Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-01-22 23:15

De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst door de TopicStarter : 31-01-22 23:15

Hoi Bokkers!

Allereerst, dankjulliewel voor het lezen. Ik zal proberen om het een niet te lang verhaal te laten worden.

Ik heb echt vreselijke twijfels over de toekomst. Ik weet het, ik ben nog maar 23.
Tijd genoeg om te leren/werken etcetc.
Laat daar nou juist net mijn probleem zitten.

Ik weet gewoon niet meer wat ik wil.
Ik heb nu een contract voor 12 uur per week bij een ontzettend leuke werkgever. Ik heb het hier ontzettend naar mijn zin, en hoef absoluut niet weg.
Daarnaast krijg ik zeker de mogelijkheden om meer uren te werken en kom ik vaak uit op rond de 18-20 uur per week.

Maar goed, qua studeren wou het allemaal niet meer lukken. Heb meerdere studies gedaan, geen enkele afgerond. Of de interesse was er niet meer, of mijn mentale gezondheid begon er aan te lijden.

Ik heb nu als enige diploma mijn havo. Hier ben ik erg blij mee, dat ik deze wel gehaald heb.

Ik zal even op een rij zetten welke studies ik geprobeerd heb, en waarom ik gestopt ben.

* Ik ben begonnen op havo/vwo. Dit tot en met jaar 3 gedaan, destijds moeten afstromen naar het examenjaar van vmbo. Dit met 2 vingers in mijn neus gehaald.

*Het eigenlijke plan was om weer terug te gaan naar de havo, en mijn diploma te halen. Maar zoals meerdere dingen in het leven niet volgens plan ging, ging dit ook niet zoals plan. Ik ging de MBO4 opleiding mediavormgever doen. Opzich een leuke opleiding, maar ik was niet zo creatief als sommige van mijn klasgenoten dat waren. Daarnaast had ik eigenlijk maar 1 of 2 vakken die ik wel interessant vond. Dus gestopt.

*Vervolgens de havo gedaan en succesvol afgerond

*Ik dacht, laat ik van mijn hobby mijn beroep maken. Dus we gingen naar paardenhouderij. Nou lang verhaal kort, ben gestopt omdat ik 2 stages had, waar ik niet op mijn plek was, een klas vol met pestkoppen en echte echte paardenmeisjes. Nou ben ik niet het echte typische paardenmeisje, dus viel ik buiten de boot. Mijn stageplekken en docenten waren overigens erg tevreden met mij. Maar het moet natuurlijk wel van 2 kanten komen.

*Tussenjaar gehad. Eigenlijk 1,5 jaar maar goed

Aan mijzelf en mijn mentale gezondheid gewerkt. Bedacht samen met mijn therapeut dat Social Work mogelijk wel wat zou kunnen zijn. Ik wou graag anderen helpen die met dezelfde soort problematiek kampten als ik deed.

*Social Work jaar 1 afgerond, en op 1 toets na ook mijn propedeuse gehaald. Jaar 2 deed ik mijn herkansing voor dat verrekte vak, weer niet gehaald. Dat jaar begon ook mijn stage. Ik kwam mezelf erg hard tegen en kwam tot de realisatie dat ik echt geen hulpverlener in de GGZ ben, hoe graag ik het ook zou willen. Met mijn SLB'er regelmatig gesprekken gehouden en toen kwamen we tot de realisatie dat ik de 'vrijheid' die je bij social work hebt, dat dat gewoon helemaal niet bij mij past en werkt. Dat ik beter achter de schermen zou kunnen gaan werken in de GGZ. Toen bedacht ik: "ik twijfelde voordat ik met SW begon tussen SW en toegepaste psychologie. TP heeft veel overeenkomsten, maar is veel minder breed. Dus ik was overtuigd!

