Bokt.nl

Elvirawortel schreef:

Ik vind er wel iets mis mee. Ik ben tegen elke vorm van neerwaartse druk. Wanneer een paard netjes in balans loopt, met het gewicht netjes over beide voorbenen verdeeld, laat hij vanzelf zn hoofd zakken en wordt rond. Het hoofd omhoog gooien is een teken dat hij niet in balans is. Wanneer hij het hoofd omhoog heeft, is het hoofd dichter bij zijn lichaam dan wanneer hij de hals op lengte heeft. til zelf maar eens een emmer water op, als je deze dicht bij je lijf houdt is het heel makkelijk om hem goed vast te houden, maar als je hem verder van je vandaan houdt is het veel zwaarder. het hoofd van een paard is ook zwaar en wanneer hij het gevoel heeft uit balans te raken zal hij het hoofd dus dichter bij zijn lijf willen houden en zijn hoofd omhoog gooien. en als je hem dan met zijn hoofd naar beneden trekt zonder hem in balans te brengen, geef je hem een probleem en moet hij ergens anders in zijn lijf compenseren om in balans te blijven. Dit met blessures tot gevolg. Je paard geeft je veel informatie over hoe hij uit balans is, heeft hij bijvoorbeeld meer gewicht op zijn linker voorbeen dan voel jij meer gewicht in je linker teugel en wanneer je zonder druk in de mond rijdt kun je dit duidelijk voelen, maar wanneer je veel druk in de mond neemt kan je dit soort subtiele verschillen niet meer voelen. Ik heb een meisje een keer hier wat info gestuurd via PB, wil ik jou ook wel doen als je wilt? Je zou ook het boek je paard succesvol trainen van Karin leibbrandt eens kunnen lezen

Shaggy09 schreef:

Ik heb het op precies dezelfde manier geleerd gekregen als jou. Ik vond dit zelf niet altijd een goede manier. Ik heb later van een andere instructeur juist de taak gekregen om mijn handen altijd stil te houden en niet te kneden.

Ik denk dat iedereen het op een andere manier geleerd krijgt, ik denk dat zolang je niet aan het zagen bent en vriendelijk blijft met de mond van het paard je het goed doet.

Shaggy09 schreef:

Ik vond het niet per se een slechte manier en de instructrice was zeker wel kundig. Maar ik was gewoon heel erg moeilijk met mijn handen stil houden en had soms het gevoel dat ze mij eerder een stapje terug had moeten laten doen. Maar dat is achteraf, op dat moment zelf wist ik ook niet beter.

Ik vind dan ook niet dat het bekende kneepje per definitie iets slechts is, je moet het alleen op de goede manier gebruiken en dat lukt inderdaad niet altijd gelijk. Zoiets heeft vaak tijd nodig.

D_M_L schreef:

Omdat ik zelf nog niet zo lang dressuurmatig rijd en nog veel moet leren en soms door alle bomen -van meningen- het bos niet meer zie, wil ik hier een vraag stellen over de manier waarop mijn instructrice mij leert mijn paard rond te rijden.

Het is een goede instructrice met oog op het beste voor de paarden, maar als ik soms rondlees op bokt denk ik dat zij meer aan de 'duidelijke' kant zit dan aan de kant van 'zacht en geduldig'. (Okee klinkt dat vaag?) Omdat het belangrijk is dat het paard goed over de rug loopt, oefenen we daar veel op. Van haar hoeft het paard niet aan de teugel te lopen, zolang het maar rond, over de rug loopt.
Haar manier is om de buitenhand er sterk (voldoende druk zodat hij niet naar binnen kijkt) aan te houden, je paard actief te rijden en door middel van duidelijke kneepjes/druk aan, druk los (deze zijn duidelijk, dus niet ontzettend subtiel, maar het is zeker geen 'trekken'), het paard laag te krijgen, om vervolgens je handen als beloning weer stil te houden. Ze zegt hierbij dat zagen not-done is.

Wat vinden jullie van deze tactiek? Als ik lees dat kneepjes geven onzin zijn, dat aanleuning moet komen door actief rijden en een stille, uitnodigende hand, denk ik: klopt deze manier wel...? Zou de aanleuning niet gewoon moeten komen door ontspanning van mijn kant en een constante lichte druk op de mond?
Ik ben heel benieuwd naar jullie meningen en hoop dat jullie aan mij uit kunnen leggen waarom rond rijden belangrijk is, en waarom deze manier wel/niet goed is.

Ayasha schreef:

Een paard dat ontspanning vindt gaat zelf zakken met het hoofd en de hals, van daaruit kan je veelal met veel lichtere hulpen dan ik hier omschreven zie, ze iets ronder vragen, de basis heeft hij nl. al zelf gedaan en veelal heeft ie vanuit die ontspanning ook al minder spanning in de kaak en hals waardoor ie veel meer geneigd is om in te gaan op je verzoek. Hij voelt dan nl. zelf dat dat éigenlijk fijner voelt. Uit TS haar post krijg ik het idé dat het paard niet echt de kans krijgt om zelf tot dat punt te komen dat ie wat er in "zakt". Imo trek je hem dan gewoon in de krul. Het komt over als een trukje aanleren ipv het dier effectief correct leren bewegen met een ruiter op de rug.

