Bokt.nl

Anastasia24 schreef:

Lekker buiten trainen? Word onderschat hoor. Verschillende ondergronden, bochten is goed voor der.

Alles begint in mijn ogen met grondwerk. Druk en release. Dit pas ik ook toe onder het zadel. Het kan een tergend proces zijn, maar het heeft bij veel paarden geholpen die ik (in) reed.
Kuit eraan en eraan houden, jij bepaald zelf de druk en kunt dit evt. opvoeren als je al 15 minuten met je kuiten eraan stapt. Bij het minste reactie(kleine veruiming, okal is het bij wijze van spreken een misstap ) haal je alle druk weg. Erg duidelijk zijn hierin en jawel, redelijk wat kuit-kracht is een vereiste.

Als het even goed gaat, stop dan ook voor die dag. Ik ben vaak genoeg van een midden-draf afgestapt en lekker gaan uit-wandelen buiten aan de hand. Dan is het daadwerkelijk goed afgesloten, dan hoef je niet nog naar voren te drijven in stap waarbij er vaak toch weer minder word geluisterd.

superpony schreef:

Is zo niet te zeggen, want we zien niet wat je doet, wanneer en hoe.

Het kan ook zijn dat je haar met je zit remt. Heel veel mensen onderschatten het effect van hun zit.

Als ze buiten wel vlot is, is dat mooi, maar zegt niet alles. Sommige paarden lopen op adrenaline. Misschien is je haf niet zo vlot en dan moet je niet over het tempo gaan jagen.

Of het bakwerk is saai. Het is niet duidelijk. Of je geeft te weinig terug.

Kelly_ann schreef:

Wat superpony zegt... We zien niet hoe je echt rijd.

Het kan zijn dat je eigenlijk teveel boven het tempo wil.
Het kan zijn dat je niet consequent genoeg bent.
Het kan zijn dat je onbewust remt, klemt met je been. Of dat je inderdaad niet goed zit.
Misschien draaf je wel veel terwijl galop juist de gang is om het paard actiever te krijgen. Of las je teveel of weinig pauzes in.
Misschien is je paardje aan de zware kant of niet goed op conditie.

Voor positieve associaties met rijden. Zorg voor afwisseling en beloning.

Ga op buitenrit dressuren, ga in de rijbaan spelen met balkjes, rijd eens lekker in de verlichte zit rond in een middengalop. Rijd niet altijd de voorspelbare oefeningen en lijnen. Rijd eens zonder zadel, zonder bit. Ga carrousel of viertal rijden. Ga springen.

Stop eens iets lekkers in je zak en beloon wat vaker met een lekkernij vanuit het zadel. Vul aan met stem en een kriebel op de hals. Bedenk ook dat ontspanning in je rijden de beste beloning is.


De suggestie van Anastasia vind ik twijfelachtig, want ik zou nooit zo lang mijn been willen aanleggen. Maar de theorie erachter klopt wel. Neem de hulp weg zodra je reactie voelt.

k_m schreef:

Ik kreeg laatst de tip om overgangen terug te maken. Traag stappen? Oké dan stilstaan, maar het vertrek moet vlot zijn, niet vlot? Terug naar stil, eventueel een keer in draf vertrekken. Mijn paard wordt ook iets sneller aan mijn been van de eerste 10 minuten al gelijk galop mee te pakken.

Deze instructice zei echt van je hoort maar 1 keer een hulp te geven en dan in het gewenste tempo te komen, kleine correcties oké maar anders echt terug in tempo ipv maar been bij te geven om vooruit te gaan, je weet eigenlijk dat hij slecht reageert op blijvend been geven, dus dan even terug en gelijk vanuit de overgang vlot maken, zo wordt het ook een gewoonte voor het paard!

Wat zegt jou eigen instructie ervan?

karrij schreef:

Ik herken het hoor

Mijn "probleem"lag/ligt aan het feit dat ik hem op het been aandrijf , maar onbewust met mijn hand tegen hield, iets met een controleprobleem.

Ik moet dus hem van voor meer ruimte geven, dus mijn hand iets openen , niet sluiten en consequent been geven.

Het is een routine die er bij mij is ingesleten, maar ik ben er nu bewust mee bezig en het gaat super de laatste weken

Suzanne F. schreef:

En ik zeg het niet vaak op Bokt maar: het hoeft niet aan jou te liggen. Sommige paarden zijn gewoon sloom en slecht aan het been te krijgen. Dat blijft altijd een strijd om ze actief te krijgen en dat is niet leuk rijden.
Ik ga er vanuit dat je al wel wat dingen geprobeerd hebt? Wat haver voeren? Buiten rijden etc?

