Zebrastreep schreef:4,5 maand maar dat was vakantiewerk op een vakantiepark dus dat is logisch dat je er dan maar tijdelijk bent. En niet weggaan omdat ik het niet leuk vond , maar omdat er in de winter geen werk genoeg was.
En tja weet niet of dit echt telt , maar hiervoor heb ik 1,5 maand officieel met diploma gewerkt. Ik kwam er al wel een aantal jaar als stagiaire en assistente maar als echte officiële begeleider heb ik er maar kort gewerkt. Aanleiding als s*it behandeld worden omdat ik in paniek raakte toen ik iemand dood in bed vond.
Bedrijf had veel kritischer hun protocollen en afspraken op een rijtje moeten hebben. Maar ik was het afreageer bokje geworden.
Heeft trouwens helaas nog dagelijks invloed bij mijn nieuwe baan de angst en spanning om iemand dood in bed te vinden. Al gaat dit bedrijf er hartstikke goed mee om. Team is op de hoogte sinds vandaag , ik kan dus back-up bellen als ik tijdens een dienst vastloop en een kamer niet in durf en een team aanwezig waarbij je hulp kunt krijgen na een ervaring wat vervelend is verlopen.
En het allerbeste de protocollen , wensen en verloop zijn zo goed als op orde en de allerbelangrijkste de reanimatie papieren zijn gewoon getekend en wel op orde. De basis daarin kan het niet aan liggen. Maar heel erg zonde zo'n ervaring kan je maken of breken. Het heeft mij heel erg gebroken , maar ik wil niet stoppen met iets te doen waar mijn hart ligt en wat ik heel leuk vindt om te doen.
En ik heb geen opleiding gedaan plus studieschuld opgebouwd om mij te laten vertellen door mensen die geen verstand hebben van hun medewerkers te helpen om vervolgens uit het werkveld te stappen.
Tip, ga hiermee eens langs een psycholoog. Dit gevoel blijf je bij je dragen als je er niks mee doet en mogelijk zijn een paar emdr sessies al voldoende om van dit gevoel en daarmee de bewuste én onbewuste spanning af te komen