

**Geplaatst**: 05-02-10 14:33

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 05-02-10 14:33

Oh, en leuk nieuws kreeg ik net in de mail! Ik kan toch meedoen met de praktijkdag Feldenkrais bij Alona. Hij is verzet naar een andere datum en nu heeft Margreet paarden beschikbaar, dus ik ga dat formulier gelijk opsturen vanavond (als ik weer printerinkt heb gekocht).

Ik vind het echt heel leuk, en ook gewoon fijn dat ze de moeite neemt me daarover te mailen. Goeie communicatie, daar houd ik van.

**Geplaatst**: 05-02-10 14:52

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 05-02-10 14:52

Goede communicatie is zeker fijn

**Geplaatst**: 05-02-10 18:25

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 05-02-10 18:25

Mooie foto's Nadiaaa!

**Geplaatst**: 05-02-10 18:49

Geplaatst: 05-02-10 18:49

Jeetje wat gaan jullie snel, alweer 1.5 pagina verder sinds de laatste keer dat ik keek :Y)

Ik vind het okey als we het HKtopic nog even laten wachten. Het zou inderdaad wel jammer zijn als niemand ons meer kon vinden.

mmouse schreef:
... Hij combineerde de toenmalige medische kennis met zijn eigen overtuiging dat als lichaamsweefsels hun beweeglijkheid verliezen dit nadelige effecten op de gezondheid heeft. Still ontwikkelde deze methode om met zijn handen minder beweeglijke weefsels op te sporen, de beweeglijkheid ervan te kunnen herstellen en zo ziekten te kunnen genezen of voorkomen. Op 2 juni 1874 gaf hij zijn methode de naam osteopathie. ... De behandeling bestaat uit het herstellen van de oorspronkelijke beweeglijkheid door middel van zachte handgrepen. ..."

Bedankt mmouse voor je bijdrage. Het wordt zo wel een stukje duidelijker. Toch denk ik dat ik wellicht nog een keer een cursus/workshop/... over osteopathie voor gevorderden wil volgen. Ik wil graag weten wat die zachte handgrepen dan precies doen. Tja leergierig denk ik...

reiziger schreef:
Het boek van Nanda van Gestel, het paard als spiegel van de ziel ( http://www.paardenfluisteraar.com) is echt een aanrader! Het deed me een beetje denken aan Siddharta van Herman Hesse, of tenminste zijn kijk op het leven en de wereld. Ook een geweldig boek!

Wat zijn er toch vreselijk veel interessante boeken. Veel te veel eigenlijk. 8)7

Maar dit boek klinkt ook interessant. Ik zal eens gaan kijken of deze via de bieb te verkrijgen is B-)

Justy schreef:
...Ik ben 27 jaar en heb sinds mijn 7e jaar altijd op maneges gereden en later paarden voor andere mensen. ... Ik studeer psychologie en het is uiteindelijk mijn bedoeling om samen te werken met paarden in het begeleiden/coachen van mensen. ... Zo, een heel verhaal ondertussen... Ik vind het moeilijk om mezelf te verwoorden merk ik, ik ben er eigenlijk nog zo weinig in thuis. Ik heb natuurlijk al een hoop gelezen, maar ik merk dat dat in de praktijk bijna alleen maar nutteloze bagage is... Ik begin nu pas echt te voelen wat ik doe (en dat valt niet mee!). Ik heb soms het gevoel dat ik alles moet vergeten wat ik denk dat ik weet over paarden en vooral terug moet leren voelen. Maar goed, één stap tegelijk

Welkom Justy. Je verhaal klinkt leuk, en het is inderdaad zo dat je van de praktijk toch het meest leert, het klinkt alsof je echt al op de goed weg bent hoor +:)+

. De plek waar je lessen neemt klinken goed, ik heb nog nooit van hem gehoord. Psychologie & paarden kunnen inderdaad een heel leuke combinatie zijn. Een tijdje geleden heb ik een half jaar stage gelopen op een stal waar ze ook autistische kinderen paardrijles gaven, ik vond het erg interessant, maar persoonlijk kijk ik er na deze ervaring er toch anders tegen aan, ik zou dit met kinderen niet een hele week of als werk kunnen doen.

