Okee, hier heb ik in elk geval een hart onder de (neus)riem! Dus ik en niet de absolute NITWIT waar ik mezelf dan weer voor verslijt. Nee, natuurlijk heb ik les, elke dondedragochtend, van de vent die 'm beleerd heeft. Anderhalve week geleden had ik ineens twee keer achter mekaar: geen reactie op been (zweppje: nooit op gereageerd), spoortje er bij: stilstaan. Toen bij de les zei de beleerder/instructeur: ik zou die hals eens even laten gaan, als ik jou was, en als je aandrijft gewoon even niet op die dsingel of zo, maar er gewoon even achter gaan zitten met je been. Deed iik: probleem geheel verholpen! Het blijft lastig, met zo'n jong paard, alles verandert in een oogwenk, dan zijn ze weer hier wel aan toe, dan aan dat nog niet, het is zeer individueel. In elk geval: meer geduld, doorzetten, en geen dwang dus, begrijp ik. Dank je!