Even wat info over het paard:
- Het is een bijna 7 jarige KWPN merrie
- Best een sensibel en gevoelig paard
- Ik rij haar sinds November en sindsdien zijn we echt vooruit gegaan!
- Ik rijd haar 3x in de week waarvan 2x les en 1x voor mezelf rijden. In heb goede begeleiding vanaf de grond! (Momenteel vanwege de corona niet, maar mocht het te erg worden grijpen ze in)
- Ze stond te koop en is pas geleden nog klinisch gekeurd, in 2019 meerdere malen klinisch gekeurd en in 2018 rx gekeurd.
Nu lopen we dus tegen een probleem aan, ze heeft rechtsom altijd al moeilijk gevonden. Sinds dat ik haar rij is ze daar al flink in verbeterd qua aanleuning etc. Wat ze alleen nog moeilijk vind is om in de rechtergalop aan te springen. Overdreven stelling helpt niet, op een volte helpt ook niet. Wat tot nu toe leek te helpen is een schuine lijn rijden ipv op de volte met hele lichte stelling. Nu gooit ze vaak dan nog dr schouder naar binnen waardoor ze alsnog verkeerd aanspringt

Wat het nu is is dat als ik haar terug neem naar draf ze vaak meteen helemaal stopt en omhoog komt, soms valt het mee hoe hoog maar hou soms mn hart vast dat ze niet achter over klapt.
Ook als ik van hand verander van de linker naar de rechterhand wil ze nog wel is meteen stoppen en omhoog komen.
Heb het geprobeerd op te lossen met “geweld”, tik met mn hand tussen de oren, flink drijven naar voren, in beweging houden door te blijven draaien (ze gaat namelijk liever in dr achteruit dan in dr vooruit op deze momenten, wanneer ze achteruit loopt komt ze ook omhoog) etc.
Ik merkte dat ze veel meer gespannen en gek ervan werd, ze maakte zichzelf letterlijk helemaal gek.
Vervolgens de zachtere aanpak geprobeerd omdat het echt aan mn hart ging hoe gek ze zichzelf maakte

Wanneer ze in de ankers gaat meteen haar hoofd naar links of rechts halen, zo kan ze iig niet omhoog komen. Dan even een moment rust en dan weer rechtstellen en voorwaarts gaan. Wilt ze weer omhoog komen het riedeltje weer opnieuw uitvoeren. Dit was uiteraard wat effectiever, ze werd iig niet meer helemaal gespannen en gek. Wel lukt het er nog is om toch omhoog te komen.
Tuurlijk probeer ik het voor te zijn om voorwaarts te blijven maar dit lukt niet altijd. Tussen de steiger stukken zitten dan wel weer hele mooie ontspannen en fijne stukken! Daarom weet ik dat het ook wel gewoon mogelijk is

Ik ga er vanuit dat ze het niet zomaar uit het niets doet er is altijd wat aan de hand. Afgelopen donderdag is de zadelmaker langs geweest en heb ik een nieuw goed passend zadel aangeschaft. Tijdens het proefrijden was ze nog wel bezig met steigeren etc. Maar goed dat is nu ook een vaste reactie, na een tijdje bedacht ze zich toch en liep er fijn ontspannen en briesend onder.
Ik weet dat het probleem niet meteen opgelost is met een nieuw zadel, ze is nu gewend om het te doen en dat moet er denk ik ook weer uit. Ze moet ook wennen dat er nu wel wat passends op haar rug ligt.
Op advies van de zadelmaker wacht ik nog even 2 maandjes met het erbij halen van een fysio. Eerst even kijken hoe ze het er nu onder gaat doen. Mocht het dan nog aan de gang zijn komt de fysio lekker langs.
Ik vraag me dus nog af waar het aan kan liggen. Zit ik goed met het zadel? Vind ze het gewoon moeilijk en gaat ze er daarom er tegen in? Is het toch wat anders?
Ik hoop dat iemand er ervaring mee heeft en misschien wel goede tips heeft wat betreft het steigeren!
Ik ben namelijk niet van plan om er binnenkort onder te gaan liggen

Ik hoor graag tips en ervaringen!