Wat een prachtige foto's Nadiaaa!! $_/-\o_$ Super!

**Geplaatst**: 05-02-10 20:30

Geplaatst: 05-02-10 20:30

Ik heb nu een paardje waar ik werkelijk het gevoel bij heb een te zijn.
Niet dat alles vlekkeloos gaat hoor, juist niet, maar ze is o zo duidelijk voor mij.
Heerlijk zo'n open boek waar je in mag lezen.

**Geplaatst**: 05-02-10 21:56

Geplaatst: 05-02-10 21:56

Wat een prachtige foto's Nadiaa

Hoe hou je haar zo wit

En wat fijn voor je Nimue dat je toch mee kunt doen en een paard kan lenen +:)+

**Geplaatst**: 05-02-10 23:36

Geplaatst: 05-02-10 23:36

Wat een geweldige foto's!!! En wat een ontzettend leuk topic is dit geworden. Ik reageer misschien niet heel veel, maar lees wel mee hoor:) Stiekem tussendoor even checken of er nog iets nieuws is

Fijn weekend allemaal!!

**Geplaatst**: 05-02-10 23:52

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 05-02-10 23:52

Mmouse....uuhhhh niks. Ze heeft een magische vacht

, beetje warm water en een borstel en ze is schoon. Verder af en toe een borstel er over en verder niks eigenlijk. Als ze voor een rit echt schoon moet, dan was ik haar met Cowboy Magic shampoo en dan heeft ze een zilveren gloed over haar vacht, heel mooi. Alleen haar staart, die krijg ik niet mooi wit. Maar verder borstel ik eigenlijk weinig

**Geplaatst**: 08-02-10 12:54

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 08-02-10 12:54

Ook ik wil me hier heel graag aanmelden!!
Ik zal mezelf even voorstellen, wordt een heel verhaal

Ik ben Maris, 22 jaar en eerstejaars studente Dierwetenschappen.

Ik rijd al jaren paard, al sinds mijn 10e, en heb ook drie eigen paarden gehad. Op 8 oktober 2008 heb ik mijn allerbeste vriendin, mijn soulmate, mijn alles moeten laten inslapen door vele medische problemen. Ik ben er nog steeds kapot van…
In de tijd dat ik deze merrie, Unique, nog had, heb ik zo veel geleerd. Zowel met als van haar. Ik heb har groen gekocht, en samen hebben we vel bereikt. Op een hele vriendelijke manier, echt vanuit samenwerking, veranderde mijn merrie van een sensibel, iets angstig dier, in een maatje voor het leven die echt voor mij door het vuur ging. Ik had het idee dat wij samen alles aankonden.

Ik ben heel leergierig en wil graag alles weten. Zeker over paarden, je zou het bijna een obsessie kunnen noemen

. Ik wil graag alles weten over voeding, gedrag, oorzaken van blessures, tuigage, trainingsmethoden, revalidatie, etc.
Ik heb ook veel les gegeven, en adviezen. Ik leer heel makkelijk, en maak snel iets eigen. Mensen die mij met een paard bezig zagen op stal, en het plezier en de samenwerking zagen, hadden mij dan ook vaak snel gevonden voor hulp. Erg leuk natuurlijk!

Ik lees veel, bestudeer mensen graag, etc. Toch mis ik vaak bij cursussen de verdieping… Over een aantal onderwerpen die mij zeer interesseren (zoals blessures, revalidatiemogelijkheden, etc) weet ik al vrij veel. Maar nog lang niet alles! Toch zijn cursussen/clinics/workshops over deze onderwerpen, vaak op basisniveau en schiet ik er niet zoveel mee op. Ik leer makkelijk en snel, en heb dus wel en beetje uitdaging nodig

De studie Dierwetenschappen is tot nu toe heel interessant, maar wel heel breed voor meerdere diersoorten. Dus heel veel paard komt er nog niet aan bod. Dit wist ik toen ik eraan begon, maar nu zoek ik dus wel wat aanvulling. Nu ben ik helaas maar student, dus ik houd maandelijks niet veel geld over om aan cursussen te besteden.
Daarnaast heb ik momenteel geen eigen paard meer, na het verdriet van het overleden van Unique. Dus cursussen waar een eigen paard voor nodig is, kan ik niet volgen.

