Moderators: Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja, C_arola, Essie73
unamie schreef:laat je paard eens nakijken door een manueel therapeut of een osteopaath![]()
dat ie klinisch gekeurd is zegt niets![]()
een paard kan klinisch prima in orde zijn maar onder het zadel toch flink wat (spier) problemen hebben
) uit je topic halen of dit om de week is, of 1 keer in de 2 maanden. En hoelang, gewoon 1 les, of echt een week lang.
evitatinkle schreef:Jeetje, lastig zo'n vervelend paard. Dat is voor jou en het paard niet leuk werken zo! Ik snap dat je alles gaat proberen om het probleem op te lossen maar heb je ook aan het volgende gedacht?
Mischien vind je paard het af en toe wat saai worden, altijd maar dezelfde dressuurmatige lessen? Ik weet natuurlijk niet of je ook andere dingen met haar doet dan werken? Ga je wel eens op een buitenrit, is ze al 100% verkeersmak, kortom, doe je wel eens iets anders en interessants voor het paard? Paarden zijn heel nieuwsgierig en zullen elke nieuwe uitdaging en leermoment aanpakken.
Probeer afwisseling te vinden, verras het paard met wat leuke dingetjes. Een balkje of sprongetje op zijn tijd, buitenritje of gewoon aan de hand grondwerk houd ze wakker. Leg eens twee parasols in de bak en kijk of ze ertussen door wil lopen, of een hekje of strobalen....Muesliebal in de stal ook een idee???
Deze dingen versterken de band met je paard en het paard zal je meer vertouwen en door de afwissling ook het échte werk weer leuk gaan vinden!
Kafue schreef:Paardrijdenen trainen gaat altijd met ups en downs. Dan weer voor je gevoel super gereden en cooperatief paard dan weer een gruwelijk vervelend paard.
Mijn paard is vanaf zijn derde onder het zadel en ongelogen vanaf drie jaar tot 10 jaar waren het ups en downs waar je moedeloos van werd, dat paard heb ik vaak vervloekt. overal van schrikken, zelfs een muis die in het bos nieste was vaak al teveel.
Op een gegeven moment een half jaartje les gehad maar eigelijk was het meer sociaal kletsuurtje dan rijden. Het paard werd iets rustiger omdat er geen druk meer van mij kwam.
Toen ben ik in Duitsland gaan lessen, volgens Skala der Ausbildung.
We zijn begonnen met mijn eigen houding en zit, die moest beter en optimaler daar begint het bij.
Je moet idd altijd je hand op de plaats houden, dus niet naar voren of afsteken.
Als het paard schrikt moet je altijd doorsluiten met je hand, zwaarder en vooral rechtop blijven zitten, goed het been eraan houden en proberen in een schoudervoor of binnenwaarts er langs te komen.
Het soepel maken van een paard, dus wijken voor het been en idien mogelijk travers, renvers, schouderbinnenwaarts rijden geeft een veilig paard. Want een soepel paard is een veilig paard. Hoe soepeler het paard, hoe ontspannener jouw houding hoe makkelijker jij de schrikreaktie aanvoelt komen zodat je erop kunt reargeren.
Het maar door laten galloperen en draven heeft geen zin, dat brengt geen gehoorzaamheid,
Als je paard druk is moet je hem niet minder gaan voeren maar moet je hem juist meer en zwaarder trainen.
Het tempo moet altijd van jou blijven.
In de meeste gevallen is het zo dat zodra het paard zich voor een schrikreaktie gaat spannen de ruiter zich klein maakt, dan is het voor het paard echt schrikkken want een mens die zich klein maakt schrikt let maar op. Dus spanning moet zich uiten in jouw reactie goed rechtop gaan zitten maak jezelf lang.
En wees maar gerust met de goede begeleiding is er nog heel veel hoop.
Erg frustrerend. Omar had gisteravond ook opeens weer zo'n bui en dan is het opeens kop omhoog gooien en slaan met die staart of hij je eraf wil slaan en trappen naar je been en bokken... Alles waar we zo hard op aan het trainen waren was gewoon in 1x helemaal weg
Geduld... niet ieder paard is hetzelfde. Tot nu toe waren het telkens periodes en als het dan weer goed ging ging het dan ook meteen beter dan daarvoor.
Kafue schreef:Als je paardsuper verveldend is raakt je gestresstm, gespannen, wordt je boos.
Allemaal hele logische reakties. Maar als het is een keer niet zo wil lukken is er morgen altijd weer een nieuwe dag, nieuwe dag, nieuwe kansen.
Werk op zo slechte dag aan je eigen houding ga goed zitten, en ga rijden. Wedden dat het paard je vanzelf volgt.
Daar begint het namelijk altijd mee met de goede houding. Dat had eiigelijk in het skala het punt 0 moeten zijn je eigen houding.
Even lekker stappen. Dan ga je gewoon op de volte aan het werk met moeilijke dingen als wijken en dergelijke. Als het paard namelijk aan het werk gezet wordt en correct gereden komen vanzelf de gedachten wer bjij jou.
Maar wat er ook gebeurd, relax ontspan, adem door. Enge dingen passer je in schoudervoor. En lukt het een keer niet. Dan lukt het morgen vast wel.
En volg anders even de les van alleen je priveinstructeur, van drie verschillende mensen les hebben is niet makkelijk en al helemaal niet in een groepsles.
Je kunt ook goed uit de voeten met het boek van Coby van Baalen eenvoud der dressuur.
Amvbeek schreef:
Ik heb morgen weer privéles, dan vraag ik of twan (instructeur) even op jas wil rijden, mischien krijgt hij hem er wel door en kan ik hem vandaaruit zelf weer rijden.