Geplaatst Een goede vriendin van mij heeft nu sinds een half jaar een eigen paard. Ze rijdt nog niet zo erg lang paard, nu ongeveer een jaar, en er zijn dus nog een hoop dingen aan haar houding te verbeteren. Ook moet ze nog veel dingen leren over figuren, drijven, stelling en aanleuning. Om haar hierbij te helpen, want ze kan natuurlijk niet alles zelf leren, ga ik wel eens met haar mee en help haar met dingetjes en leer haar wat bij.
Wat me eigenlijk de laatste paar keren al opviel, was dat ze eigenlijk totaal geen controle heeft over haar paard. De merrie bepaalt zelf wanneer ze zin heeft om te galopperen en dan doet ze dat ook gewoon. De merrie is ook best sterk in haar mond en mijn vriendin heeft niet genoeg overwicht op haar om haar dan terug te nemen. Het gebeurde dus regelmatig tijdens het rijden dat de merrie zelf steeds harder ging draven en mijn vriendin ging dan in stap, omdat ze bang was dat de merrie in galop zou gaan en dat ze helemaal de controle zou verliezen. Uiteindelijk bleef de merrie behoorlijk door drammen en durfde mijn vriendin eigenlijk niet meer te rijden, omdat ze dus nog niet goed haar zit beheerst en bang is dat de merrie in galop te hard gaat. Ze is niet bang om er af te vallen, maar dus gewoon echt puur om die controle te verliezen. En sowieso vind ze hard galopperen eng. Mijn vriendin vroeg dus toen aan mij of ik er even op wilde gaan en de merrie wilde laten uitrazen, zodat ze wat rustiger zou zijn en mijn vriendin er dan weer op kon rijden. Hoewel dat niet het verstandigste is om te doen (paard leert dat als ze hard gaat lopen ze haar zin krijgt), ben ik er toch op gegaan. Ik wilde eerst even een 10 minuutjes gewoon rijden, zodat de merrie zou leren dat ík bepaalde wanneer ze mocht galopperen en wanneer niet. Toen ik er echt op stapte, was ik verrast over hoe rustig de merrie was. Ik kon zelfs gewoon draven met lange teugels, ze ging dan niet sneller. Af en toe versnelde ze wel wat, maar met mijn zit kon ik haar dan al opvangen. Omdat dit dus gewoon goed ging, besloot ik om aan te galopperen. Mijn vriendin zei (en ik had het daarvoor ook al gezien) dat als je de merrie zelf liet aangalopperen (dus zonder hulpen te geven, maar gewoon zelf liet bepalen wat ze ging doen) dat ze dan wel goed aangaloppeerde, maar als je de galophulpen gaf, dat ze dan alleen maar harder ging draven en een beetje ging vervelen. Ik gaf echter de galophulpen en de merrie sprong heel enthousiast aan, ik verloor bijna mijn evenwicht omdat ik absoluut niet zoveel enthousiasme had gemaakt. Ze maakte echt een vreugdesprongetje en bokte, maar dat was ook uit plezier dus ik heb haar daar niet op gestraft. Even later kon ik haar gemakkelijk weer terug nemen en niet veel later ben ik afgestapt, omdat ik het probleem dus niet echt zag. Toen mijn vriendin er zelf weer op ging, zag ik dat wel. Ze zit zelf véél te gespannen en knijpt behoorlijk met haar benen en hangt best aan de teugels, omdat ze dus nog geen goede onafhankelijke zit heeft. In galop knijpt ze alleen maar harder met haar benen en dit paard reageert heel snel op beenhulpen, vandaar dat ze steeds harder gaat lopen. Nou wil ik haar dus helpen met het ontwikkelen van een onafhankelijke zit, maar ik weet niet goed hoe ik dat moet doen.
Zou het volstaan om de teugels van het hoofdstel af te halen en een longeerlijn vast te maken en dan mijn vriendin er op laten rijden terwijl ik het paard longeer? Of moeten de beugels er misschien ook af zodat ze leert om niet met haar benen te knijpen? En hoe moet ik de longeerlijn precies aan het hoofdstel vastmaken, zodat ik het paard voldoende onder controle heb?
Een zweep kan ik bovendien niet gebruiken, omdat het paard hier doodsbang voor is. We hebben al geprobeerd om haar er aan te laten wennen door haar met de zweep te aaien, maar dan rent ze steeds heel bang weg.
Pfoeh, beetje lang verhaal geworden
Probleem is alleen dat mijn vriendin en ik het sowieso op heel veel punten al oneens met elkaar zijn. Paard heeft bijvoorbeeld best een doorgezakte rug en ik raadde dan ook aan om, tegen het bonken, een bontje onder het zadel te nemen, maar zij meent dat, omdat het zadel op maat is gemaakt, dat absoluut niet nodig is.
). Wel super dat je haar wilt helpen. Als ze niks meer wilt bij de manege zou je inderdaad haar kunnen helpen met een soort van zitlessen, maar wanneer zij niet ontspannen is zal alles erg lastig worden. Ik hoop dat ze les wilt nemen (met eigen merrie of manegepaard) en dat ze in zal zien dat ze er nog lang niet is!