* Toegepaste psychologie begon. Zoals verwacht veel herhaling, maar dat was in mijn ogen geen drama. Wat wel een drama was, dat ik opeens geen vrijstellingen meer kon krijgen. Iets wat mij wel verteld was door zowel SW als TP. Dezelfde vakken, dezelfde toetsen en letterlijk dezelfde boeken en leerstof zou ik opeens allemaal opnieuw moeten maken. En dit ging dan niet over 1 of 2 vakken. Maar serieus 6. Daarnaast voelde ik het gewoon niet meer. Het studeren viel me opeens zo erg tegen. Gestopt omdat ik mezelf letterlijk elke dag uit bed moest slepen en met ongelofelijke tegenzin aan school moest zetten.

En nu iets meer dan een half jaar later, begin ik weer ontzettend te twijfelen.
Ik wil heel graag meer dan mijn havo diploma. Heel graag een vak leren. Maar wat?
Daarnaast wil ik ook niet perse weg bij mijn werkgever. Nou hoeft dat natuurlijk ook niet, maar wil ik hier blijven werken over 5 jaar? Geen idee, heb het wel ontzettend naar mijn zin hier. Wellicht zou ik ook wel kunnen doorgroeien hier, en misschien ook wel BBL kunnen volgen.
Maarja, toch blijft dat gevoel prikkelen dat ik een vak wil gaan leren.

Het vervelende is dat ik heel veel dingen leuk vind, maar niet 1 ding fantastisch leuk vind. Behalve de paarden natuurlijk, maar daar hoef ik niet perse een carrière te maken, want ik geniet enorm van mijn bijrijdpaarden en de kansen die ik hier krijg.

Hebben jullie wellicht ideeën over opleidingen (mag gerust mbo zijn! Wel met voorkeur niveau 4), of wat ik als vervolgstappen kan doen? Zie door de bomen het bos niet meer :')

Ik ben overigens niet een type voor in de zorg, daar ben ik wel achtergekomen. Wiskundig niet super handig, en het is natuurlijk ook wel een zekere tijd geleden.

Onzeker type, en heb baat bij een zeker stuk leiding. Moet niet zelf alles bedenken, want dan raak ik in de stress :')

Oeps toch een iets langer verhaal geworden dan dat ik had gehoopt

Nogmaals, bedankt voor het lezen!

**Geplaatst**: 31-01-22 23:39

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst: 31-01-22 23:39

Ik ben 21, heb dan toevallig wel mediavormgever afgerond, maar ik wil daar absoluut niet meer in werken. :Y)

Ook gekozen onder het mom van "dan heb ik in ieder geval een opleiding" want ik heb ook nooit een idee gehad wat ik wil als "vak". Inmiddels groom ik in de springpaarden, maar ik ben me er wel heel bewust van dat dat iets is wat ik niet mijn hele leven kan doen. Ik ben nu jong, heb geen vriend, geen huis, geen verplichtingen, dus niemand die me mist als ik 2 weken weg ben, maar dat is later wel anders.

Wat ik dan wil gaan doen? Geen idee. Toen ik bij mijn oude baan heel graag wou stoppen, heb ik net zo hard nagedacht als jij nu doet. Wil ik naar school? Zodat ik meer "kan" en meer baankansen heb? De conclusie was wel dat ik echt geen zin meer/nog had om te studeren. Toen heb ik lekker cliché gedacht "je leeft maar 1 keer" dus niet gedaan, een andere tijdelijke baan gezocht en toen aangeboden gekregen wat ik nu doe.

Nogsteeds krijg ik wel eens de opmerking of ik niet iets zou gaan studeren waar ik wat aan heb, of een "serieuze" baan zou gaan zoeken, maar ik heb voor mezelf besloten dat als ik iets doe wat ik leuk vind, ik er niet mee stop. Omdat het misschien anders zou moeten.

Je bent nooit te oud om te leren en naar school te gaan, dus waarom een leuke baan daar voor opzeggen?

Wellicht kan je er wel een deeltijd studie naast doen, maar wat dan een leuke richting is, is mij ook nogsteeds een raadsel. Het enige wat mij nog een beetje trekt is Defensie, misschien zit daar wat tussen voor jou.

