Bokt.nl

Ladygiroc schreef:

De instructie bepaald hoe een ruiter zich ontwikkeld. Met of zonder diploma maakt echt geen drol uit, net als wat de instructie zelf heeft gereden, als jij Z hebt gereden wil het nog niet zeggen dat je andere ook daardwerkelijk op weg kunt helpen. Een goede instructie op een manege is voor mij dan ook geen voorbeeld als alle paarden in de perfecte houding lopen, maar iemand die op de ruiter reageert en daardoor het paard fijner laat bewegen, en of ze nou nageeflijk zijn ofniet moet mijn inziens niet uitmaken. Als de ruiter fijn en goed kan rijden gaan die paarden vanzelf fijn lopen.

Miepie77 schreef:

vroeger toen ik zelf nog op een manege reed dacht ik hetzelfde als jij, waar haalden die mensen het vandaan, maar toen ik mn eerste eigen paard kocht kwam ik er heel snel achter dat ik eigenlijk nog maar heel weinig wist en kon, rijden op een manegepaard die dagelijks een aantal uur verschillende ruiters op zn rug heeft en rijden op een privepaard is een dag en nacht verschil, je hele benadering word anders

wiifke schreef:

Het verschil wat mij rijtechnisch heel erg opvalt is dat je niet alleen jezelf ontwikkeld, maar ook het paard traint naar een hoger niveau. Dit bereik je niet als er naast jou, ook nog 10 andere mensen op hetzelfde paard rijden.

wiifke schreef:

Wel is mijn manier van rijden totaal veranderd sinds ik een eigen paard heb, mijn ervaring op de manege was dat ik aan mijzelf werkte. Nu ik een eigen paard heb, stel ik doelen in mijn training waar ik aan ga werken voor zowel mijn paard als mijzelf. Dit was op de manege helemaal niet zo. Natuurlijk zullen er ook heus wel goede manege's tussen zitten, waar het heel anders gaat.

Citaat:

Hiermee wil ik niet zeggen dat dit overal zo is, dit is puur mijn ervaring (met manege's en het overstappen op een eigen paard).

Citaat:

Daar tegenover staat wel dat de meeste manege ruiters op veel verschillende paarden rijden, dit is voor hun persoonlijke ontwikkeling natuurlijk wel erg goed (ook veel mensen met eigen paarden zullen dit natuurlijk doen, maar een groot deel denk ik ook niet).

Lusitana schreef:

wiifke schreef:

Wel is mijn manier van rijden totaal veranderd sinds ik een eigen paard heb, mijn ervaring op de manege was dat ik aan mijzelf werkte. Nu ik een eigen paard heb, stel ik doelen in mijn training waar ik aan ga werken voor zowel mijn paard als mijzelf. Dit was op de manege helemaal niet zo. Natuurlijk zullen er ook heus wel goede manege's tussen zitten, waar het heel anders gaat.

Het is idd natuurlijk in eerste instantie het doel van een manege om de ruiter te ontwikkelen, niet de paarden, maar het is niet geheel onmogelijk om het gelijk op te laten gaan. En een en ander zit ook wel een beetje in de instelling van de ruiter en de band die je hebt met manege-eigenaar en /of instructuer. Zo werd ik op diverse maneges juist ingezet om paarden en ponies "vooruit" te krijgen in hun ontwikkeling of om te ontdekken waarom ze nou zo dwars waren. Idd niet echt voor elke lesser standaard in het pakket, maar ik weet dat elke manege wel hun "speciale" ruiters hebben die wat meer mogen/waar meer van verwacht wordt, en die hebben dus vaak ook de kans om beter te ontwikkelen, soms tot wedstrijden op privepaarden aan toe.

Citaat:

Citaat:

Hiermee wil ik niet zeggen dat dit overal zo is, dit is puur mijn ervaring (met manege's en het overstappen op een eigen paard).

Nou, ik denk dat het globaal idd wel zo is, maar dus niet echt uit gebrek aan kunde in het paard, wat je dus eerst noemde als oorzaak van niet verder komen, maar door de lesformat en het feit dat een manege tot doel heeft de ruiter op te leiden.

Lusitana schreef:

Dat hechten is minder belangrijk dan je denkt als het werkelijk op "rijkunst" aankomt en komt ook nog eens meer voor dan je denkt. Ze herkennen wel degelijk ruiters en zeker bepaalde ruiters.