Voordat ik aan de studie Dierwetenschappen begon, heb ik anderhalf jaar de verkorte opleiding Fysiotherapie gevolgd. Helaas bleek deze opleiding voor mij echt te simpel, en ervoer ik totaal geen uitdaging. Vandaar een studie change

Het is gelukkig niet voor niets geweest, met deze basis wil ik namelijk over een paar jaar de opleiding van Happy Athlete gaan doen. Maar dat is meer voor erbij

**Geplaatst**: 08-02-10 14:47

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 08-02-10 14:47

Ik herken dat wel, van die uitdaging! Van de meeste onderwerpen weet ik nog niet zoveel, dus dan is een basiscursus prima, maar als je die gedaan hebt is er vaak weinig mogelijkheid om wat dieper te gaan, of je moet gelijk een hele opleiding gaan volgen. Dat is natuurlijk een mogelijkheid, maar wel prijzig en je moet dan ook wel tijd hebben om er regelmatig mee bezig te zijn.

**Geplaatst**: 08-02-10 17:47

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 08-02-10 17:47

precies

En aangezien ik nu gewoon met een fulltime opleiding bezig ben, en daarnaast nog andere dingen doe, blijft er niet veel tijd over. Maar leren wil ik wel heel graag!

**Geplaatst**: 10-02-10 11:36

Geplaatst: 10-02-10 11:36

nexthorse schreef:
Over een aantal onderwerpen die mij zeer interesseren (zoals blessures, revalidatiemogelijkheden, etc) weet ik al vrij veel. Maar nog lang niet alles!

Hoe heb jij je dat eigen gemaakt? Trainingen gevolgd, of gewoon eigen ervaring? Ik vraag dat omdat ik hier nu met mijn eigen paard erg mee bezig ben, en door ervaring ook wijzer ben geworden. Maar zeker in dit geval, hoe meer kennis, hoe beter..

Nimue ik heb even op de site van Alona gekeken, ga jij 11 April naar die hele dag over Feldenkrais? En dus de 9e acupressuur. Leuk weekend zo

Ik zat van de week in het boek van Linda Tellington-Jones te lezen, zij heeft veel samen gedaan met Moshe Feldenkrais. Het lijkt mij ook erg leuk. 2 Dingen is op het moment een beetje duur helaas..

Gister is de dierenarts bij mijn Andalusier (Boa) geweest. Pees ziet er goed uit! Hoefkatrol heeft ze natuurlijk ook nog steeds, dat gaat nou eenmaal niet weg, en ze heeft ook kogelatrose, en een 3 op de sesambeentjes. maar toch, het hele plaatje zag er zeker niet slecht uit. Dierenarts denkt dat ze zelfs na goed opbouwen weer wat licht bakwerk aan kan.

Ik wil best graag naar Moravita, eigenlijk, zeker nu ik weet dat ik ook weer wat mag gaan dressuren straks, wil ik dat wel heel graag echt goed doen. Jammer genoeg veel te ver om met paard heen te gaan, maar ik denk dat ze mij daar toch wel een keertje gaan tegenkomen..
Dusss gaan we nog meeten daar in het voorjaar? Ik ben erbij!