Je geeft wel aan dat het wellicht een mogelijkheid is om een BBL studie te volgen binnen je huidige werkplek. Is het een idee om daarover in gesprek te gaan met je leidinggevende/baas? Wie weet hebben ze wel een leuke aansluitende studie voor je.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-22 00:57

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-22 00:57

Ik heb het nog niet laten vallen, ik weet wel dat er vrij goede doorstroommogelijkheden zijn, aangezien het een immens groot bedrijf is. Iedereen in Nederland (of eigenlijk de wereld) kent het wel _O-

Defensie lijkt mij eigenlijk helemaal niet bij mij passen.

De beveiliging op werk zei ook al wel dat ik bij hem moest werken, maar ik ben dus alles behalve stoer, en als er een klant is wat boos oid op me wordt, dan klap ik dicht, dus dat lijkt me niet heel handig _O-

**Geplaatst**: 01-02-22 05:02

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst: 01-02-22 05:02

Bbl opleiding in de zorg of kinderopvang? Dan heb je ook doorgroei mogelijkheden naar hbo als je dat ooit nog zou willen.

**Geplaatst**: 01-02-22 05:23

Geplaatst: 01-02-22 05:23

Wat maakt dat je het nu zo naar je zin hebt in je huidige baan? Welke aspecten van je werk zorgen daarvoor?
Welke kwaliteiten/eigenschappen van jou zet je nu in?

**Geplaatst**: 01-02-22 07:21

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst: 01-02-22 07:21

Als je net nu naar je zin hebt bij je huidige baan, zou ik daar gewoon blijven. Misschien kun je inderdaad doorgroeien of via je werkgever een opleiding volgen. Als je dit over een paar jaar beu bent, kun je dan altijd nog zien of je een opleiding wil gaan doen.

**Geplaatst**: 01-02-22 07:30

Geplaatst: 01-02-22 07:30

Ik zou lekker blijven zitten in deze baan. Het is het eerste in lange tijd dat je wél leuk vind en dat zegt veel. Daarnaast zijn er ook nog mogelijkheden om door te stromen naar andere functies op den duur (zeg je), die kans kan je natuurlijk altijd grijpen als er iets langskomt waar je enthousiast over bent.

Niet voor iedereen past de standaard route van school-studie-werk. Je doet niks fout als je ervoor kiest om in plaats daarvan via je werk door te leren en en door te stromen.
Het klinkt voor mij in elk geval veel logischer voor je dan nu tegen wil en dank een studie moeten zoeken terwijl je eindelijk iets gevonden hebt dat je past

**Geplaatst**: 01-02-22 07:48

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst: 01-02-22 07:48

Ik zou dan lekker kiezen voor wat je zeker weten NU leuk vindt: je werk dus

Om dat nu op te geven voor (weer...) een onzekere studie....zou ik zonde vinden.

Ik zou dus zeggen: lekker daar blijven werken en jezelf daar binnen het bedrijf laten doorgroeien, totdat je eventueel een opleiding bedenkt waar je ècht heel graag naartoe wilt.

Maar anders is het toch prima om binnen dit bedrijf door te groeien...? Als het moment komt dat je je daar niet meer op je plek voelt, dan zal je waarschijnlijk ook weer wat beter weten wat je wel / niet zoekt in een opleiding / werk

**Geplaatst**: 01-02-22 07:56

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst: 01-02-22 07:56

Benader het eens van de andere kant, wie ben jij, wat vind je leuk, wat zijn je kwaliteiten. Besteed er echt tijd aan om dat uit te zoeken. Wat wil je écht. Dan maak je de keus vanuit jezelf, niet vanuit de baan.

**Geplaatst**: 01-02-22 08:02

Geplaatst: 01-02-22 08:02

Ik heb zelf social work gedaan, lang lang geleden toen het nog SPH heette. En alle studie genoten die de studie kozen omdat ze mensen met soortgelijke problemen als henzelf wilden helpen liepen vroeg of laat vast. Geen van hen heeft de studie gehaald. Ik vind dus dat je destijds best een bijzonder advies hebt gekregen. Dat gezegd hebbende, het advies van Pistasche vind ik een hele goede.

