Een halve ophouding kan bij mij ook het aanspannen van de bekkenbodemspieren zijn (erg subtiel) en is dus niet per definitie een teugelhulp.
Het ligt er een beetje aan welke stroming van de dressuur je volgt; soms wordt er op de buitenteugel gereden, soms op de binnenteugel en soms op allebei. Het is maar net wat er voor jou en je paard werkt.
Wil ik bijvoorbeeld stelling naar binnen vragen, geef ik een halve ophouding van maximaal 100g in de buitenteugel met ondersteuning van het binnenbeen en binnenzitbeenknobbel. Wil ik afwenden geef ik een wat sterkere halve ophouding van 200g op de buitenteugel die ik aanhoud tot het paard wend (in combinatie met been en zithulpen). Zo ook met zijgangen.
Wil ik echter een overgang of tempowisseling maken, dan geef ik een halve ophouding op de binnenteugel (de kracht afhankelijk van de grote van de tempowisseling, maar nooit meer dan 400g).
De ophoding op twee teugels gebuik ik enkel bij het halthouden en bij het achterwaarts gaan (niet meer dan 400g). Op die manier is het voor het paard duidelijk of het om een tempowisseling of een volledige overgang naar halt gaat.
Er zijn echter ook mensen die het helemaal anders aanpakken. Hierboven staat beschreven hoe ik de ophoudingen met mijn paard gebruik.