Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
phormicola schreef:Ik heb mijn dochter ingeschreven bij een school die een plusklas biedt.
Haar vader heeft een IQ van 189 en ze is overduidelijk heel slim. Dus dat leek me wel een handig besluit
tmr001 schreef:Hier ook, niet 100% zeker, weet niet mijn IQ, maar getest op de basisschool. Daar wilden ze me een klas over laten slaan maar gezien ik sociaal niet zo handig was ben ik uiteindelijk naar de montessori school gegaan. Herken hier heel veel dingen. Niet gemotiveerd te krijgen voor dingen die ik niet interessant vind, maar vooral het niet gewend zijn ergens echt je best voor te doen. Ik heb havo gedaan, ook met weinig moeite (was ook zo, als ik er slecht voor stond, oh beetje leren en dan ok). Alles altijd hakken over de sloot gedaan en gehaald. Op het HBO moest ik wel in 1x iets meer moeite gaan doen (veel theorie), maar uiteindelijk veel meer geleerd in het bedrijfsleven. Nu al 3 jaar aan de slag als freelancer in de IT (development / vormgeving), bevalt enorm goed. Bijzonder om de verhalen te lezen hier.
Ik was er letterlijk bijna nooit. De certificaten die ik heb gehaald zijn puur omdat ik de stof kon beredeneren.
_Ezra schreef:phormicola schreef:Ik heb mijn dochter ingeschreven bij een school die een plusklas biedt.
Haar vader heeft een IQ van 189 en ze is overduidelijk heel slim. Dus dat leek me wel een handig besluit
189 is wel heel extreem hoog. De kans op een IQ hoger of gelijk aan 190 is ongeveer één op een miljard, en 189 ligt daar wel erg dicht bij.
Mer1980 schreef:Mijn jeugd op school ben ik fluitend doorgevlogen. Ik heb er vrij weinig voor hoeven doen. Zo ook verder in mijn zakelijk leven. Maar daar begonnen wel de echte problemen. Voordelen van mijn hb is dat ik alles zeer snel snapte en ik extreem goed ben in mijn werk. Ik ben een perfectionist en ik wilde ook de beste zijn. Vaak was ik dat ook, echter gaat het bij mis als mensen die in mijn ogen minder presteerden kritiek gingen geven op mijn manier van werken. Zeker omdat ik altijd dik mijn targets haalde. Ik kan slecht tegen autoriteit en reageer behoorlijk emotioneel op het moment dat iets in mijn ogen onrechtmatig is. Dus ondanks dat ik bij zo'n beetje iedere werkgever topscoorder was en veelal ook accountmanager van het jaar ben geweest, ging ik met conflicten weg. Vervelende managers, belachelijke lijstjes, etc.
Voor mijzelf beginnen was dan ook een logische volgende stap en heeft mij enorm veel rust gegeven. Ik word nu beoordeeld door mijzelf, mijn eigen prestaties en mijn bankrekening. Nu is ook meewerk in het bedrijf van mijn man loop ik wel weer op tegen de blokkades. Ik pak dingen zo snel op en presteer daardoor goed dat ik het moeilijk vind om anderen in het bedrijf de boel zie verstieren. Daar zijn dan ook regelmatig conflicten over.
_Ezra schreef:phormicola schreef:Ik heb mijn dochter ingeschreven bij een school die een plusklas biedt.
Haar vader heeft een IQ van 189 en ze is overduidelijk heel slim. Dus dat leek me wel een handig besluit
189 is wel heel extreem hoog. De kans op een IQ hoger of gelijk aan 190 is ongeveer één op een miljard, en 189 ligt daar wel erg dicht bij.
Ierpier schreef:Mijn broertje is niet hoogbegaafd, maar wel erg intelligent en die heeft veel moeite met leren omdat hij geen zin heeft, het niet serieus neemt of denkt dat ie t wel kan. Herkennen jullie dat?
. Ik heb van mijn 'gebrek' gelukkig mijn werk kunnen maken en ben actief in 'hoogbegaafdenland' om voor kinderen jongeren en volwassenen een stukje verschil te maken. Caaramel, ik wil best een keer met je skypen hoor! Als je op zoek bent naar meer hb mensen (mogelijk ook meer in de buurt) kan je misschien beter op het hb-forum kijken; daar is de doelgroep natuurlijk wat breder dan hier op bokt.
caaramel schreef:Hoeveel van jullie hebben mede HB’ers in jullie vriendengroep?
Hoe belangrijk is dat voor jullie?
Zijn er mensen in jullie leven geweest die de situatie hebben doen omkeren? Sleutelfiguren zo te zeggen?
Ik zoek hen niet bewust op, maar af en toe gebeurt het wel eens dat ik iemand leer kennen die achteraf ook HB blijkt te zijn. Het is ook niet echt iets waar veel over gepraat wordt, de meeste mensen willen niet bestempeld worden als opschepper of net raar bekeken worden omdat ze minder goed presteren dan hun IQ zou doen vermoeden.

caaramel schreef:Wanneer vertellen jullie iemand dat jullie hoogbegaafd zijn?
Ik kan me voorstellen dat dat niet altijd makkelijk is gezien de vele vooroordelen die er bestaan.
2 klassen overgeslagen dus probeer mn leeftijd niet erbij te vertellen, ook in sollicitaties enzo zeg ik het niet expliciet. Ze komen er vanzelf achter (of niet haha)
caaramel schreef:Wanneer vertellen jullie iemand dat jullie hoogbegaafd zijn?
Ik kan me voorstellen dat dat niet altijd makkelijk is gezien de vele vooroordelen die er bestaan.
Dus het gebeurt vaak dat je achteraf merkt dat je vrienden ook hoogbegaafd zijn?
Toont dat je toch onbewust een beetje op zoek gaat naar gelijken
En nog een volgende vraag/bemerking
Over verwachtingen...
Hoe gaan jullie daarmee om?
(In het algemeen, op persoonlijk vlak, op het werk... Van jezelf, van anderen...)