Cera_D schreef:

Misschien wat out of the box als je hier niet bekend mee bent, maar ik zou zeker eens kijken naar positieve bekrachtiging
Dit is bewezen een mega effectieve manier om bepaald gedrag aan te leren (of af te leren) waarbij de motivatie van je paard enkel groter wordt.

In deze situatie zo ik het zo aanpakken: paard actiever vragen en na de reactie meteen met stem belonen, stilzetten en een brokje geven. Ze zal snel het spelletje snappen en kan je telkens de hoeveelheid actieve stappen uitbouwen tot je na een poos enkel bij een 'wauw' gevoel beloond.
Mijn paard is helaas van nature ook vrij flegmatisch en is ook niet gezegend met een makkelijk lichaam (of karakter ) maar door dit toe te passen wilt hij heel graag voor mij werken en wordt hij met de training actiever en fanatieker.

Ik vind het zonde dat veel paarden mensen positieve bekrachtiging alleen maar zien als tool voor de complete force free mensen die hun paard alleen maar in de paddock laten staan...
Terwijl er zo veel mooie kanten aan zitten, kijk maar naar bv een Jolanda Adelaar die vrij succesvol hoog in de sport rijdt met deze methode, wat ze ook heel leuk laat zien op youtube.

ClauH schreef:

Zoals ik het lees is het een diesel en komt ze later in de training wel op gang?

Ik laat een paard altijd los draven in het tempo dat het zelf prettig vindt. Gewoon even warm draaien, licht contact, niet teveel gedoe.

Net zoals je ochtendmensen hebt die gelijk actief zijn en avondmensen die in de ochtend ook niet gelijk actief zijn.

Zo geef je ook geen hulpen die toch maar slecht doorkomen.

Ervan uitgaande dat het na een kwartiertje vanzelf beter gaat

Elisa2 schreef:

Remark schreef:

Oke, slechte titel maar ik weet het even niet anders te verwoorden in één zin.

Mijn haflinger is zo lastig actief te krijgen. Ze draaft (zeker in het begin) met de rem erop. Reageert slecht op mijn been. Ik moet dan echt een paar keer tikken met mijn zweep. Dan schiet ze naar voren, maar stort ze snel weer in. Wanneer ik zonder zweep rijd (want dat doe ik de laatste tijd omdat ik vond dat ik er niet van afhankelijk moet zijn) krijg ik te weinig reactie naar mijn zin.
Ik zou zo'n paard gewoon even minstens een kwartier lekker laten lopen en niks vragen, voor sommige werkt galloperen heel goed om beter los te komen en pas daarna "aan het been" maken. Het zou weleens stijfheid kunnen zijn waar je doorheen moet werken. Daarnaast, hoe oud is het dier? heeft ze het altijd al gehad? zo, ja niks aan de hand. Zo, nee..kijk eens of beginnende artrose oid een rol speelt.
Ze is 6 jaar en heeft het zover ik mij kan herinneren altijd al gehad. Ik ga de tip meenemen.

Vanaf het instappen ben ik al bezig om eindeloos veel tempowisselingen en later ook overgangen te maken. Hoe vaker, hoe beter ze aan mijn been raakt. Op sommige momenten ben ik ook echt tevreden. Echter, als ik het dan even niet doe kan ik haast weer helemaal opnieuw beginnen.
Hoe maak je haar aan je been? klinkt alsof je niet op het punt komt waarop ze zelf voorwaarts gaat en blijft denken. Heeft ze energie genoeg om het gevraagde werk uit te voeren?
Dat denk ik dus ook. Vaak direct na het galopperen is ze wel erg voorwaarts in draf. Dat is van korte duur hoor. Ik maak haar aan het been door heel veel tempowisselingen en overgangen te maken. Zelf vind ik overgangen van halt naar draf en stap naar galop het meest effectief om haar aan het been te krijgen. Ik merk dat ze hiervan het fijnste gaat lopen, meer in balans/aan elkaar. Echter kan ik dit pas later in de training meepakken gezien ze eerst moet opwarmen natuurlijk. Of ze genoeg energie heeft weet ik eigenlijk niet. Ik ging er blindelings vanuit van wel. Maar wie weet is dat niet zo natuurlijk. Hoe zou ik dit kunnen achterhalen?

