Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
shirleyp schreef:Bij het opleiden van een paard heb je nooit altijd een potlood of altijd een pak suiker (spreekwoordelijk) in de hand. Soms heb je in een fase even iets meer druk nodig om het later (na training) weer lichter te krijgen. Dat potlood is een mooi streefdoel, maar voordat je daar bent heb je ook soms een pak suiker nodig gehad. Overigens is licht contact niet altijd goed contact... Een paard dat achter de teugel kruipt is zo licht als een potlood, maar dan loop je weer tegen andere problemen aan. Kortom: ervaring is de sleutelEn les, maar eigenlijk is dat ook ervaring in een ander hoesje...
De hand volgen is een erg fijne controle. Vooral het zakken en weer oppakken geeft mij veel informatie. Maar zoals hierboven gezegd, hangen is ook niet goed het paard moet in balans lopen. Dan heb uberstreichen: dat wordt niet voor niets pas in de Z2 gevraagd. Een paard wat de hand heeft leren volgen zal daarin in balans blijven en hoogstens de neus wat voor de loodlijn plaatsen. Het is beide de hand volgen, maar bij uberstreichen heb je meer verzameling en meer opwaartse balans. Anders rolt het paard de grond in bij uberstreichen...
D_M_L schreef:Bedankt allemaal!!
@LoveUggs, ik herken je verhaal wel. Nageeflijkheid komt na het actief rijden en de ontspanning... maar ik ben erg bang dat als ik daar op focus en mijn paard op dat moment niet over de rug loopt, ik zijn rug dan beschadig. Maar is dat wel een reeele gedachte? Nu ik jouw berichtje lees denk ik bij mezelf dat ik misschien rond rijden niet als eerste prioriteit moet stellen, of zou dat wel moeten? (Sorry... nog veel te leren!;) )
Een 'geactiveerde achterhand' hoor ik vaak langskomen. Kan ik hieronder verstaan 'een paard dat actief rijdt en goed naar de hulpen luistert, met als gevolg een actieve achterhand'? (Even simpel verwoord)