Nou moet ik zeggen dat het een aantal keer een paar pasjes gelukt is, maar ik voel het
zegmaar niet. Ik snap wel hóe je moet wijken, hoe/waar en wanneer ik moet aandrijven,
hoe en hoeveel stelling ik moet vragen en naar welke kant. Maar ik voel het gewoon niet.
We zijn ook een aantal weekjes terug begonnen met de schouderbinnenwaarts, en die heb
ik wel goed onder de knie.
Citaat:Ik voel me daar soms best wel gefrustreerd over. Ik vind paardrijden ook iets ontspannends
hebben, althans voor mij. Maar als het dus steeds niet lukt, en ik het niet voel kom ik er
soms wel weg met een 'rot' gevoel. Paardrijden is voor mij een groot stuk ontspanning en ik
kan bij de paarden mijn ei echt kwijt, niet dat ik het ga vertellen aan ze wat me dwars zit.
Maar ze nemen echt een heel groot deel van de spanningen thuis en op school weg. Ik voel
me echt fijn op mijn manege, tussen al die lieve mensen en paarden.
Maar dan vind ik het altijd weer vervelend als het wijken me weer eens niet is gelukt...
Misschien wil ik het wel té graag en daarom lukt het gewoon niet.
Na dit lange verhaal is mijn vraag:
Hoe kan ik op een normale, natuurlijke wijze het gevoel 'te pakken' krijgen en het wijken onder de knie krijgen?