Nu mijn vraag. Hoe kan ik haar op een positieve manier zover krijgen voldoende reactie te geven op mijn been? Want tot op heden moet ik mij op sommige momenten echt ‘boos’ maken. Dat is voor beide niet leuk. Ik wil dat ze positieve associaties heeft met rijden…
Het mooiste is als je een modus vind waarin je het spelenderwijs voor elkaar kunt krijgen, waar wordt ze actief en blij van? Bij de ene werkt het goed om ze echt eens flink hard naar voren te laten galloperen (met stemgebruik erbij zodat je het op je stem kan gaan doen uiteindelijk), meer afwisseling aan de longe/ buiten kan helpen, voor sommige paarden werkt het juist goed om ze eerst terug te rijden en dan naar voren (schijnovergangen) Het belangrijkste is om ze enthousiast te krijgen.
Ik vind het lastig om te zeggen waar ze blij van wordt eigenlijk. Galopperen doet ze van zichzelf met de rem erop. Ik moet haar dan echt opjutten om flink naar voren te rijden. Naar mijn idee is dit voor haar niet per se een positieve associatie. We hebben veel afwisseling in onze training vind ik. Eigenlijk rijden we nooit vaker dan 2x achter elkaar dressuur. Terug en dan naar voren doe ik al wel. Ik ga proberen hier meer de focus op te leggen en te kijken wat dat voor effect heeft.

Uiteraard hanteer ik het principe van het opbouwen van hulpen: 1. Normale beenhulp, 2. Duidelijkere beenhulp, 3. Tikje

Side note: vaak met uitdraven neemt ze juist het tempo over en gaat ze naar mijn zin te snel draven Ik dacht hee, misschien moet ik eens zonder contactteugel inrijden. Gewoon om te kijken wat haar reactie daarop is. Conclusie: heeft geen effect op haar reactie op mijn been.
Met uitdraven doe je halsstrekken waarschijnlijk? dan valt ze op de voorhand en gaat ze stuwen waarbij ze harder gaat lopen om haar evenwicht te bewaren.
Dat klopt ja. Lijkt mij nu je het zo zegt een logische verklaring.

Nog een side note: op buitenrit draaft ze juist uit zichzelf te hard en doe ik tempowisselingen om controle over het tempo te krijgen. Ondanks dat ook regelmatig verkeerde reactie op mijn been: een soort hups omhoog ipv naar voren als eerste drafpas.

Waarschijnlijk is ze dan enthousiast, lukt het om dan controle over het tempo te krijgen? vaak is een drafpas omhoog ipv naar voren een teken dat niet allebei de achterbenen even actief zijn, wat natuurlijk logisch is als je het paard niet aan je been heb/ krijgt. Besteed je aandacht aan rechtrichten? Hoe loopt ze aan de longe en reageert ze daar goed op je zweep? is ze weleens losgemaakt in de rug/ hals?
Ik denk dat ze dit nog vooral doet omdat ze het spannend vindt alleen buiten. Wanneer ik met een ander paard ben doet ze het een stuk minder. Alsnog is ze dan wel voorwaarts hoor. Aan rechtrichten besteden we altijd wel aandacht. Al is dat wel iets wat er bij komt. Stap 1 is voor mij activiteit/reactie op mijn been.

Hoe ze aan de longe loopt is wisselend. Vaak probeert ze langs de rand gras te eten Soms is ze heet en heeft ze een paar racerondjes. Over het algemeen heeft ze ook dan flinke motivatie nodig om naar voren te gaan. Alhoewel ze na een paar keer wel flitsend reageert op halt-draf overgangen. Ook tijdens longeren bouw ik mijn hulpen stapsgewijs op. Hier wordt ze wel scherp van, maar ook dan geldt: even geen tempowisseling/overgang en ik begin weer een aantal stappen terug. Op de zweep reageert ze met longeren vergelijkbaar met rijden. Vaak of geen/weinig reactie bij een kleine hulp of een schrikreactie bij een grote hulp. Echter na een aantal keren wordt dat wel een stuk beter omdat ik mijn hulpen opbouw. Ik doe kijken, wijzen, stemhulp, zweep omhoog, zweep naar haar toe.

Er is wel een aantal keer osteo/fysio/chiro bij Hilana geweest omdat ze het heel erg moeilijk vindt om linksom aan te galopperen. Ik merkte daar eigenlijk geen verschil van. Wat daaruit naar voren kwam was (geloof ik, is al enige tijd geleden) dat ze haar ene bil iets verder laat zakken dan haar andere bil. Verder geen bijzonderheden.

