Hoi!
ik heb een vraagje, Mijn ijslandertje is met buitenrijden altijd heel lief, rustig, maar heel flink voorwaarts maar luistert prima naar me. Behalve als ik met iemand anders rijdt. Dan wordt hij echt vervelend op een gegeven moment, dan blijft hij drammen en blijft hij door willen rennen.
HO snapt hij opeens niks meer van...
constant dribbelen en niet luisteren. Hij heeft van zichzelf altijd al een snelle stap, dus ik loop altijd een aantal meter voorop, vind ik niet erg, maar zolang hij maar blijft stapppen. Dus ontspanning, rustig blijven, en weinig teugeldruk voeren, maar even goed gaat hij door met dribbelen, en trekken.
Wat ik ook probeerde, niets helpt genoeg.
nu heb ik gisteren met een halsverlenger gereden, ik was samen met een stalgenootje een buitenritje aan het maken. Nu was hij echt super! ik had het idee dat de helft van het werk wat ik moest doen om hem rustig te houden door dat elastiek werd overgenomen.
ik had hem onder de singel vast en door de bitringen en boven op zijn hoofd vastgemaakt. Hij kon gewoon lopen, niet in de krul ofzo, maar niet te hoog met zijn kop. hij liep met zijn neus ruim voor de loodlijn.
Ook was hij een stuk geruster, niet zo gefokt.
Je zou kunnen zeggen dat hij druk wordt omdat ik druk ben, maar dat lijkt me stug, anders kan je hm niet rijden, je moet zelf rust en vertrouwen hebben, anders ga je zowiezo met 180 ervandoor. Hij had toen ik hem net had, echt angst voor de ruiter. en loste dit op door maar te gaan rennen (telgangen) met een strakke kont en vast zittende rug, en staart aangeknepen.
Wie heeft hier nog meer ervaringen mee of heeft goede argumenten of dit een goede oplossing is, ik was er tevreden mee, maar heb weleens wat gelezen over de halsverlenger en was benieuwd naar goede onderbouwde tegenargumenten!
dus brand los!
bedankt alvast