Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
. Ik had voordat ik de manege binnen stapte al eens op een paard van een kennis van ons gezeten en toen de hele trukendoos al gehad(alle gangen) dus ik had zoiets van.. en nu, galop?
.
).
.
Shadow0 schreef:Doodeng. Ik vond het toen ook nog niet leuk (maar wilde per se ook nog niet opgeven), en de consensus van mijn omgeving was "laten we de volgende les ook nog maar als proefles afspreken en nog geen kaart kopen." Het was de tweede les, en vooral de pony van die tweede les, die iets in me raakte.
.
ik weet nog goed dat we toen tweedehands een rijbroek en cap/laarzen gingen halen en dat ik toen een gratis poetstasje kreeg
m'n eerste les was samen met een jongen waar ik uiteindelijk nog 3 jaar mee in dezelfde les heb gereden. Eerste les ook al gelijk alles gedaan, stap draf en galop (wel aan de longe) en volgens mij ook al een stukje los rijden. Ik vond het helemaal leuk en kon niet wachten tot die week daarna
Super blij natuurlijk! De week daarop gelijk les. Ik mocht op een paard, maar een lesgenootje wilde daar liever op, dus toen hebben we geruild en reed ik op een hele lieve pony. Wat we die les gedaan hebben, geen idee
Maar ik ben vervolgens zo'n drie jaar blijven hangen dus het was vast heel leuk
) was op een markt waar mijn stiefvader stond met zijn bedrijfje. ( Zie profiel foto,
) Een kleine gestippelde pony, mam zei dat ik er al gelijk niet meer af wouw. Toen was ik 4, en sindsdien wilde ik op paardrijden! Helaas moeten wachten op mijn 6e.
. Mijn éérste drafje had ik de slappelach! Ik ging he-le-maal stuk. Door het gehobbel denk ik.
. Nog steeds lig ik wekelijks in een deuk om m'n paarden, als ze een bok geeft, of zó der best doet om een boomstam te springen, wat best raar is, want naast de paarden lach ik nauwlijks.
Maar toch was het zo leuk dat ik ben blijven paardrijden.

. Toen we bij een splitsing aankwamen waarbij bijna de hele groep een drietal sprongetjes ging nemen en er tegen mij en nog een ander meisje werd gezegd dat we het andere pad moesten nemen zodat we ze na de sprongetjes weer tegen zouden komen, had ik natuurlijk geen idee hoe ik mijn manegepony van de anderen weggestuurd kreeg
. Ook mijn springhouding behoefde nog de nodige oefening dus dat was gelijk de eerste keer dat ik ernaast lag. Inmiddels ben ik zo'n 23 jaar verder, gaat het wat beter en heb ik de roze regenlaarsjes ingeruild.
Maar dat mocht niet van mijn moeder, dus wilde ik op honden agility. Ook dat mocht niet.
Ik was te jong en de hond was te oud.
Vanaf de tweede week ben ik gaan zeuren om een eigen pony.
Dat duurde zeven jaar.