Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Offline schreef:Ghostattack schreef:Eigenlijk ook wel weer logisch.. Je hebt geen spierspanningen meer, dus alles wordt slap natuurlijk
Een lichaam zit vol gassen en sappen.
Op het moment dat het lichaam overlijdt blaast je lichaam nog meer op.
En dan komt inderdaad alles eruit.
Daarom doen wij altijd een luier om bij overledene
Offline schreef:Citaat:Nee, heb ik heel eerlijk gezegd geen antwoord op..
Vele zeggen dit :
Als mensen overlijden staan de familie leden te wachten in het grote witte licht. Dat is het eerste wat een overledene ziet bij het uitblazen van de laatste adem. Ze glimlachen naar hun familie in het hiernamaals.
Je mag geloven wat je zelf wilt natuurlijk maar ergens geloof ik dat verhaal welCitaat:Mijn moeder lachte ook op het moment dat ze overleed... ik kon mijn ogen niet geloven, en toen glimlachte ze nog een keer, viel niet meer te ontkennen dus.... ik had stiekem iets van "Mam, grapjas, zitten we hier dagenlang in alle ernst en verdrietig bij je te waken, knijp je er lachend tussenuit... " Ben heel blij hoor, dat zij tenminste nog kon lachen terwijl ze overleed, en dat heb ik me dus inderdaad niet ingebeeld... het is alleen zo onwerkelijk, als je dagenlang hebt gewaakt bij je moeder, waar eigenlijk geen contact meer mee te maken viel en dan ineens, als het moment daar is, moet ze lachen.
Ik vind het altijd mooi om dat te zien. Een glimlach is het mooiste gebaar wat er is.
luuntje schreef:Interressante ban heb je.
Overledenen die ik ken waren mond en ogen dichtgeplakt.
Meesten hadden een doorzichtige neksteun.
Bij schoonvader bleef 1 oog open gaan.
Hebben jullie een speciale kamer waar de overleden liggen opgebaard?
Zitten jullie net als een patholoog onder een ziekenhuis of hebben jullie een eigen gebouw?
Citaat:Maar als alles er dan uitloopt etc, ruikt het dan niet heel erg? Moet je daar dan ook nog wat aan doen voor familie de overledene te zien krijgt? wachten ofzo tot het lichaam alles eruit heeft gelaten en dan schoonmaken ofzo?
amado7 schreef:Welke provincie zit je vooral? Ik vind je filmpje op 1 of andere manier toch apartTuurlijk is het voor jou je baan, maar ik denk dat je vooral heel respectvol moet blijven. Het laatste zinnetje over hoe diegene in zijn kist beland vind ik dan een beetje apart klinken zo. Maar dat is mijn mening.
Ik heb ontzettend veel respect voor je en vind dit topic erg interessant!
amado7 schreef:Welke provincie zit je vooral? Ik vind je filmpje op 1 of andere manier toch apartTuurlijk is het voor jou je baan, maar ik denk dat je vooral heel respectvol moet blijven. Het laatste zinnetje over hoe diegene in zijn kist beland vind ik dan een beetje apart klinken zo. Maar dat is mijn mening.
Ik heb ontzettend veel respect voor je en vind dit topic erg interessant!
roxiie schreef:Uit nieuwsgierigheid heb ik dit topic aangeklikt, maar eerlijk gezegd ik had liever niet willen weten wat er met me gedaan gaat worden als ik dood ben.![]()
Een luier om en mond dichtnaaien, alleen het idee al....
Ik was liever 'dom'gebleven op dit gebied
Jolynne schreef:Ik heb even uit interesse eens opgezocht hoe het in z'n werk gaat het 'proces' wanneer de overledene bij jou op tafel komt te liggen. Is dit proces overal hetzelfde, op de mond na dan of zijn er verschillen per Thanatopraxeur? Dit is de link die ik bekeken had: https://vimeo.com/1579476
Ik zag dat de man een soort van de nagels en bepaalde delen 'masseerde', waarvoor is dit?
Is de handeling die hij bij de buik deed voor het lucht er als het ware uit te halen of heeft dit nog een andere functie?
imaudy schreef:Is het al een voorgekomen dat je een bekende op de tafel kreeg? Iemand waarvan je niet nog wist dat die overleden was?
Lauriannnn schreef:Heel interessant topic. Vriendin van mij maakt lijkwades en haar man werkt bij Kramer dus krijg al vaak hele interessante inside information om het maar zo te zeggen. Vind dit ook heel erg eervol werk en jammer dat je niet altijd alle respect krijgt! Ik ben 20 maar heb meegekregen van ouders dat je een stoet nooit verstoort hoe lang of kort die ook is en mocht met mijn opa zelf erachter aan rijden. Ook stond het bij mij in de lestheorie van de auto.
Wist al wel een helehoop van mijn moeder ook die werkt in de zorg en helpt vaak mee en heeft bij mijn oma ook geholpen met alles. Ik volg om alle vragen te zien en ook hoe die dan beantwoord worden!
Mijn respect heb je in ieder geval!
Offline schreef:roxiie schreef:Uit nieuwsgierigheid heb ik dit topic aangeklikt, maar eerlijk gezegd ik had liever niet willen weten wat er met me gedaan gaat worden als ik dood ben.![]()
Een luier om en mond dichtnaaien, alleen het idee al....
Ik was liever 'dom'gebleven op dit gebied
Dat is het leven nou eenmaal. En toch zou je dat vast moeten leggen voor je nabestaande
Jolynne schreef:Je zin 'Als er echt iets meer te restaureren valt gaan alle onderdelen in een soort grote bak . die bak wordt geplaatst in de kist en de kist gaat dicht. ' Betekend dit dat de nabestaanden dus de overledene in de kist zien met enkel de delen die er nog zijn (om het zo cru te zeggen) en dat er een bak word geplaatst waar er eigenlijk onderdelen hoorden of gewoon een bak in de kist, dat er helemaal niets meer zichtbaar is?
En misschien een domme vraag: maar gebeurt het opmaken/restaureren in volledige stilte of zet je dan ook muziek op?
Ik vind beroepen die te maken met de dood soort van fascinerend.
Ondanks het niets voor mij zou zijn, heb ik wel veel respect voor mensen die dit soort werk doen!
Citaat:Wat zou ik hier over vast moeten leggen dan?
Ik neem aan dat luier om en dichtnaaien/kinsteun gewoon ‘protocol’ is, dus dat daar weinig over vast te leggen valt?
En dat het leven nou eenmaal zo is, is best wel een ‘dooddoener’...