Wel is het natuurlijk zo dat je soms net een beetje meer uit een paard kunt krijgen dat jou goed vertrouwd en sommige paarden vertrouwen niet "op het eerste gezicht". Dan ben je duidelijk in hetvordeel als je er veel meer tijd mee doorbrengt.

Maar elk paard vaart er wel bij als je gewoon duidelijk en consequent bent.

Ik kan ook wel even een voorbeeld noemen van een merrie die de eigenares en haar dochter 9de vaste ruiter) om haar vinger-pardon hoef- wind (en nog windt) en ze trokken aan de bel en vroegen of ik niet wat kon doen.
Helaas hadden ze een beetje het idee dat ik het dier wel even zou corrigeren zodat het voor de rest van haar leven gehoorzaam zou zijn maar dat werkt natuurlijk niet zo.
Ook dachten ze dat een en ander normaal met geweld zou moeten, want er werd gevraagd of ik haar niet zou slaan.
Dus uitleggen dat ik sowieso niet sla, hooguit "corrigeer" en dat paarden een groot rechtvaardigheids gevoel hebben en terecht opgelopen tikken best snappen.
Eerste probleem was dat ze zich niet liet vangen, dat moest altijd met wat lekkers. Dit staat al aan de basis van een verkeerde verstandhouding waar al haar verkeerde gedrag uit voortvloeit. Zij controleerde de situatie.
Ik ging de wei in en joeg haar met gebaren en op tijd op de goede plek zijn naar het hek waar ze braaf op me bleeftwachten zodat ik het touw aan het halster kon doen.
Met rijden was ik duidelijk en streng genoeg, dus ze wist meteen waar ze aan toe was. Ik wist dat ze geen conditie had, dus meer dan twintig minuten echte aandacht en (rustig) werk heb ik niet gevraagd.
Ze heeft aardig meegewerkt (niet dat ze keus had, en nee geen zweep aan te pas gekomen, wel veel geduld en doorzettingsvermogen), terwijl ze bij haar vaste ruiter zo dwars was dat de eigenares (de moeder) er nauwelijks op durfde.
De volgende keer dat ik er was kwam ze zelf al groetend naar het hek. En dat is ze blijven doen.
Maar tussendoor konden en kunnen de eigenaren haar nog steeds niet zonder lekkers vangen of echt prettig rijden.
Je hebt hier dus een paard met twee eigenaren die haar al heel lang hebben vanaf dat ze drie was, dus best jong. Ze heeft in het begin op een manege gestaan, tot de stal thuis klaar was en sindsdien aan huis. Ze wordt best verwend.
En waar komt ze hinnikend op af? Een wild vreemde (ik) die bovendien ook nog best streng is...
uiteindelijk heb ik M en Z oefeningen met haar kunnen rijden en dit is een paard dat in het begin helemaal vast zat en over haar eigen benen struikelde.

Ik noem dit voorbeeld, en kan er tientallen noemen, om te laten zien dat een paard nou niet persee zijn/haar eigen baas/vaste ruiter als enige "maatje" hoeft te zien en dat ze ook kunnen hechten aan iemand die ze minder vaak zien, zoals een manege ruiter 1 x in de week ofzo.
Maar dan wel een die hen begrijpt en hun taal spreek en dat leer je dan meestal weer niet (goed) op maneges.

Ik noem dit voorbeeld ook om te laten zien dat het soms best echt mis met een eigen paard aan huis. Dat het niet altijd betekent dat je vooruit gaat en succes boekt.

Wat ik eerder zei, er zitten aan beide (prive ruiter/manege ruiter) slechte en goede voorbeelden en er is voor beide wat negatiefs en wat positiefs te zeggen.

Ik blijf in elk geval mensen met eigen paarden altijd aanraden om daarnaast andere paarden te blijven rijden en les te blijven nemen eventueel gecombineerd dus.

Miepie77 schreef:

vroeger toen ik zelf nog op een manege reed dacht ik hetzelfde als jij, waar haalden die mensen het vandaan, maar toen ik mn eerste eigen paard kocht kwam ik er heel snel achter dat ik eigenlijk nog maar heel weinig wist en kon, rijden op een manegepaard die dagelijks een aantal uur verschillende ruiters op zn rug heeft en rijden op een privepaard is een dag en nacht verschil, je hele benadering word anders