Ketly schreef:

Ik wil je niet bang praten of zeggen dat het dit is.. Maar mijn paard zijn enige symptoom wat ook dat hij niet wilde lopen. Na het aandraven ging hij iets harder maar na 2 of 3 passen ging hij weer langzamer. Hij was ook nukkig op het been en zwiepte met zijn staart. Na controle van de dierenarts bleek dat hij een klasse 4 op zijn straalbeen heeft en dus echt pijn heeft gehad. Ik zou dit uit willen sluiten als ik jou was.

Dit is mijn topic:
[PP] [volg] Mijn nieuwe knappe vriendje: Autan Lastuques S!

Edit: het hupsje in de draf deed hij ook.

Ketly schreef:

Remark schreef:

Dit zet mij wel aan het denken. In het verleden heeft ze heel gevoelig gelopen op het harde. Dierenarts dat beginnende bevangenheid. Ik twijfelde hier over gezien ze niet de typisch houding had en niet op het gras stond. Inmiddels staat ze zonder problemen 7 a 8u per dag op het gras (met masker). Ik ben er dus bijna zeker van dat ze niet bevangen is geweest en vermoed dunne zolen. Met name na het bekappen wilde ze het harde nog wel eens vermijden. Voor op buitenrit heb ik hoefschoenen. Ik zou eens kunnen uitproberen of ze anders loopt wanneer ik ze aan doe in de bak.

Edit: wat verschrikkelijk van jou paard zeg. Sterkte ermee!

Bedankt, hele slechte nachtmerrie ben ik in beland. Daarom beginnen hier alle alarmbellen ook te rinkelen omdat het om precies dezelfde symptomen gaat. Een goedkope manier is om haar een week op Metacam te zetten en dan te kijken of ze ook voorwaartser is. Mocht dat niet het geval zijn hoef je misschien niet het hele traject in en weet je meteen of er pijn is of niet. Ik was altijd heel sceptisch over reacties zoals ik deze nu plaats want 'Bokt ziet overal altijd lichamelijke problemen'. Nu besef ik dat deze reacties Bokkers zijn die het een en ander mee hebben gemaakt. Ik zou echt overwegen om uit te sluiten dat ze pijn heeft. Hopelijk valt het mee!

Swanzie schreef:

Wellicht ook gewoon eens lekker laten losmaken door een fysio/osteo?
Een hupsje bij het aandraven hebben ze ook als het cto gebied vast zit.

DuoPenotti schreef:

Mijn ruin begint altijd als een diesel. Dat was erg wennen als je van een snelle kawasaki af kwam die altijd gas had

Ik ben consequent, ik verwacht reactie op mijn hulpen, maar niet flitsend. Voor heb ik een lichte contact teugel, neus ver voor de loodlijn.
Overgangen doet hij, maar alles in slowmotion. Buiging om het been is stroef. Ik had in het begin daar ook erge moeite mee.
Nu weet ik dat hij daarna "ineens" los is. Dan kan hij snel en actief naar voren. Word nageeflijk en komt vanzelf netjes naar de hand en ik kan zijn hoofd dan plaatsen waar ik wil . Netjes in buiging en stelling.
Net een goed dressuurpaard dan.
Maar altijd start hij op als een diesel. Al 10 jaar nu.
En ik heb me daarbij neergelegd. Zo is hij. En ik weet dat het na even losrijden goed komt.
Mijn paard is overigens wel goed op de foto.

Misschien bij jou ook een diesel ?

Elisa2 schreef:

Ja aan het been in stap 1, de gevoelige zolen kunnen zeker meespelen. Uitsluiten of er onderliggende medische factoren een rol spelen is een hele belangrijke.

Je zou qua voer eens kunnen overleggen met een voedingsdeskundige, van bijv. olie krijgen paarden meer duurzame energie. (geeft langzame energie waardoor ze beter vol kunnen houden)

Als ze haar ene bil meer laat zakken dan haar andere bil dan is ze scheef in het bekken, dit kan problemen geven maar hoeft niet. Goed rechtrichten is hierbij wel enorm belangrijk. Longeren klinkt goed hoe je dat doet.

Jammer dat ze nergens echt heel enthousiast en blij van lijkt te worden, de schijn-overgangen terug zouden weleens heel fijn kunnen zijn bij een paard wat zo'n moeite heeft om naar voren te gaan.