**Geplaatst**: 01-02-22 08:10

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst: 01-02-22 08:10

Kun je rondkomen van max 20u per week werken? Ook als je een huis wilt kopen of huren?

Je kunt er wel blij mee zijn, maar wat ga je doen als je een huis wilt kopen of huren en je kunt niet meer dan 20 uur werken bij deze werkgever.

**Geplaatst**: 01-02-22 08:44

Geplaatst: 01-02-22 08:44

Pistasche schreef:
Benader het eens van de andere kant, wie ben jij, wat vind je leuk, wat zijn je kwaliteiten. Besteed er echt tijd aan om dat uit te zoeken. Wat wil je écht. Dan maak je de keus vanuit jezelf, niet vanuit de baan.

Mee eens. Neem er je tijd voor; je moet nog lang genoeg gaan werken dus je kan maar beter iets doen wat je ook op lange termijn graag doet.

SusanH schreef:
Ik heb zelf social work gedaan, lang lang geleden toen het nog SPH heette. En alle studie genoten die de studie kozen omdat ze mensen met soortgelijke problemen als henzelf wilden helpen liepen vroeg of laat vast. Geen van hen heeft de studie gehaald. Ik vind dus dat je destijds best een bijzonder advies hebt gekregen.

Ik heb ook een studie gedaan in de zorg. Gestart met de idee dat ik mensen met gelijkaardige moeilijkheden als ik wou helpen. Gaandeweg erachter gekomen dat dat me te zwaar zou vallen en dus gekozen voor een andere afstudeerrichting. Ik heb mijn studie afgerond en ben in de zorg beginnen werken, met personen met een beperking. Uiteindelijk een baan gevonden aansluitend bij mijn opleiding én waarin ik mijn eigen ervaringen als persoon met (een gelijkaardige) beperking kon inzetten. Dat vond ik een fijne baan. Echter de afstand tot mijn werk en de stress en druk icm andere moeilijkheden hebben gemaakt dat ik ben moeten stoppen daar. Wat ik wil zeggen: ik begrijp het advies ergens wel en ben ook van mening dat het wel kan werken (andere helpen met je eigen ervaringen). Je moet alleen voldoende inzicht hebben in je eigen mogelijkheden en grenzen en steeds de afweging kunnen maken of je je ervaringen kan en wil inzetten en hoe je dat gaat doen.
Aan de andere kant ben ik het wel met je eens dat je al een eind in je eigen proces moet staan, wil je anderen kunnen helpen en dat werken in de zorg misschien niet de beste keuze is als je door je moeilijkheden moeilijkheden hebt om bv met stress of onduidelijkheid om te gaan. Hoewel ik mijn jobs in de zorg (of in de zorg binnen het onderwijs) graag gedaan heb, ben ik er niet zo zeker van dat ik daar naar terugwil. Er wordt erg veel gevraagd en verwacht, druk ligt behoorlijk hoog en als persoon met ervaringskennis kan het, in mijn ervaring, erg frustrerend zijn om te zien hoe keuzes gemaakt worden die soms louter berusten op het financiële plaatje en waar cliënten niet beter van worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-22 11:52

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-22 11:52

Dank jullie voor alle berichten!

Ik heb niks met (jonge) kinderen dus dat wordt m niet

De zorg in is ook niet aan mij besteed. Ouderenzorg is niets voor mij, gehandicapten zorg heb ik veel te weinig geduld voor en heel eerlijk, ik vind het soms ook erg lastig om ermee om te gaan.

Op dit moment huur ik een woning, dus ik kom rond. Het is wel anti kraak. Maar ik zou uiteindelijk wel graag rond de 25/28 uur willen werken om meer ademruimte te krijgen.

Wat deze baan zo leuk maakt; de collega's en de werkgever zelf. De werkzaamheden zijn niet uitdagend want het is 'gewoon' kassa werk. Ik weet echt niet of ik dit over een paar jaar nog steeds leuk vind. En hoe de werkzaamheden er dan uit gaan zien natuurlijk.

