
ik denk dat een kind in feite een kind is, maar de omgeving waarin ze opgroeien is in sommige gevallen behoorlijk veranderd...
Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola

_Kiki_ schreef:Maar ligt dat aan de kinderen of....
Aan de ouders?
lieniminnie schreef:valt bij ons beheurlijk meede enige die met bodyprotector rijd moet dat van haar ouders en de rest vind springen zonderzadel het leukst om te doen
Shadow0 schreef:Sjorsie: maar het is niet helemaal verkeerd dat ouders nadenken over de risico's. Meestal gaat het goed - maar het zal je kind maar zijn dat met hersenletsel eindigt, toch?
sjorsie schreef:Je hebt toch een cap op? Tuurlijk denk je na over dingen daarom breng je ze ook naar les, maar dan moet je het daarna wel aan de instructie overlaten, je kan altijd een oogje in het zeil blijven houden, mijn moeder zat ook altijd in de kantine als ik les had vroeger, maar heeft zich nooit geroepen gevoeld in te moeten grijpen oid.

sjorsie schreef:Het is toch zo, ouders van nu zijn gewoon banger lijkt wel, kinderen van 8 met mobieltjes, zodat de ouders continu weten waar ze zijn, ze worden overal met de auto naartoe gebracht, eten moet allemaal zonder kleur en smaakstoffen zijn enz enz zo kan je nog wel een tijdje doorgaan.
Kelly_ann schreef:Wat ik me eigenlijk afvraag, veel mensen hier vertelen over hun gelijk er op en zo weer wegrijden ervaringen. Hebben jullie ook gevallen en angstig geworden verhalen? En hoe is dit door je ouders/instructeru opgepikt?
En natuurlijk omdat mijn instructrice behoorlijk streng was op dat gebied, en ik zag haar andere mensen aanspreken als ze er niet terug op wilden, dus de enige angst die ik eigenlijk voelde was die voor mijn instructrice haha..