Pompidou is dus heel erg stug in dr mond. Ik heb alleen toen met proefrijden erop gezeten, en ik kon haar niet ontspannen krijgen. Deed er ook niet toe, want daar ging het toen niet om.
Alle paarden die ik gereden heb, kreeg ik altijd rond etc. simpelweg door gewicht en beenhulpen.
Pompidou wist me god niet wat ik bedoelde.
Lekker frustrerend dus.
Ach het valt er ook heus wel uit te rijden, maar hebben jullie wat tips?
Kijk ze is nog jong, dus ik kan haar nog prima bijschaven.

Ik las net in een ander topic, dat diegene een paard had die stug was in de mond. Waarop Smousje zei, dat dat niet de mond was, maar de hals.
Ik vind daar dus echt veel waarheid in zitten, al vind ik ook dat een paard hard in de mond zelf kan zijn.
Ik kende een paard, dat had de eeltplekken op de mondhoeken staan, en waren ook nog eens flink ingescheurd.

Afijn, voorlopig rij ik nog niet met Pommetje, vanwege mijn stomme rug.

Is niet zo'n ramp, want nu heb ik alle tijd om haar goed te leren kennen, en haar goed aan de longe te laten trainen.
Longe zelfde verhaal: erg trekken en naar buiten vallen.
Stelling kende ze totaal niet.
Hang er ook nog geen bijzets aan, ik wil eerst dat ze uit haarzelf ontspant en zichzelf buigt.
Gister ging dit erg goed, ze brieste er vrolijk op los, en liep heerlijk door de rug.
Alleen stelling/ buiging vind ze erg moeilijk.
Heb haar af en toe op een heel klein voltetje om me heen laten lopen, en op een gegeven moment kon ik echt duidelijk zien dat ze inboog.
Maar ja, das ook maar longeren.
Ik heb gevoeld hoe ze met rijden is...
Jammer eigenlijk he? Van zo'n jong ding.
