Het begon ongeveer een jaar geleden, toen mocht ik op je rijden omdat het meisje dat eerst op je zat er de hele tijd afviel. Ik was mereen verlieft! daarna heb ik supervaak op je gereden. we begonnen met een pony die heel de tijd rende en de hoeken in wilde, ik zat in de equiples en ze hadden daarzo een lichtelijke hekel aan haar. maar, ongeveer een jaar later, je bent zo verandrd!!
we begonnen zo:

en we eindigde zo:

maar al die tijd stond je te koop, want je was niet geschikt voor de manege, er kon maar een beperkt aantal mensen op je rijden.. maar het ging steeds beter! en toen was die advertentie weg... Ik dacht dat ze besloten hadden om haar te houden, maar nog geen week later krijg ik het berichtje waar ik zo op hoopte dat het niet zou komen: "heej, ik weet niet of je het al weet, maar Evey is net opgehaald..." Ik en mijn moeder vonden dat zo erg, zoveel bereikt met die pony, en nu was ze weg...
Ik ben meteen gaan zoeken, je was naar parkzicht verhuist en daar verkocht aan een Dominique. maargoed, daar klopte iets niet, de fotos van jou bij je vorige eigenaresse werden gebruikt, een andere dominique, en zij wist van niks... onmgeveer een week of 3/4 later hoorde ik dat jeecht weg was... en ik wist niet naar waar. toen kwam ik je tegen op instagram, je stond op stal jasper, en je had het z goed!
Ik heb 2/3 maanden moeten wachten maar toen ging ik ernaar toe! ik heb eerst destal gemaild, en ja ik kon zelfs een lesje meerijden!
eenmaal aangekomen voelde het zo gek, iedereen noemde haar anky... haar paspoort naam is officieel anka zij hebben daar anky van gemaakt. Ik werd naar je stal j=gebracht en tja, dat was best wel een beetje emotioneel... Ik wist niet of je me zou herkennen... maar je zat overal te snuffelen en ze zijden zo tegen mij van "wat is ze speels zeg" ja, ik denk dat ze me herkende.
maar wat is die pony veranderd zech, ze is niet meer lieve evey, ze is heel happerig en ze heeft zelfs geprobeert te bijten met zadelen, maar mijn moeder hielp dus het lukte. toen ik er eenmaal opzat was het evenzo raar! eerst probbeerde ze er gelijk van door te gaan, ik bleef maar naar dr praten en uiteindelijk leek het tot haar door te dringen, de rest van de les was ze zo rustig!



aan het eind van de les kwam de instructeur naar me toe en vroeg "hoe krijgje haar zo rustig?" ik: "ik weet niet, we kennen elkaar gewoon zo goed....."