**Geplaatst**: 10-02-10 11:51

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 10-02-10 11:51

Voor mij is het een stukje rijden, maar het lijkt me nog steeds leuk om eens bij Moravita langs te gaan. Even afhankelijk van de datum, count me in

**Geplaatst**: 10-02-10 12:47

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 10-02-10 12:47

Naar aanleiding van jullie enthousiaste verhalen over de neckrope; heb ik het van het weekend ook eens geprobeerd met mijn arabier. En dat ging wonderbaarlijk goed :))

Zo zonder zadel en met alleen een touwtje om zijn nek rijden is echt een hele gave ervaring; helemaal omdat hij eigenlijk gelijk al heel goed reageerde. Dat zijn echt van die momenten dat ik super trots op mijn vent ben! Dank jullie voor het idee

**Geplaatst**: 10-02-10 13:56

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 10-02-10 13:56

wat gaaf dat je dat geprobeerd hebt, mmouse!

reiziger: veel heb ik geleerd door eigen ervaring, en fijne dierenartsen en fysiotherapeuten om mij heen. Ik ben heel neiuwsgierig, en vraag dan ook veel dingen tijdens bijvoorbeeld een onderzoek.
Daarnaast heeft mijn paard in totaal maanden in de kliniek gestaan, dan wordt je zeg maar bijna 1 van hen

, en hielp ik daar ook regelmatig. Zo zie je heel wat voorbij komen.
Tevens heb ik wat ervaring opgedaan door mijn anderhalf jaar studie fysiotherapie. Veel is vergelijkbaar met de mens.
En daarnaast veel lezen, programma's kijken, etc

**Geplaatst**: 10-02-10 15:04

Geplaatst: 10-02-10 15:04

Ik stond gister toen de dierenarts kwam ook met een vragenlijstje klaar

En inderdaad je wordt steeds wijzer. Wat ik moeilijk vind is hoe ik haar dressuurmatig goed oppak straks..Stapritjes buiten, dat lukt wel. En voorzichtig genoeg ben ik ook. Wat ik wel moeilijk vind, is goed recht richten, daar heb ik gewoon hulp bij nodig. van mmouse kreeg ik al een pb-tje..

Wat heeft/had jouw paard? Gaat het over het paard wat is overleden? Mag ook via pb, ik weet niet of je het lastig of vervelend vind om over te praten?

**Geplaatst**: 10-02-10 15:51

Re: Verdiepen in paarden/ mezelf ontw via een cursus/opleiding

Geplaatst: 10-02-10 15:51

Waar heeft jouw paard precies last van?

Het gaat inderdaad over het paard wat overleden is, en lastig om over te praten blijft het altijd