Ik deed Social work om zo als ervaringsdeskundige in de GGZ aan de slag te gaan. Ik heb er ook daadwerkelijk een begin in gemaakt om een voorlichting te maken voor een middelbare school hier in de omgeving.

Het lastige is, dat ik van mezelf gewoon niet weet wat mijn talenten zijn. Ik kan veel een beetje, maar niks wat ik echt echt goed kan imo.

Daarnaast kan ik me lastig op 1 ding tegelijk focussen. Ja of t wordt hyperfocus, maar dat is ook niet handig.

Ik heb bijvoorbeeld wel eens gedacht om kapper te worden. Maar dan wil ik ook echt goed worden en mee doen aan de coiffure award en ook daadwerkelijk in de top 3 komen. En heel realistisch, dat gebeurt niet als je bij de eerste beste zaak aan de slag gaat.
Ik wil dan minstens net zo goed worden als mijn eigen kappers.

Ja ik stel hele hoge eisen aan mezelf, omdat ik graag beter wil worden

Als ik daadwerkelijk kon tekenen en creatief genoeg was, had ik heel graag tattoo artiest willen worden. Maar dat is gewoon niet praktisch.

Heb ook nog bedacht om de pabo te doen, maar ik denk dat ik niet de juiste persoon ben om als kinderjuf door het leven te gaan..

**Geplaatst**: 01-02-22 12:17

Geplaatst: 01-02-22 12:17

Een andere kant op, facilitair? Je kan vele kanten op, hebt veel met mensen te maken, maar je kan ook, indien je dat wil, iets verder weg gaan zitten van de klant en meer in de back office.
Ik heb van heel veel dingen een beetje verstand, maar van heel weinig echt veel kennis omdat het werkgebied zo divers is. Maar ik heb ook collega’s die helemaal gespecialiseerd zijn in een ding.

Er zijn heel veel banen en doorgroeimogelijkheden in. Om hogerop te komen hoef je ook niet direct leiding te geven, maar dat kan je ook doen door specialisatie.

Aan de andere kant, als het een groot bedrijf is waar je nu werkt ga eens met HRM praten of je geen opleidingen vanuit het bedrijf kan doen en zo doorstromen. Veel grote bedrijven doen dit namelijk om mensen binnen te houden en talent te ontwikkelen.
Ik vermoed wel dat je de uren richting 3 - 4 dagen omhoog gaan brengen wil je daar voor in aanmerking komen. De uren die je nu maakt zijn weinig interessant om jou verder op te leiden.

**Geplaatst**: 01-02-22 12:25

Geplaatst: 01-02-22 12:25

Je stelt wel heel hoge eisen aan jezelf. Het is niet omdat je geen award wint voor iets bepaalds dat je niet goed bent in je vak. Persoonlijk zou ik als ik jou was, eerst gaan werken aan de lat minder hoog leggen voor mezelf en dan gaan kijken naar wat je graag wil gaan doen.

Ik heb de lat ook altijd hoog gelegd voor mezelf en moest dit ook doen, maar ben op een punt gekomen dat bijna niks meer lukte van ook heel normale dagelijkse dingen En geloof me, dan sta je echt nog verder van huis…

Pabo… als je de lat voor jezelf zo hoog legt en jezelf niet teveel druk of stress wil opleggen en je niet 100000% zeker bent dat je dat echt wil gaan doen, dan zou ik daar niet aan beginnen. Als je dat goed wil doen, ben je echt veel meer uren bezig dan waar je voor betaald wordt. Althans dat is mijn ervaring en de ervaring van collega’s en mensen uit mijn omgeving die in het onderwijs werken.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-22 12:46

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-22 12:46

Ik zeg ook niet dat ik per direct die award wil. Maar dat ik wel zo ver zou willen en kunnen komen.

Als ik namelijk het kappersvak in wil gaan, dan wil ik niet bij een kapper om de hoek permanentjes draaien en af en toe eens highlights. Ik zou me dan graag willen specialiseren in het werken met bayalage, freehand technieken, het knippen van verschillende soorten haartypen. Wie weet ooit een eigen zaak.

