Met mijn 5 jarige merrie kan ik wel op buitenrit als ik met iemand anders ben. Ze gaat graag voorop is nergens bang van (behalve van koeien maar die zijn ook heel eng..) En op de terugweg rijd ik vaak het laatste stuk alleen naar huis en dit gaat ook prima, ze heeft dan niet het idee dat ze bij dat andere paard wil blijven. Mijn probleem begint dan ook als ik alleen ben. En dan bedoel ik echt alleen.
Mijn beleid was iedere dag een klein stukje verder. Vorige week maandag wilde ik hier mee beginnen. Ik ben geeindigd met mijn paard boven op me. Ze was akelig aan het steigeren omdat ze naar de wei wilde (ik had ook al gereden in de bak zodat ze rustig zou zijn) en heeft opeen gegeven moment willen draaien terwijl ze omhoog kwam en met haar ene achterbeen het andere onder haar lijf weg geslagen met als gevolg dat we plat gingen. Het enige wat ik wilde was 6 meter rechtvooruit naar het einde van het erf.
Als er iemand met een longeer zweep achter haar loopt doet ze dit heel braaf.
Ik ga ook heel vaak gewoon met haar wandelen de zelfde kant op als op een buitenrit dit doet ze ook heel makkelijk. Dit paardje vertrouwd mij verder heel erg en doet normaal alles voor mij, maar haar instinct om bij de kudde te willen blijven is net ietsjes groter....
iemand tips voor mij????