Elvirawortel schreef:

Ja, dat vind ik ook onvriendelijk. Want ik vind het onvriendelijk om een paard in een houding te dwingen. Een paard kan wanneer hij goed in balans gereden wordt prima zelf een goede houding aannemen. Dus alsjeblieft geen kneepjes of dat soort dingen.
Even een beetje beknopt uitgelegd: de lange rugspier van een paard zit aan de halswervels vast. Wanneer Dus de lange rugspier zich aanspant, gaat het hoofd omhoog. Wanneer het hoofd van het paard dicht bij het lichaam is kan hij makkelijker in balans blijven, net als wanneer je zelf een emmer water optilt en die dicht bij je Lijf houdt, dat gaat makkelijker dan Wanneer je je arm strekt en de emmer ver van je vandaan houdt. Je paard is scheef, elk paard is scheef, en die scheefheid houdt in dat hij op een voorbeen meer gewicht gooit dan op het andere. Wanneer hij los loopt is dit niet erg, maar wanneer jij er op zit vergroot je die scheveheit en raakt je paard nog meer uit balans waardoor hij in paniek gaat raken en zijn lange rugspier aanspant. En dan gaat zijn hoofd dus omhoog. Wanneer je zijn hoofd, op welke manier dan ook, kneepjes constante druk hulpteugel oid, naar beneden trekt geef je hem twee problemen. 1. hij kan zijn hoofd niet meer dicht bij zijn lichaam houden om in balans te blijven en moet dus op een andere manier in balans zien te blijven. Twee. Hij is nog steeds uit balans dus de lange rugspier is nog steeds aangespannen dus het hoofd kan niet ontspannen zakken en hij kan zijn hals niet laten vallen. Hij gaat op allemaal manieren compenseren rug hol maken, op de voorhand lopen, blessures creëren dus

Benzz schreef:

Elvirawortel schreef:

Ja, dat vind ik ook onvriendelijk. Want ik vind het onvriendelijk om een paard in een houding te dwingen. Een paard kan wanneer hij goed in balans gereden wordt prima zelf een goede houding aannemen. Dus alsjeblieft geen kneepjes of dat soort dingen.
Even een beetje beknopt uitgelegd: de lange rugspier van een paard zit aan de halswervels vast. Wanneer Dus de lange rugspier zich aanspant, gaat het hoofd omhoog. Wanneer het hoofd van het paard dicht bij het lichaam is kan hij makkelijker in balans blijven, net als wanneer je zelf een emmer water optilt en die dicht bij je Lijf houdt, dat gaat makkelijker dan Wanneer je je arm strekt en de emmer ver van je vandaan houdt. Je paard is scheef, elk paard is scheef, en die scheefheid houdt in dat hij op een voorbeen meer gewicht gooit dan op het andere. Wanneer hij los loopt is dit niet erg, maar wanneer jij er op zit vergroot je die scheveheit en raakt je paard nog meer uit balans waardoor hij in paniek gaat raken en zijn lange rugspier aanspant. En dan gaat zijn hoofd dus omhoog. Wanneer je zijn hoofd, op welke manier dan ook, kneepjes constante druk hulpteugel oid, naar beneden trekt geef je hem twee problemen. 1. hij kan zijn hoofd niet meer dicht bij zijn lichaam houden om in balans te blijven en moet dus op een andere manier in balans zien te blijven. Twee. Hij is nog steeds uit balans dus de lange rugspier is nog steeds aangespannen dus het hoofd kan niet ontspannen zakken en hij kan zijn hals niet laten vallen. Hij gaat op allemaal manieren compenseren rug hol maken, op de voorhand lopen, blessures creëren dus

Kijk het is natuurlijk hartstikke leuk hoe jij hier de evangelie van Leibrand uitdraagt, maar dat is vooral veel theorie om zieltjes te winnen en de praktijk lijkt nergens op. Deze evangelie maakt ruiters onzeker en dat zijn ze al zo snel en op die manier worden ze hun evangelie in geluld. Echter kan Karin je niet vertellen hoe het wel moet! Op Karin haar manier hoef je niet op wedstrijd te komen, zo extreem uit elkaar, zonder aanleuning, zonder verbinding zonder lengtebuiging enz enz is haar wijze van rijden. Ik zie ook nergens zoveel blessures als bij deze wijze van rijden. Dus leuk dat ze haar geld ermee verdiend, maar die manier van rijden slaat als een tang op een varken.

TS: Als jij ooit verder wil in de dressuur, zul je je paard moeten leren terug komen op zit en ophoudingen. En waarom die ophouding.......om het paard op achter te krijgen zul je moeten schakelen en terug moeten en hij moet leren dat als jij een ophouding geeft, hij erop nageeft en terugkomt en de scharnieren in het achterbeen kleiner maakt.

Das niet makkelijk, maar wel noodzakelijk.