Floriane schreef:De eerste keer schoof ik het onder 'daar leer ik van'. Maar die hele les was daardoor flut (het is toch ook elke keer 50 piek). Maar vandaag had ik er zó genoeg van na drie kwartier.
Als het elke les zo zou zijn, zou ik de oorzaak direct bij mezelf zoeken - ik ben relatief onervaren als zeg maar herintreder. Maar andere keren lopen ze echt fijn.
Wordt me ook verteld: als het met een moeilijk paard lukt, kan het met een makkelijk paard zeker. Dat begrijp ik ook wel. Maar ik weet niet, wat ik aan moet met een paard dat gewoon écht niet (meer) wil. En dat steeds maar moeten slaan vind ik onprettig. Ik doe het ook elke keer te zacht wordt me verteld...
Ik moet er bij zeggen, dat deze manege verder keurig verzorgd is, en de paarden op zich een prettige indruk maken. Sfeer is er goed.
Dat hoeft dus echt niet bij jou te liggen hoor! Het kan aan zoveel liggen: er kan iets zijn met het paard, het paard kan bepaalde gewoontes hebben, jullie hebben geen klik....
Met het vetgedrukte stukje ben ik het niet (altijd) eens. Ik heb eigenlijk altijd liever gereden met rustige paarden dan met snelle paarden die zich gemakkelijk opwinden. De pony die ik nu heb is niet bepaald het rustige type om mee te rijden (om te borstelen wel). Hij doet niets verkeerd in principe maar is wel zéér voorwaarts. Maar ik vertrouw hem wel en we kunnen goed met elkaar opschieten (anders had ik hem ook niet gekocht uiteraard
). Het is géén pony voor beginners omdat hij leiding nodig heeft en soms zodanig in overdrive gaat dat het gevaarlijk wordt als hij geen leiding krijgt. Een vriendin van mij had jaren geleden een paard dat ze gekocht heeft als leerpaard. Het was een rustig paard dat heel veel kende en op zich eigenlijk niet zo moeilijk te rijden was. Die vriendin van mij had ook minder ervaring dan ik. Wel, zij kon heel erg goed rijden met dat paard; ik kreeg er absoluut niks van gedaan. En zo was dat ook met haar en mijn pony (nog erger zelfs, in het begin ging mijn pony zelfs aan het andere uiterste van zijn stal staan als hij haar zag, terwijl ze hem nooit iets misdaan heeft). Het klikte gewoon niet tussen mij en haar paard en haar en mijn pony. Dat kan ook gewoon en daar is echt niets mis mee. Mensen en paarden zijn levende wezens met een eigen karakter en soms klikt het, soms ook niet...
Toen ik leerde paardrijden, moest ik ook wel eens een tik geven van de lesgever. Ik deed dat alleen maar als ik dat zelf correct en nodig vond. Ik zat echt niet continu te meppen. Daar heeft overigens ook niemand wat aan, je paard niet en jijzelf ook niet.
Helaas heb ik door meppen met de zweep, stampen in de buik,... manegepaarden echt volledig kapot zien gaan. Mijn lievelingspony was echt een superpony, ook heel betrouwbaar. Niet de snelste, maar wel braaf en heeft mij veel kunnen leren. Toen ze naar de beginners ging en daar meer in de buik gestampt werd en meer tikken van de zweep kreeg, was er niet veel meer mee aan te vangen: bokken, steigeren, niet meer vooruit gaan,... Zo was ze voorheen niet. Heel jammer.
Mijn tips:
- vraag een ander paard om te rijden.
- maak je eigen keuzes. Als de instructeur zegt dat je moet meppen met de zweep: wat vind jij daar dan zelf van? Vind je dat nodig? (en ja, je kan zelf echt wel grenzen stellen daarin. Als er iets is wat ik geleerd heb door paard te gaan rijden is het waar mijn eigen grenzen liggen en hoe ik daarmee kan omgaan. Ik was 10 toen ik begon te rijden en mensen konden dan op hun kop gaan staan als ik op mijn paard zat en iets niet wou doen wat de lesgever zei dat ik moest doen, ik deed het gewoon niet).
- ga eventueel op zoek naar een andere manege of iemand die jou op zijn/haar eigen paard leert rijden. (Persoonlijk ben ik van mening dat een paard vooruit stampen en vooruit meppen met de zweep niet leren rijden is...).
- bewaak dat je plezier hebt in het rijden en laat vooral dat voorop staan!!!