Geplaatst Weet je waar de zwakke plekken en sterke punten van je paard zitten, exterieurmatig en qua beweging? Heb je enig idee hoe een paardenlichaam anatomisch gezien in elkaar zit, hoe spieren werken, wat training doet, hoe je dat opbouwt, wat oorzaak en gevolg is? Natuurlijk allemaal globaal, maar het schept wel een hele hoop duidelijkheid over waar je mee bezig bent en een nieuwe invalshoek om problemen op te lossen.
Ook zoiets 'simpels' als een links of rechtsgebogen paard, veel mensen weten dat niet eens van hun paard. Het oplossen hiervan is niet per definitie simpel, maar om iets op te lossen moet je wel het probleem kennen, en een probleem heeft een oorzaak.
Het draait niet alleen om gevoel bij het paardrijden. Gevoel moet een leidraad zijn door je training heen, maar bij het gevoel moet je nadenken. Je kunt wel iets voelen, maar wat heb je eraan als je dat niet om kan zetten in iets concreets om te denken 'dit is goed' of 'dit is niet goed'? En bij dat laatste is het natuurlijk van belang dat je op zo'n manier leert denken dat je gevolgen terug kunt leiden naar een probleem en oorzaak, en vandaar uit weer verder kunt. Veel ruiters willen een probleem oplossen zonder eerst de oorzaak te kennen. Dat gaat gewoon niet werken!
Natuurlijk is dit niet makkelijk. Je bent bezig met rijden en dan moet je daarbij nog is kritisch na gaan denken over wat je voelt, waar het vandaan kan komen en waarom, en wat je daaraan kunt gaan doen. Maar is dat niet waar het rijden om gaat? Nadenken over wat er onder je gebeurt en je gevoel als een leidraad gebruiken. En dan begin je pas je ruitergevoel te ontwikkelen.
Veel mensen kunnen niet uitleggen wat aanleuning, nageeflijkheid, impuls etc is, laat staan dat ze de verbanden ertussen zien. Vraag me af of ze überhaupt weten dat er een onmisbaar verband tussen al die dingen is en dat het geen op zichzelf staande woorden zijn. Zo iemand ben ik ook geweest, iedereen denk ik wel, tot je diegene tegenkomt die je dat is even haarfijn uit komt leggen. En dan begint het pas... Dan begin je te leren en kom je tot de conclusie dat het nooit valt te leren, maar dat je er maar het beste van moet proberen te maken. Theorie is niet altijd praktijk, en zelfs als onze gedachten het helemaal uitgevogeld hebben moeten we ons lichaam nog datgene laten doen wat we bedacht hebben.
En paardrijden is nog steeds niet makkelijk als je in hoofd alles op een rij zou hebben. Maar het wordt wel beter te begrijpen en ik denk dat er een stuk minder gefrustreerde ruiters rond zouden lopen.
Komt ook nog eens bij dat geduld een schone zaak is. Heb je wel een reëel doel, als je al een doel voor ogen hebt? Bij een doel hoort ook een tijdsbestek, heb je je daar niet op verkeken? Bekijk je 'resultaat' eens per week ipv per dag. Hou je over de weken een stijgende lijn? Een mindere dag, of twee, kan een schop tegen de schenen zijn, maar als je aan het eind van de week tevreden terug kan kijken maakt die ene dag toch niet uit?
We willen allemaal snel een goed resultaat. Maar de enige weg naar een goed resultaat is de juiste weg, ook al duurt die voor ons menselijk geduld misschien te lang. Bewandel je een andere weg gaan de eerste kilometers misschien snel, je komt daarna in stapvoets rijdende file. 'Less is more' op de lange duur, stapje voor stapje duurt het langst.
Het is geen vraag, dat weet ik. Ik weet eigenlijk niet eens precies waarom ik het hier neer heb gezet, het stond er voor ik er erg in had. Misschien dat iemand er wat aan heeft, of misschien dat iemand er iets aan toe te voegen heeft, maar ik heb even mijn 'hart gelucht'
Amen! 
) 