Het doorrijden en flink naar voren jagen wat je instructrice je laat doen is op zich niet slecht en kan bij sommige paarden fijn werken. Maar ik denk dat druk op de voorkant uitoefenen niet helemaal passend is in deze situatie. Wat is het doel ermee van je instructrice? Meer op het achterbeen houden?

germie schreef:

Ik rij ook een flegmatiek paard. Het maakt bij deze wel wat uit wat je doet. Met springen kan ze juist heel fel worden omdat dat geweldig is in haar ogen. Ook kan ze met wind echt wel schrikkerig en stuiterig zijn. Buiten is ze braaf, maar zeker voorwaartser dan in de bak.

Maar we zijn gestopt met schakelen, terug en weer weg. Dat werkte juist niet bij mijn paard (kan wel bij sommige andere paarden werken). Wat hier werkt zijn 2 dingen en je moet ze niet tegelijk uitvoeren. Allereerst ga je niet voor iets vragen als je voorwaarts wilt. Voorwaarts gaat voor. Je geeft been. Geen reactie, dan geef je meer been. En op dat moment wordt het gevraagde tempo hoger dan jij eerst in gedachten had. Dus wilde je een nette overgang naar de draf, dan wordt het nu uitgestrekte draf. Moet je nog een keer drijven, dan ga je door naar de galop en jij neemt terug na enige passen, maar pas als het paard voorwaarts was, niet het paard laten bepalen. Dan doe je daarna niets en blijft draven. Geen been, geen hand, alleen een lichte aanleuning. Vertraagt het paard weer, dan geef je weer been. Geen reactie, dan weer overcorrigeren, dus sneller dan eerst gevraagd.
Dit is zwaar. Dus de training zal niet te lang duren.

De andere optie wat goed werkt is en minder vermoeiend: je geeft been en gaat naar de gang die je wilt. Dan doe je niets meer. Ook al is het paard niet geheel actief genoeg, zolang er zonder been in de gang gelopen wordt die gevraagd wordt doe je niets. Dat is voor de ruiter heel moeilijk. Valt het paard er uit, dan overcorrigeer je.

Je moet zelf heel consequent zijn.

Bij trainen moet je natuurlijk wel met een gezond en fit paard werken. En sommige paarden zijn gewoon langzaam in het opstarten. Mijn paard moet je ook niet in 5 minuten in een proef willen rijden, daar heb je 45 minuten voor nodig.

En veel paarden worden sneller los en actiever door in het begin meer te galopperen. Galop kan fijn loswerkend werken.

yarkayunda schreef:

Heb je al eens geprobeerd met clickertraining? Dat was echt de oplossing voor mijn (dacht ik) luie fjord, die helemaal nirt zo lui bleek te zijn! Door eerst de click aan te leren en het dan onder het zadel te gebruiken wanneer ze wat meer energie geeft vind ze het nu hartstikke leuk om grote bewegingen te maken en goed haar best te doen!

Rex_Rolfo schreef:

Ik zou inderdaad het effect van de ruiter niet onderschatten.
instructie: je rijdt met de rem erop
ruiter: ik klem niet
instructie: je paard zegt anders*
ruiter: laat echt los
paard: zoef

Waarschijnlijk spelen meerdere factoren een rol. Ruiter die toch iets met de rem erop rijdt, paard dat wat flegmatieker is, niet super enthousiast wordt van bakwerk en/of een klein opstartkwaaltje heeft. Dat wil dus zeggen dat je met één aanpassing weinig winst kunt boeken. Pas als je alle knopje een beetje draait kun je flinke stappen maken.


* en dan moet ik zeggen dan veel instructeurs dit niet zien, in dit geval kwam de vooruitgang pas toen de persoon in kwestie iemand had gevonden die het wel zag en daar ook mee kon helpen.

MCE schreef:

Nu mijn vraag. Hoe kan ik haar op een positieve manier zover krijgen voldoende reactie te geven op mijn been? Want tot op heden moet ik mij op sommige momenten echt ‘boos’ maken. Dat is voor beide niet leuk. Ik wil dat ze positieve associaties heeft met rijden… (quoteRemark)


dat gaat op deze manier niet lukken en boos worden helpt zeker niet

wat wel helpt kan ik niet aangeven omdat ik uw paard en wijze van rijden niet ken en of ze altijd zo geweest is

vaak worden paarden die veel looplust hebben in het begin tegen gehouden worden - en dus afgeleerd om voorwaarts te mogen - het kan een oorzaak/gevolg zijn

soms moet je gewoon accepteren dat sommige paarden niet actief zijn, haflingers zijn gefokt voor ander werk/doel, en in sommige bloedlijnen komt dat regelmatig terug

traag en goed in hun werk op de alp en in de winter voor de slee

doen het aangespannen vaak ook beter

onder het zadel is dat heel lastig op te lossen denk ik