Bokt.nl

Koper schreef:

Ziet hij wel goed?

LillyMedley schreef:

Ik heb ook ooit zo’n paardje doorgereden... dat duurde lang. Op een gegeven moment merkte ik dat hij niet echt schrok maar onder het werk uit probeerde te komen. Hij ging er in de hoeken telkens vandoor. Telkens als hij ging rennen liet ik hem rennen en als hij moe werd moest hij doorgaan van me. Het heeft erg geholpen want hij deed het niet vaak meer. Ook voltes galopperen hielp. Deze pony verzon helaas telkens weer iets nieuws. Trappen tegen de bakrand en daarvan ‘schrikken’ was zijn specialiteit. Ik heb hem nooit ergens voor gestraft, maar hij rende in de hoeken weg. Dus een heel klein tikje in elke hoek niet hem weten dat ik er ook nog opzat. Het heeft geholpen. Hij heeft geen ‘kuren’ meer.

Janneke2 schreef:

Artiphex schreef:

Hoi allemaal,

4 jaar geleden kreeg ik de kans om een aantal (manege)paarden zadelmak en lesklaar te maken. Het is allemaal goed en wel verlopen maar bij 1 paard heb ik tot de dag nu nog problemen mee. Hij is heel kijkerig en schrikkerig en raakt snel in paniek. In de stal is hij het liefste paard dat je je kan voorstellen! Kan hem overal aanraken, luide geluiden schrikt hij niet van, etc... Maar vanaf dat ik op hem zit verandert het hele plaatje. Hij is heel bang van bijna alles, vooral vooraan in de hoeken en aan de poort (ookal heeft hij die poort al miljoenen keren gezien). Elke keer opnieuw gaat zijn hoofd omhoog, oortjes recht vooruit en dan plots wegschieten.
(...) Ook is hij tijdens het rijden zeer gevoelig aan plekken waar mijn been normaal gezien niet zit, bv als ik mijn been iets te ver naar achter leg durft ie wel eens eventjes zijn kont intrekken en staart tussen de benen.

Hij is springgefokt dus springen vindt hij wel leuk, maar ik moet dan altijd oppassen dat mijn houding perfect moet zijn want als ik nog maar een klein beetje mijn balans verlies is hij er vandoor.

Het gaat zelfs zover dat hij schrik heeft van het geluid van zijn eigen poep die eruit komt vallen en zelfs de kleine scheetjes die hij soms laat.

Schriktraining aan de hand heb ik ook al vaak geprobeerd maar dat heeft niet zoveel zin aangezien hij aan de hand 10x keer minder bang is dan als ik erop zit. Als we richting de poort rijden en ik zie dat zijn oortjes naar voor gaan en klaar staat om weg te schieten probeer ik hem zoveel mogelijk af te leiden door bv. mijn stem te gebruiken, binnenstelling vragen en met mijn binnenbeen duwen. Maar tevergeefs heeft dat vaak niet veel zin...
(...)
Nu is mijn vraag of jullie misschien nog wat tips voor mij hebben ivm zijn kijkerig gedrag?

Tip 1: kijk uit met woorden als 'willen' (zoals in 'hij wil onder het werk uit', dat soort botheid krijg je nu eenmaal mee te maken) en 'gedrag'.
Een paard toont doorgaans in gedrag hoe hij zich voelt.

Tip 2: Linda Tellington heeft meerdere verhalen van paarden 'die niet snapten dat ze een achterhand hadden'. Plus allerlei manieren om dit te verhelpen.
Variërend van de verschillende 'Ttouch's, tot zoiets simpels als: nadat je linksvoor hebt uitgekrabt, leg je je hand op de rug, strijkt langs de wervelkolom en over het achterbeen en dan vraag je pas voet.
Verder zijn er de 'afstrijk' oefeningen, het werken met de bodywraps en bijvoorbeeld 'the promise of engagement'. Combineer dit met met beleid door 'het labyrint' te lopen (halt, pasje terug, 1 bocht, halt, etc.)

Tip 3: verdiep je in angst.
Afleiden kan zin hebben, maar bij heftige angst werkt het "niet echt". Ervaart het dier jou als een betrouwbaar leider zal hij het monster op jouw gezag passeren - maar een monster blijft het.

Niet alle angst is 'angst voor het onbekende'...!!!!
De eerste keer dat een dier iets geks ziet is schrikken bescherming - jij vertelt dat het niet erg is: angst verdwijnt.
Er is helaas ook angst uit bittere ervaring.

Tip 4: gezien zijn angst (staart tussen de benen) als jij je been wat naar achteren legt: het kan een medisch probleem zijn. DA of osteopaat. Al dan niet in combinatie met het Linda Tellington werk aan de achterhand.

Tip 5: balans is een VOORWAARDE voor vertrouwen.
Kijk eens kritisch naar zijn benen - symmetrisch...? Of de ene hoef steiler dan de ander? Benen uit het lood...?
Hoe goed kan het dier halthouden aan een losse teugel als jij er op zit...? Hoe goed kan het dier zijn bekken kantelen en daarmee baas zijn over zijn zwaartepunt...? Zowel tijdens het poetsen; met alleen maar het zadel er op en met jou in het zadel...?
('Horizontale evenwicht' het vermogen om het bekken te kantelen, Karin Leibbrandt benoemt nog andere vormen van evenwicht zoals correcte lengtebuiging en de diagonale benenparen: FB 4 dimension dressage.)

Sintara schreef:

Hoe oud is het beestje, en hoelang staat dit paardje al op zijn huidige plek? Komt hij wel eens met andere paarden in een paddock of wei? Is het heel anders dan waar hij vandaan komt?

Het klinkt alsof hij nogal onzeker wordt afentoe, maar wel erg zijn best doet.

De stal is nu bekend en daar heeft hij de rust om op jou te letten. Als je ernaast loopt, kan hij jou makkelijker lezen (op je leunen) én als hij wegschiet, ga jij niet anders op zijn rug zitten natuurlijk. Wat wel gebeurd bij het schrikken als je erop zit. Als hij altijd bang wordt van dezelfde dingen, komt dat vaak doordat het paard bij de vorige keer schrikken iets heeft ervaren wat pijn deed of vervelend was, en daar alvast op anticipeerd.

Ik hoop dat ik je hiermee niet tegen het hoofd stoot want dat is echt niet mijn bedoeling. Ik geloof direct dat je heel goed rijd! Maar zo te lezen reageert hij sterk op alle veranderingen in zit en houding, en je zult dat toch doen als hij zo wegspringt, anders lig je eraf .

Ik denk dat je vooral moet oefenen met raar zitten/doen als je op zijn rug zit. En erg rustig andere mensen erbij introduceren, waarschijnlijk vind hij dat ook erg moeilijk. Maar andere ruiter = andere huiding en zit, waar hij steeds meer aan moet gaan wennen.

Ik ben heel benieuwd hoe het gaat ontwikkelen, en of hij uiteindelijk geschikt zal zijn voor het manegewerk .