Wat mijn merie mankeerde was niet helemaal duidelijk, de echte oorzaak is nooit gevonden. Het begon met een spierbevangenheid, gevolgd door rare bultjes op haar huid, en vervolgens een (wat toen leek) allergische reactie op een rhino-enting. De dag na de enting werd ze ontzettend ziek, hoge koorts (ruim 40 graden), en ataxie. Dit bleef weken aanhouden, en geen dierenarts wist wat íe er mee aan moest. Alle mogelijke testen zijn uitgevoerd. Ze was te ziek om naar de kliniek te vervoeren. Ik heb meerdere dierenartsen uit het buitenland gecontacteerd, en twee Belgische dierenartsen zijn later ook samen met dierenartsen van Utrecht naar mijn stal gekomen.
Ze konden niets doen. Gelukkig, na een week of 4, knapte mijn paard weer wat op en werd met de dag beter. We mochten weer langzaamaan iets bewegen, en juist op dat moment verloor ze alle spiermassa. Weer wat later is ze voor het eerst opgenomen in Utrecht. Ook daar zijn alle mogelijke testen uitgevoerd, maar er kwam niets uit. Mijn paard werd alsmaar magerder en ik kreeg er geen spiertje op terug. Vele opnames later, begon ze toch weer iets op te knappen. Ze is vervolgens naar een revalidatiecentrum gegaan ivm rugklachten. Toen hebben we even een goede zomer gehad. Maar net toen alles weer goed leek te gaan, had ze van de ene op de andere dag een bult op haar kaakgewricht. Foto's laten maken, en een punctie+bioptie laten doen. Daar leek het te wijzen op een kwaadaardige tumor, maar een eenduidige uitslag was er niet. Dus een CT-scan laten maken in Utrecht. Daar zagen ze niets vreemd op. Maar tijdens het ontwaken uit de narcose is mijn paard gevallen, en waren de rugproblemen weer terug. Na meerdere bezoeken van mijn dierenarts, fysiotherapeut en opname in Utrecht, ben ik naar de LIngehoeve gegaan voor een scintigrafie. Hier kwam uit dat ze artrose had in haar rug, bij meerdere wervels, waarschijnlijk veroorzaakt door een val in haar eerste jaren. Daarnaast waren er wat ontstekingen te zien bij de wervels.
Daar is ze toen voor behandeld, en we mochten wer opnieuw beginnen met revalideren. Ik deed dit onder begeleiding van mijn fysiotherapeut, die haar bleef behandelen. Helaas net voor ze weer onder het zadel mocht, zag ik een onregelmatigheid bij haar rechter achterbeen. Weer terug naar de kliniek, en dit bleek een peesblessure te zijn, een milde welliswaar.
Ik zag mijn geest al dwalen, want het paard wat ik voor Unique heb gehad, had ook een peesblessure, en dat is na anderhalf jaar stappen en therapie nooit meer goed gekomen!
Ik heb Unique op speciale ijzers gezet, en kon gaan beginnen met stappen. Maar de volgende dag was ze stok kreupel. DA gebeld, kwam waarschijnlijk doordat ze met de sedatie te druk had gedaan, en de pees dus een extra klap heeft gehad.
Maar na 6 weken moest er veel verbetering te zien zijn.
Helaas was dit niet zo, en ook de echo liet niet veel verschil zien.
Ondanks dat de pees niet kapot was, en het meer een irritatie was, genas het maar niet! Uiteindelijk zag ik mijn paard weer opnieuw wegkwijnen, en werd het been ook niet veel beter. Nog een CT-scan laten maken, maar hier kwam ook geen duidelijkheid uit waarom ze nu nog kreupel was. Ik heb toen besloten haar een zomer uit de medische molen te halen, en een tijdje het land op te gooien. Ze werd weer een stuk vrolijker, en kwam weer aan. Ze had namelijk ook een verschrikkelijk slechte afweer, en kreeg om de haverklap last van einschuss.
Een week voordat ze weer terug naar stal zou gaan, trof ik haar echter op 3 benen aan (ik was er nog gewoon om de dag om te controleren, en de ph hield haar in de gaten). Een dik voorbeen waar ze niet op wilde staan. Toen ik het zag, wist ik het al: een peesblessure. Snel de dierenarts gebeld en pijnstillers en zwellingremmers gehaald. Zodra het been weer wat dunner was (mede dankzij het koelen), heb ik haar weer mee terug genomen naar de kliniek. Na het doen van de buigproeven, dacht ook mijn dierenarts dat het ging om een zware peesblessure. Echter was op de echo alleen een bloeduitstorting te zien rondom de pees, de pees zelfwas intact! Het leek goed nieuws, maar toch zat het me niet lekker. Ik heb haar weer mee naar huis genomen, met pijnstillers ed, en met een paar dagen zou het beter moeten gaan. Helaas ging dat het niet, en mijn paard werd alsmaar slechter en slechter. Ook haar rugproblemen waren weer terug, en de peesblessure in het achterbeen was ook nog steeds niet genezen. Toen ik mijn paard weer zag wegkwijnen, heb ik de beslissing moeten maken om er me te stoppen. Het was niet eerlijk meer, de kans dat ze echt zou genezen werd met de dag kleiner... Op 8-10-2008 ben ik toen mijn grote vriendin, mijn alles verloren aan iets wat groter en sterker was dan ik. Tot op de dag van vandaag weet niemand de oorzaak van dit alles.. Het was meer symptoombestrijding wat we aan het doen waren. Maar er viel niet tegenop te werken: als 1 symptoom leek te zijn opgelost, waren er alweer 3 anderen bijgekomen.