Geplaatst 
Werken is iets dat hij heeft aangeleerd met angst en nooit iets wat hij uit zichzelf gekozen heeft. Nu hij zich zo goed voelt (op zich natuurlijk best een overwinning en kroon op mijn harde werken met hem) heeft hij besloten dat hij dus ook niet hoeft te werken als hij daar geen zin in heeft. Dit uit zich in allerlei dingen die je bij een puberend paard zou kunnen verwachten: enorm steegs zijn, in plaats van concentreren met longeren de eerste 10 minuten bezig zijn met 'kan ik echt niet hieruit springen' en andere dingen om er onderuit te komen. Met rijden is het moeilijk contact te krijgen, buiten gooit hij zijn kop omhoog en ontwijkt mijn hand en is hij met de hele omgeving bezig behalve met mij, in de bak is hij niet meer vooruit te branden. Om dan vervolgens in de wei een lekker sprintje te trekken. Alleen in de omgang is hij super. Nu de rest dus nog.
Met zijn gezondheid en zadel ed is er trouwens niets mis, ook krijg ik les. Graag krijg ik tips over hoe ik een paard dat werk altijd als straf heeft gezien, vanaf het begin van zadelmak maken, nu kan overtuigen dat werken wel leuk is ? Ook praktische tips voor steegsheid bijvoorbeeld en ander pubergedrag zijn welkom. Wel rekening houdend met dat 1 keer een verkeerde aanpak een terugkeer van angst kan betekenen, iets wat ik natuurlijk wil voorkomen. Dwingen kan altijd, zo heeft hij geleerd, maar ik wil graag dat het vanuit hem zelf gaat komen, dat hij zelf wil werken.
