Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
Kyarahh schreef:Ik herken het ook, sterker nog; ik ben zelf zo iemand geweest!
Had 4 jaar op de manege gereden, reed ondertussen bij de gevorderden dacht ik, toen kreeg ik een verzorgpony (die niet eens zo moeilijk was), en die kon ik nog niet eens de bak rond krijgen..
Gypsy schreef:@Trisca: Oh gelukkig. Tja ik wil gewoon dat papiertje, zal braaf die 20 lessen die het geloof ik zijn proberen uit te zitten en mijn bakkes te houden.
aerdenhout1 schreef:Maar hoe kan het nu, dat met al die forums, bij zo weinig mensen het kwartje valt en ze gaan nadenken dat er ergens iets niet klopt?
Kijken manege ruiters dan helemaal niet naar mensen met een eigen paard en zien dat die vaak anders rijden? Kijken ze nooit naar een priveles van een pensionklant en luisteren ze wat daar door de instructeur word verteld?
Vroeger deed ik niet anders, van kijken leer je juist zoveel!
En natuurlijk is een manege onmisbaar om de beginselen te leren, maar als je toch verdorie 7 jaar rijd, zou je meer moeten kunnen!
Roepen ze alleen maar GEWELDIG om die centjes binnen te halen dan? Eigenlijk denk ik dus van wel, zolang klant tevreden is blijven ze wel rijden.



Japeloup schreef:Ik heb veel manege lessen gegeven, ook op verschillende maneges gewerkt. Ook ik merk dat vele manege ruiters niet beter weten dan dat ze "goed" kunnen rijden. Maar vraag ze niet om te voelen wanneer welk been waar is. Kun je ze ook niet kwalijk nemen ze hebben niet anders geleerd. Ik probeerde altijd m'n manege ruiters net zo te leren rijden als ik iemand zou begeleiden met een eigen paard. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want vele manege paarden zijn niet zo fijngevoelig te rijden als een eigen paard. Steeds weer m'n ruiters uitleggen dat de hulpen die ze nu geven veel te groot zijn en zachter moeten en kunnen. Toen ik met mijn vorige paard ook op de manege stond waar ik een paar uur per week les gaf, liep ze af en toe mee in m'n les, om de ruiters te leren hoe en gevoelig paard voelt in de hoop dat ze dat meenamen op de manege paarden.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik ruiters in mijn groepen had die graag leerde en niet alleen maar kwamen om een rondje te hobbelen, want die heb je er ook bij en die ruiters zijn moeilijker fijngevoelig te laten rijden.
Denk dat het moeilijkste is om je ruiters zo te krijgen dat ze alles willen weten en met die kennis zich goed gaan afvragen hoe en waarom een paard doet wat hij doet. Pas dan begrijp je je paard en kun je er naar handelen.
Maar denk dat op zo'n manier lesgeven voor veel maneges helaas niet haalbaar is, dan heb je instructeurs nodig met de juiste instelling en betrokkenheid bij het bedrijf, paarden en de klanten. De juiste paarden die je ruiters gaan leren voelen.
En ga er maar eens aanstaan om als manege geld te verdienen, je klanten tevreden te houden en ze ondertussen vertellen dat ze niet kunnen paardrijden... Als instructeur moet je ook wel sterk in je schoenen staan, sommige ruiters willen dan een nieuwe oefening leren omdat ze zich anders verveelt voelen in de les. Voor vele is het een kunstje rijden en niet je zelf en je paard ontwikkelen.
Gewoon commercieel gebeuren over het algemeen imo. Natuurlijk uitzonderingen daargelaten.
heel mooi en duidelijk uitgelegt!
Bij het bedrijf waar ik nu werk waren ouders en kinderen na de eerste paar lessen ook niet happy, want: het was niet meer zo gezellig. Nou, ik ben een hele gezellige meid, maar ik daarnaast ben ik ook van mening dat je gewoon op een correcte manier moet leren paardrijden. Het sturen, op het juiste been lichtrijden, een groot deel van de basis was gewoon belabberd. En ja, dan is het even aanpoten, voor zowel mij als instructeur, als voor de klanten, wat op dat moment niet voor een grote klantentevredenheid zorgde, maar waar we na een jaar toch aardig met elkaar door 1 deur kunnen.
We leerden eigenlijk alleen maar figuren rijden (en jammer genoeg niet eens op de goede manier)... De manege was eigenlijk niet echt geschikt voor ruiters die al langer reden...
Carowl schreef:Ik ben een manegeruiter die heel goed beseft dat je veel meer leert in privéles of op verzorgpaarden..
Iemand gaf het advies om privéles op de manege te nemen.. jammer genoeg geven de meeste maneges alleen privélessen om te kijken welk niveau je hebt..
En voor andere privélessen (niet op een manege) heb je een paard nodig, wat ik dus niet heb.
Ik heb nog niet veel mensen gevonden die me een kans wilde geven om hun paard te verzorgen..
Mensen die een verzorger zoeken, willen meestal een 'pasklare' oplossing.
Ik mocht bijvoorbeeld een paard van een vriendin verzorgen wanneer zij op vakantie ging (is uiteindelijk niet doorgegaan).
Zij vertelde me dat ze absoluut niet wilde dat haar paard in een krul getrokken werd, wat begrijpelijk is.
Maar wanneer ik mee ging kijken naar haar paard, zag ik ze toch 'zagen' en in de teugels knijpen enz..
Dan vraag ik mij af wat zij bedoelt met 'in de krul trekken'...
madelief88 schreef:Ik ben het er overigens wel mee eens dat als je verder in de sport wilt komen, dit op een manege niet gaat lukken. Maar of je goed kan rijden als je Z start, wil ik ook weer niet zeggen.
Want wat is goed rijden? Het kan ook zijn dat je talent ligt bij jonge paarden, of bij probleempaarden.
Geryon schreef:madelief88 schreef:Ik ben het er overigens wel mee eens dat als je verder in de sport wilt komen, dit op een manege niet gaat lukken. Maar of je goed kan rijden als je Z start, wil ik ook weer niet zeggen.
Want wat is goed rijden? Het kan ook zijn dat je talent ligt bij jonge paarden, of bij probleempaarden.
Maar bij jonge paarden en bij probleempaarden heb je toch de 'basis' nodig (vind ik) die je op een manegepaard vaak niet leert, al zijn er natuurlijk wel (veel) uitzonderingen. En dan heb ik het over het gevoel wat ik net al beschreef..