Dat ik ook bijvoorbeeld een plek inricht speciaal voor de vrouwen die een hijab dragen zodat ze met een fijn gevoel naar de kapper kunnen. Noem maar op.

**Geplaatst**: 01-02-22 12:49

Geplaatst: 01-02-22 12:49

Sterre98 schreef:
Ik zeg ook niet dat ik per direct die award wil. Maar dat ik wel zo ver zou willen en kunnen komen.

Als ik namelijk het kappersvak in wil gaan, dan wil ik niet bij een kapper om de hoek permanentjes draaien en af en toe eens highlights. Ik zou me dan graag willen specialiseren in het werken met bayalage, freehand technieken, het knippen van verschillende soorten haartypen. Wie weet ooit een eigen zaak.

Dat ik ook bijvoorbeeld een plek inricht speciaal voor de vrouwen die een hijab dragen zodat ze met een fijn gevoel naar de kapper kunnen. Noem maar op.

Dat is echt een heel mooi doel.

En als je dat wil, kan je dat ook zeker bereiken. Alleen gaat zoiets niet vanzelf, en ook niet meteen. Daar is heel veel werk voor nodig, en het is een lange (leuke) weg om te bewandelen. Maar daardoor is het nog niet een onrealistisch doel. Droom groot, streef hoog.

Wat mij daarin helpt is de "bottlenecks" opschrijven die je moet overkomen om je doel te behalen.

Dus:

-kappersopleiding doen, en echt heel hard je best doen
-goed netwerken tijdens opleiding
-goede stage regelen
-etc... (ik ben geen kapper dus weet niet wat ervoor nodig is)

Maar jij kan echt zeker die couffeure award winnen. Alleen is dat niet in een vloek en een zucht gebeurd.

**Geplaatst**: 01-02-22 12:58

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst: 01-02-22 12:58

Als ik je beschrijving van je huidige baan lees gaat het je meer om een fijne werkplek dan om iets dat inhoudelijk nu direct zo heel uitdagend is. En dat is toch prima! En wat zou er mis zijn met kassawerk als dat is waar jij je fijn voelt en waar jij je rekeningen van betaald.

Ik vraag me vooral af waarom jij vind dat je verder moet komen. Voor je familie? Status? Ik zie het niet zo hoor. Als je goed op je plek zit zou ik vooral blijven zitten

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-22 13:10

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-22 13:10

Omdat ik zelf gewoon heel graag wil verbeteren. Familie interesseert me niks, ook geen contact mee dus dat zou me echt niet interesseren _O-

Ik wil gewoon graag meer dan ik nu doe denk ik. Dat is het misschien wel. Ik wil me niet gaan vervelen.

@Soepblik
Goeie! Nou heb ik gelukkig heel goed contact met mijn kappers (ben ook hun model geweest vanaf m'n 15e, voor jawel, de coiffure award

)

Ik heb binnenkort weer een afspraak bij ze, dus ik zou het idee voorzichtig kunnen laten vallen. Kijken wat zij denken. Daarnaast hebben zij ook veel contacten in die wereld.

Dus misschien heb ik daar een voordeeltje.

**Geplaatst**: 01-02-22 13:19

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst: 01-02-22 13:19

Nou ik detecteer daar toch wel enige vorm van passie hoor

Zou dan lekker uitzoeken hoe je daar werk van kan maken om in dat kappersvak verder te komen

**Geplaatst**: 01-02-22 13:20

Geplaatst: 01-02-22 13:20

En als Pabo je niets lijkt, is dan misschien docent in het VO wel iets? Ik zie mezelf ook absoluut niet op de Pabo of voor een basisschoolklas. Grootste voordeel vind ik dat je grote bakenkans hebt en dat het afwisselend is (verschillende klassen etc)

**Geplaatst**: 01-02-22 13:39

Geplaatst: 01-02-22 13:39

TS, is het mogelijk dat je een ADHD diagnose hebt? Ik heb er namelijk een en vind je verhaal heel erg herkenbaar! Zeker met wat je verteld over de hyperfocus.

