Geplaatst Nu loop ik wel al een tijd tegen een probleem aan, eerder verbeterde het alleen maar maar nu loop ik vast.
Ik rij dus altijd buiten, en op de heenweg is ze altijd vrij braaf, doch behoorlijk vlug, maar op de terugweg is er geen lol aan. Dan is het drammen en douwen en door blijven gaan. Ook wanneer je in het bos rijdt en je bent niet eens op de terugweg, maar wel op een weg die richting stal loopt zet ze de sprint weer in.
Overigens rij ik bitloos met een S-hackamore en hier reageert ze prima op. Met bit is geen optie, hierop gaat ze dusdanig in protest dat het er bijna gevaarlijk van wordt (hoogstwaarschijnlijk een aantal traumatische ervaringen mee gehad, dat verklaart ook nog een hoop van haar andere gedragingen). Zonder bit is ze rustiger en ontspant ze beter. Nou rij ik dus bijna altijd met die hackamore, en de laatste paar keer ook met een CRB gereden. De eerste keer ging dat perfect en ze luisterde super, de tweede keer was drama en ze had echt haar dag niet. Maar doordrammen is nogal pijnlijk met een CRB want ik laat haar niet haar eigen tempo lopen want dan liggen we in de sloot.. (Dit is overigens alleen wanneer ze een slechte bui heeft) Nadeel op die momenten is dus ook dat ik haar niet op mijn normale manier gestuurd krijg, ik gebruik heel veel stemhulpen en werk veel met halthouden, stappen, halthouden, achteruit en dan wegstappen ed. Maar ze heeft prima in de gaten dat we langs de rivier rijden want zodra ik wil halthouden is het kont richting het water en blijven dribbelen en stuiteren, oftewel; terugzetten is geen optie meer. Wanneer ik op een normaal pad rij houdt ze overigens perfect halt en is er niks aan de hand, maar owee als we langs water of een dieper liggend deel rijden
Ik heb dus ook weer mn hack omgehangen en dat ging alweer een stuk beter. Maar dat lost nog niks op. Ik weet ook niet meer of ze nou niet snapt dat druk/pijn/whatever langzamer betekent, of gewoon keihard doordramt want in de bak of op de heenweg luisterd ze er wel super naar..Wanneer ik op de grond sta en dan met haar wandel en werk is er niks aan de hand, zo mak als een lammetje, zelfs wanneer ze hartstikke opgefokt is. Ook niet wanneer ze zo loopt te *** en ik stap af om haar zo terug te zetten want dan doet ze alles perfect, geen druk nodig en ze luisterd naar lichaamshulpen, stem verheffen of grovere lichaamshulpen zijn nooit nodig oid. Maar als ik weer op stap zijn we weer bij af en is het prutsmuts weer begonnen.
We rijden altijd alleen buiten, weinig stalgenootjes die elke dag ruim een uur willen buitenrijden en van andere paarden wordt ze alleen maar heter en opgefokter.
We stappen grotendeels van de tijd omdat ze met draf en galop bijna niet te houden is. Toch betwijfel ik het dat ze teveel energie heeft want dat blijkt voor de rest uit niets. Ze staat 's nachts op onbeperkt hooi en overdag op gras en hooi, plus één kilo brok per dag en af en toe slobber.
Mijn grote vraag is dus ook, hoe krijg ik mijn pony zover dat ze ook onder het zadel respect voor mij heeft en mij accepteerd als de leider en niet alleen wanneer ik naast haar op de grond sta?
1. Laat ik haar af en toe flink uitrazen door er een flinke draf of een galopje in de rit te verwerken; met als risico dat ze heter wordt en totaal niet meer te houden is?
2. Laat ik haar op haar eigen tempo lopen (blijft wel in stap, maar heel hoog tempo) zodat ze haar rug beter ontspant?
3. Hou ik haar toch tegen waardoor ik een ontzettend boze pony onder mn kont heb die alleen maar loopt te dribbelen en te stuiteren waardoor het tempo eigenlijk alsnog knudde is?
4. Iemand een andere optie?
Les zit wel in de planning, maar in de bak is er op dit gebied gewoon niks aan de hand en zolang ik geen ruimte heb om te rijden op het terrein zelf (of in een bak in de buurt op rijafstand, die er niet is) schiet het gewoon niet op.
Meer ontspannen, maar toch vlug haha. Toen ze meer voer kreeg had je idd hetzelfde effect. Ze krijgt ondertussen steeds meer haar gevoel van eigenwaarde terug en in de gaten dat ze weer pony is en kracht heeft, eerder schrok ze nooit en nu is een eend soms eng 
Ze heeft ondertussen gewoon precies in de gaten waar ze het wel en niet kan flikken. Op het pad zelf is er niks aan de hand, maar als je langs de sloot rijdt is het feest. Trekspelletje helpt idd niet, dat wil ik ook niet en daarom wil ik het dus graag oplossen met steeds halthouden en achteruit en stappen ed, ook gewoon op het pad doe ik dit veel zodat het niet als straf gezien wordt maar ze wel weet dat ze haar koppie er bij moet houden. Helaas kan ik geen andere dressuurmatige oefeningen op het pad doen (wijken oid) want ze is zo scheef als weet ik t, en ze wordt er méga heet van 
).
. Kan voor een hafje een heeeeeeeeele goede motivatie zijn om snel naar huis te komen 
.
)