Rizette schreef:Doordat ze pijn heeft gaat ze zich vasthouden. Als je dat los gaat werken kan het heel goed zijn dat je haar meer pijn bezorgd. De vraag is of ze gereden kan worden. En als ze gereden kan worden dan zal dat zijn in haar eigen tempo en ritme en w.s al helemaal niet in de bak omdat bekend is dat bij bijna alle arthrose problemen bak rijden absoluut geen optie is. Je begeeft je op heel glad ijs. Is het paard nog wel blij, oren niet in de nek bij het rijden en de rem er niet op ?Trekt het wel eens sprintjes in de wei en loopt het graag? Of loopt het liever helemaal niet meer of erg weinig of heel rustig?Dat is niet voor niets natuurlijk, Daar kun je het paard misschien wel doorheen "rijden"of slaan maar is dat wat je wilt ? Zo niet dan moet je dit paard het pensioen gunnen, paard loopt onder dwang erg lang door maar is niet altijd eerlijk. Wens je veel wijsheid in deze situatie.
Ik snap je punt en dat is ook steeds waar ik tegenaan loop, ik heb hier veel met de eigenaar over gepraat. Ik laat haar regelmatig los in de bak, dan gaat ze uit zichzelf rennen en geeft ze zelfs soms nog boksprongetjes. Verder heeft ze altijd tijden het rijden de oortjes vooruit en merk ik aan haar dat ze het leuk vind om te gaan rijden. Zodra ik merk dat ze pijn heeft - op slechte dagen- stap ik meteen af en laat ik haar los in de bak, dan bepaald ze haar eigen tempo. Ik zal haar nooit tot meer dwingen dan ze kan en ben zeker niet van plan haar actief te rijden.
Ik rij haar meestal buiten, lange stapritten, inderdaad vanwege de artrose.. maar volgens de eigenaar is het goed om soms in de bak stellingen te rijden om de spieren te trainen zodat ze niet verslappen, want daardoor zou de artrose erger worden. Maar nogmaals ik snap je punt en hou dat ook zeker in gedachte