Ik heb zelf na mijn havo 2 halve theater opleidingen gedaan en na 4 jaar partime werken als vaste medewerker in een entertainment team en freelancer ben ik gestopt en ben ik aan mijn HBO opleiding kunst, communicatie en ontwerp begonnen. Ik zit nu met mijn 24 jaar in de 3e en begin komende week aan mijn minor Film. En jawel ook ik heb een groot deel grafisch ontwerp als vak gekregen terwijl mijn hart daar niet echt ligt. De opleiding is gelukkig breed en ik kan heel snel mijn hyperfocus op een andere aspect in het ontwerpers vak leggen waardoor het gevarieerd blijft.
Ik heb nu mijn zinne gezet op filmen en montage wat ook erg bij mij past, zeker met mijn theater achtergrond maar ook ik twijfel vaak aan mijn studiekeuze en wat ik er later mee kan doen.

Het leuke is dat ik vanaf augustus bij een paarden influencer mijn afstudeer stage ga doen! Net weer iets anders dan volledig alleen op film focussen. Dan heb ik media, marketing, filmen, montage en nog veel meer leuke dingen in een en de paarden zitten er ook nog eens bij als extraatje. Allrounders zijn heel fijn in sommige beroepen. Je opleiding moet je wel echt voorbereiden op een werkveld dat bij jou past.

Voor je een definitieve keuze maakt voor een opleiding ga eerst kijken naar het eindoel na de opleiding. Je moet het vak leuk genoeg vinden om er jaren in te blijven zonder dat je de hyperfocus erin verliest en het niet meer leuk vind. Als je alsnog een hbo diploma zou willen kijk dan ook naar associatie degrees, deze zijn maar 2 jaar dus hoef je je niet 4 jaar lang op een ding te focussen.

Veel plezier met onderzoeken naar wat echt bij je past! En succes met het maken van de keuze! Want het is echt lastig soms.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 01-02-22 15:21

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst door de TopicStarter : 01-02-22 15:21

Geen ADHD, wel add _O-

Oh en dysthemie _O-

Ja ik kan altijd het balletje opgooien bij m'n kapper. Maar t heeft ook allemaal geen haast hoor.

Docent voortgezet ook bedacht, maar dag meegelopen en t is niet iets waar ik blij van word _O-

**Geplaatst**: 01-02-22 15:38

Re: De eeuwige twijfelaar?

Geplaatst: 01-02-22 15:38

En iets richting de IT? Dan heb je gegarandeerd goede baankansen, maar het is wel een hele andere kant dan waar je tot nu toe hebt gezocht.

Maar ik denk ook dat het belangrijk is om te bedenken wat je leuk vindt om te doen en waar je graag mee bezig bent. En daarna pas te kijken wat je wilt bereiken. Het klinkt alsof je voor ergens in de top mee wilt kunnen draaien (wat zoals eerder gezegd ook nogal ambitieus is) en/of mensen wilt helpen, maar beide dingen zijn te breed om concreet mee verder te kunnen.

**Geplaatst**: 01-02-22 15:41

Geplaatst: 01-02-22 15:41

Bowo schreef:
En iets richting de IT? Dan heb je gegarandeerd goede baankansen, maar het is wel een hele andere kant dan waar je tot nu toe hebt gezocht.

Maar ik denk ook dat het belangrijk is om te bedenken wat je leuk vindt om te doen en waar je graag mee bezig bent. En daarna pas te kijken wat je wilt bereiken. Het klinkt alsof je voor ergens in de top mee wilt kunnen draaien (wat zoals eerder gezegd ook nogal ambitieus is) en/of mensen wilt helpen, maar beide dingen zijn te breed om concreet mee verder te kunnen.

Ik zou een twijfelaar nooit aanraden om een beroepsgroep in te gaan vanwege de baankansen. Door een beroepskeuze te maken op basis van baankansen maken heel veel mensen de verkeerde keus die helemaal niet bij hen past, en krijg je gegarandeerd ongelukkige mensen met een mid-life crisis.

Je kan alleen aan de top meedraaien wanneer je iets doet waar je je goed bij voelt en waar je passie voor hebt.