Nadat ik met mijn paarden 3 keer hard gevallen ben, ben ik erg bang geworden om te rijden (voor meer info zie profiel).
Na lange tijd en veel hulp van allerlei mensen om me heen ben ik vorig jaar september gestopt met rijden na de verkoop van mijn paard.
In mei dit jaar ben ik weer begonnen en heb daarbij goede begeleiding.
Ik heb een overstap gemaakt van engels naar western.
Het ging zo fantastich goed, dat ik het gewoon niet kon geloven.
Toen ik begon werd ik al zenuwachtig bij de gedachte aan rijden, ik zat zo gespannen als een elastiekje op het paard, bij elke onverwachte beweging raakte ik totaal in paniek en blokkeerde en ik durfde geen stap te verzetten zonder dat iemand het paard vast hield.
Ik leerde tijdens de les te ontspannen en goed te zitten.
Er kwam een longeerlijn aan en deze werd steeds langer zodat ik steeds verder bij de lesgever vandaan reed.
Toen ging de longeerlijn weg en reed ik los.
Later ging ik draven.
Ik durfde het paard weer hulpen te geven en duidelijk te vertellen wat ik wilde, en als hij het niet deed hem te corrigeren.
En het ging steeds beter, hij luisterde naar me en ik kreeg vertrouwen.
Na 7 lessen ging ik rijden bij een vriendin en maakte een buitenrit en heb daarbij voor t eerst gegallopeerd.
Dat was iets waarvan ik nooit gedacht had dat ooit nog te durven.
Ik kreeg het paard steeds beter onder controle en mijn angst verdween.
Tenminste dat dacht ik.
Gisteren had ik weer les en toen reden er ineens nog 4 mensen in de bak.
Alles reed kriskras door elkaar en van alle kanten kwamen ze langs, vooral in draf en gallop.
Ik dacht te zien dat ze niet altijd even veel controle hadden over hun paard.
En ik werd doodsbang en blokkeerde weer.
Ging mijn paard tegenstrijdige hulpen geven waardoor hij het niet meer wist en gewoon niks meer deed en naar de andere paarden toe trok.
Achteraf was ik kwaad op mezelf.
Waarom ben ik niet bang als ik alleen rijd maar wel als er meer mensen zijn?
En waarom kan ik me daar niet overheen zetten zoals anderen doen?
Iedereen valt wel eens, dat hoort erbij.
Ben nog steeds kwaad op mezelf en ik baal.
Ik wil zo graag maar het lukt me niet.
Sorry voor het lange verhaal, maar moet het even kwijt.