Bokt.nl

juline schreef:

Vraag me daadwerkelijk af waarom mensen toch steeds over paarden denken dat ze van suiker zijn. Een gemiddeld rij paard heeft een gewicht van 600 kilo denken jullie nu echt dat zo'n beestje last heeft van een ruiter tussen de 80 en 100 kilo? Zeker is er een grens en dient het per paard en per ruiter bekeken te worden maar er wordt nu wel heel erg gedaan dat als je meer als 80 kilo weegt je super dik bent.

JSeine schreef:

wat maakt het nou uit of je overgewicht hebt! daar mogen zij niets over zeggen. dan is het toch discriminatie? of heb ik dat nou weer verkeerd???
maargoed, ik heb ook overgewicht, en ik heb nog nooit iemand tegen mij horen zeggen, ga eens afvallen. En dat hoeven ze ook niet te doen, want misschien is er wel een reden dat je zo bent, misschien zit het in de familie, en misschien kan je er niets aan doen;)

Colway schreef:

juline schreef:

Vraag me daadwerkelijk af waarom mensen toch steeds over paarden denken dat ze van suiker zijn. Een gemiddeld rij paard heeft een gewicht van 600 kilo denken jullie nu echt dat zo'n beestje last heeft van een ruiter tussen de 80 en 100 kilo? Zeker is er een grens en dient het per paard en per ruiter bekeken te worden maar er wordt nu wel heel erg gedaan dat als je meer als 80 kilo weegt je super dik bent.

Wat heeft het gewicht van het paard ermee te maken? Dat zo'n dier 600kg weegt zegt niet dat zijn ruggegraat van staal is

mick75 schreef:

Laten we wel zijn, er is inmiddels toch wel iets meer bekend over welzijn, draagkracht en blessures van paarden dan in de tijd van de ridders die compleet ingepakt in metaal te paard klommen leefden dan mischien wel lang, maar wie zegt ook gezond? Ze waren in die tijden ook geen mietjes en als een paard vervelend werd van pijn kreeg ie het gewoon zo hard voor z'n kiezen dat ie wel eieren koos voor z'n geld en de pijn maar probeerde te verdringen. Iets wat je nog steeds op heel wat plaatsen op aarde ziet gebeuren.

Citaat:

Daarnaast, voor een manegehouder is een paard z'n inkomen. Dankzij dat paard kan hij zelf leven, en z'n personeel betalen. Als een paard uitvalt dan kost dat domweg geld. Dus voorkomt een manegehouder zover als mogelijk potentiele uitval van paarden, dus inkomen. Want het zieke/ geblesseerde paard vreet ook en neemt ook ruimte in, die normaal gesproken voor een gezond paard is gereserveerd. Kan je dat een manegehouder kwalijk nemen? Ik denk van niet.

Citaat:

Als een manegehouder, de eigenaar dus, vind dat iemand niet geschikt, of dat nou vanwege gewicht of wat dan ook is, dan heeft die het volste recht om te zeggen dat hij diegene niet binnen z'n bedrijf wil.

Citaat:

En dan heb je ook nog het stuk van een veranderende maatschappij. Toen ik leerde rijden was het helemaal niet abnormaal om volwassenen op C en D-pony's te zien rijden, en als het nodig was dan kropen ze ook nog wel op een B-pony. En dat waren echt niet allemaal slanke dennen, ook 25 jaar geleden niet. Dat is nu niet meer aanvaard en als je dat een paar keer doet krijg je een bezoekje van de dierenbescherming want dat is toch wel ultiem zielig volgens de eerste de beste omstander, of word er een niet bepaald vriendelijk berichtje op Bokt geplaatst waarin iedereen vrolijk meehuilt van hoe erg het wel niet is. Die pony's waar ik het over heb zijn trouwens stuk voor stuk minstens 35 jaar oud geworden en een aantal leven er nog steeds en lopen zelfs nog incidenteel lesjes. En laten we wel wezen, Bokt heeft toch wel iets invloed binnen de Nederlandse paardenwereld en een paar negatieve berichten over een manege heeft gevolgen voor het bedrijf.

kalama schreef:

Ik vind dat zwaardere mensen een kans moeten krijgen op het meest geschikte paard van de manege. Botsen ze in het zadel, dan is het een probleem maar als ze zacht rijden, waarom niet. Beter een zachte ruiter van bv 110kg dan een harde ruiter van 90kg of zelfs minder.

kalama schreef:

Wat heeft bmi ermee te maken? Een te hoog bmi is niet noodzakelijk een te zwaar gewicht voor een paard.

mick75 schreef:

Sorry, maar ik vind het ietwat kort door de bocht om te stellen dat een manege-eigenaar die een gewichtsgrens hanteert verantwoordelijk is voor een eetstoornis... Dan is er toch echt wel meer aan het handje dan alleen het perse op die pony willen blijven rijden. Ik had ooit ook een kleine B-pony als favoriet. Toen ik daar niet meer op mocht omdat ik te groot en te zwaar werd heb ik best even gejankt, dat is niet vreemd. Maar om nou te stoppen met eten alleen omdat een pony te klein aan het worden is? Dat gaat er bij mij echt niet in. Oja, ik heb ook wel iets praktijk- ervaring met eetstoornissen. Ben al 20 jaar in het niet zo gelukkige bezit van eentje.

Fiffill schreef:

De manege waar ik rij is een ponymanege, en het zijn zeker geen afdankers (op 2 na allemaal raspony's met papier) maar er zit toch een grens aan. Er staan nu eenmaal geen KWPN'ers van 180.

Citaat:

De hersengebieden ontwikkelen zich niet gelijkmatig maar van achteren naar voren. En juist voor in de hersenen wordt het abstracte denken, het weloverwogen keuzes maken, consequenties van beslissingen overzien, goed plannen en prioriteiten stellen geregeld. Hierdoor zie je dat tieners een tijdje of geregeld hun “gezonde verstand” kwijt lijken te zijn.