Dat (bepaalde) MBO's zwakke leerlingen niet aannemen, omdat ze anders de normen niet halen.
Ja joh, dáárom werken wij in het (speciaal) basisonderwijs ons uit de naad met Passend Onderwijs...

Ik bedoel maar...
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
ikkedus schreef:Overigens ben ik dus geen fan van de computeraanpak. Ik vind het namelijk weer een vorm van meer afstand tussen leerling en leraar en ik vind dat de winst moet zitten in meer aandacht en tijd met leerlingen.
Citaat:De pc neemt namelijk vaak ook de rol van de instructie over, maar die instructie is niet gericht op dat wat de leerlingen specifiek nodig hebben (denk ik)
Citaat:en na 2 x fout wordt overgegaan naar de volgende som. Het stukje samenwerken en elkaar helpen wordt dan denk ik ook minder, dus de sociale component verzwakt nog meer.
Joolien schreef:Haha ik weet niet of we een cijfer krijgen, maar het moet wel voldoende zijn anders mag je niet meedoen aan het tentamen.
Ons dilemma is: Is het een voordeel voor een kind(met en zonder ontwikkelingsstoornis) om passend onderwijs te krijgen in het regulier onderwijs?
We kijken dus naar kinderen met en zonder ontwikkelingsstoornis. We hebben ADHD specifiek als stoornis uitgekozen. We zullen dus een stuk vertellen over ADHD, feiten en symptomen. En een stuk over passend onderwijs. Daarna gaan we de discussie voeren met de klasgenoten wat zij ervan vinden en wat ze denken. Daarna zal ik mijn bevindingen vertellen. Ik ben benieuwd of het overeenkomt met wat mijn klasgenoten vinden en denken. We kijken dus vooral naar hoe het voor het kind een voordeel of nadeel is. En het is schrikbarend maar ik heb echt moeite gehad met voordelen vinden. Dat maakt het presenteren ook moeilijk want ik moet natuurlijk neutraal blijven...
Nickas schreef:Nog even een losse aanvulling:
Ik heb inmiddels ook gezien dat reguliere scholen speciale klassen in het leven hebben geroepen. Een school met bijvoorbeeld een auti(sme)klas of een klas met minder snel lerende leerlingen heb ik al voorbij horen komen.
De school voldoet aan de vraag van passend onderwijs, en kan er een leraar voor zetten die er in gespecialiseerd is of zich meer in de problematiek / aanpak verdiept heeft...
Er wordt een aparte groep binnen de school gecreëerd.
Het ontlast de leraar (en soms ook leerlingen) in de reguliere klas.
Aandacht kan beter over de klas verdeeld worden, en de 'speciale' leerlingen krijgen in een eigen klas ook de aandacht en structuur die ze nodig hebben.
Maar... het idee van 'integreren' is weg, (sociaal) zwakkere leerlingen kunnen zich niet optrekken aan de betere... En op een plek waar alles 'aangepast' is, is het zoeken naar aanbod buiten de 'comfort zone' ook over het algemeen verder te zoeken.
Al met al weet ik nog niet zo goed hoe ik er zelf over denk.
sneeuwpop schreef:Het optrekken aan betere leerlingen vind ik dus echt een no go.
truus1970 schreef:Passend onderwijs is en lachertje. Iedereen wordt er op de duur de dupe van. 'De speciale'kinderen, 'de gewone kinderen' , 'de leerkracht', 'onze toekomst'.
Mijn oudste heeft een paar maanden op regulier gezeten, dat ging echt niet alleen. Op een gegeven moment was de stagiaire er voor mijn zoon, de leerkracht voor de klas. Als hij op regulier was gebleven, was het met een heleboel fout gegaan. Zoon, kinderen en leerkracht. Zet er 2 van zulke speciale kinderen in de klas. En je kan de leerkracht opbergen en niemand die tot leren komt.
Een zo zijn er veel meer voorbeelden. Den Haag moet zich eens flink achter de oren krabben.
Het onderwijs zal flink dalen.
Shadow0 schreef:Daar ben ik het wel mee eens![]()
Maar het optrekken aan kan wel heel belangrijk zijn. Een heel simpel voorbeeld is als je veel kinderen met taalproblemen bij elkaar plaatst - ze komen dan gewoon niet voldoende in aanraking met vloeiende taal, en kunnen die dus ook niet ontwikkelen. Het is altijd een beetje puzzelen waar de balans ligt: je niet verstaanbaar kunnen maken is heel frustrerend, maar niet ontwikkelen vanwege te weinig aanbod ook.
Dat geldt ook enigzins voor gedragsproblemen bv, het is niet leuk om de enige te zijn met gedragsproblemen, maar het is ook niet leuk om, als je al gevoelig bent voor prikkels, in een klas te zitten met kinderen die veel meer onrust meebrengen. En het kan enerzijds heel goed zijn om in een gestructureerde situatie te zijn waar de omgeving is afgestemd, en anderzijds leren kinderen ook een hele hoop extra scheldwoorden en manieren van zich misdragen van hun groepsgenoten die ze misschien niet hadden hoeven leren.
Dus er is voor beide kanten wat te zeggen, en ik denk dat dat echt iets is dat verschilt per situatie. Hangt af van de scholen, van de leerling, van de voorgeschiedenis. Wat weegt per situatie het zwaarst?
estja schreef:Ik ben de moeder van die snelle leerling en mijn kind word onderhand gestoord van die kinderen die zich op moeten trekken. Helemaal geen probleem om een ander eens te helpen maar snelle lln zijn géén hulpmeesters- en juffen.
Stel je zelf maar eens voor dat je vanaf nu op de sociale werkplaats moet werken. Hele lieve collega's maar er is gewoon een groot verschil tussen jullie. Iedere dag pakken jullie lolly's per 10 stuks in zakjes. En iedere dag weer blijkt dat voor sommige collega's moeilijk te zijn. Dus help je die collega steeds weer tot 10 tellen, en hoe ze het zakje moeten vouwen. Dag na dag. Hoe lang zou je dat vol houden?
Joolien schreef:Nickas schreef:Nog even een losse aanvulling:
Ik heb inmiddels ook gezien dat reguliere scholen speciale klassen in het leven hebben geroepen. Een school met bijvoorbeeld een auti(sme)klas of een klas met minder snel lerende leerlingen heb ik al voorbij horen komen.
MAar dan denk ik, wat is er dan wezenlijk anders dan speciaal onderwijs? Dat is leuk bedacht, en goed voor de kinderen maar niet het doel van passend onderwijs.