Voordat ik mijn huidige paard(en) had ben ik er gaan lessen, als voorbereiding op het wederom aanschaffen van een eigen paard. Ik schafte een eigen als veulen aan dus had wat jaren "over" zeg maar.
Dat moet ergens in 2004-2005 geweest zijn. De manege stond goed aangeschreven.
Ik kwam toen vanuit Den Haag, en was net in Drenthe komen wonen, en ik ben ook de jongste niet meer.
Mij viel meteen op dat er een hele rij paarden/ponies in stands stonden, de rest niet. Er waren gemengde groepstalllen, en er waren gewone boxen.
Ik vond de stands niet erg schoon (nou worden die ook sneller smerig dan boxen,op het oog ook).
De dieren stonden nogal in hun mest, maar ik kon wel zien dat er niet lang geleden vers stro in gedaan was.
Maar ik was werkelijk onaangenaam verrast door de chaotische zadelkamer, waar wel blokken met zadels hingen met de paardennamen er boven, maar dan hing daar net weer geen zadel, en als je daar iets over vroeg, pakte men gewoon een ander zadel van een andere standaard af om het op je lespaard te leggen. Ook met hoofdstellen, het was soms een heel geimproviseer en geknutsel om het alternatieve harnachement enigzins passend te krijgen. En dat paste dan ook net niet. men dacht wellicht dat je dat toch niet zag.
Waar ik werkelijk van schrok was de toestand van althans de paarden die ik voor kreeg om te rijden: open wonden op schoft en singelplek, werd dan even gauw wat blauwsel op gespoten, (niet eigen) zadel en singel op diezelfde plekken erop en hup de les in.
Toen ik een hoef optilde om uit te krabben zat het ijzer daar volslagen scheef onder en een deel leek wel in-of overgroeid. samen met het ijzer. Of was het hoefkanker, zoiets had ik ieg nog nooit gezien.
Ik was behoorlijk overdonderd. Ook zat ik in les 3 op een bruine merrie die zó onregelmatig liep dat ik niet anders kan concluderen dan dat die simpelweg kreupel was. Toen ik daar iets over zei "was er niks aan de hand"". Yeah right.
Er waren geen individuele borstels, en diegenen die er wel waren werden op elk paard of ponie gebruikt en verbijsterend smerig.
Na een paar lessen ben ik daar niet meer naar teruggegaan, ofschoon iedereen en ook Jan Dolfing zelf, uiterst aardig en attent was. Maar de wijze waarop de paarden waarop ik moest rijden de les in gestuurd werden (en daar ook nog na mij moesten lopen), kon ik me simpelweg niet mee verenigen.
De manege staat nog steeds goed aangeschreven, en er worden ook heel veel activiteiten op en omheen georganiseerd, tevens verwachtte ik ook echt geen topsportpaarden, hahaha, maar dit was het andere uiterste: ik kon het niet opbrengen op de duidelijk niet in orde zijnde paarden die ik (toevallig?) voorgeschoteld kreeg verder te lessen. Die paarden hadden helemáál geen les behoren te lopen.
Spijt me als ik iemand hiermee voor het hoofd stoot, maar het is mijn eerlijke ervaring en mening.
Paardenwelzijn vond ik beneden peil, het zou al te toevallig zijn als ik net de enige zou zijn die in die paar lessen kneusjes trof.... Ik kan alleen maar hopen dat eea nu verbeterd is.
Laatst bijgewerkt door terpentijn op 23-02-15 18:19, in het totaal 1 keer bewerkt