Moderators: Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, NadjaNadja, Neonlight, Sica, C_arola
 
	
   


 
 			
 Dat je het een beetje eng vind om weer te gaan rijden is helemaal niet gek of raar. Ik zou er voor zorgen dat er iemand in de beurt is die mij vertrouwen geeft en me kan helpen indien nodig als ik voor het eerst weer zou gaan rijden na zo'n val. Als ik dan nog steeds heel zenuwachtig ben zou ik eerst een vriendin eerst laten rijden, voor een beetje extra vertrouwen zodat ik minder zenuwachtig zou zijn.
 Dat je het een beetje eng vind om weer te gaan rijden is helemaal niet gek of raar. Ik zou er voor zorgen dat er iemand in de beurt is die mij vertrouwen geeft en me kan helpen indien nodig als ik voor het eerst weer zou gaan rijden na zo'n val. Als ik dan nog steeds heel zenuwachtig ben zou ik eerst een vriendin eerst laten rijden, voor een beetje extra vertrouwen zodat ik minder zenuwachtig zou zijn.                                                         
Joolien schreef:Natuurlijk logisch dat je wat angst heb, zo te horen heb je een flinke klapper gemaakt. Wel een geruststelling(vind ik), dat je paard je er niet moedwillig af heeft gegooid.
Ik zou iemand vragen om je te helpen, vooral niet alleen gaan aanrommelen. Iemand die je er even doorheen kan praten, of er wellicht zelf eerst even op stapt voordat jij gaat.
antje_vip schreef:Succes! Heel logisch dat je het spannend vind. Wat ik zou doen is het kort houden, gewoon weer even erop om vertrouwen terug te krijgen, desnoods met iemand ernaast.
rien10 schreef:Eerst een kwartiertje longeren, dan er op. En dit gewoon dagelijks doen. Net zo lang tot jij je vertrouwen terug hebt.
maj0 schreef:Ik snap je verhaal heel goed.
Eind oktober ben ik vol op een oxer beland met mijn rug. Eerst leek het wel mee te vallen maar toen ik eenmaal op een krukje zat werd ik ontzettend beroerd. Ze hebben me weer neer gelegd en de ambulance gebeld. Die hebben me geplankt afgevoerd vanwege pijn in mijn rug. Gelukkig ook niets gebroken maar mijn bodyprotector heeft mij gered anders was ik er waarschijnlijk anders vanaf gekomen.
Was gelukkig niet bang om gewoon te rijden maar springen wel. Eerst alleen maar onder begeleiding sprongetjes van nog geen 50cm gemaakt. Door samen met mijn paard weer te groeien afgelopen maandag voor het eerst weer rond de meter gesprongen. Moet nog heel erg letten op mijn ademhaling en dat ik wel wat doe als ik het niet meer weet en niet het aan paard lief overlaat haha. Maar langzaam ben ik/zijn wij weer op de goeie weg terug.
Ik wens je veel succes! Misschien eerst even longeren voordat je er opgaat? Zodat het frisse er af is.
 
                                                         



 
 
 
                                                         