Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Biggieboo schreef:Sinds een jaar heb ik een ex-renpaard. Hij had al enige tijd stil gestaan toen ik hem kocht dus ik ben vrij snel begonnen aan zijn omscholing. Longeren en grondwerk pakte hij goed op. Maar onder het zadel kwam ik eerst niet verder. Aanvankelijk wilde hij niet voorwaarts gaan, maar bleef "op de handrem" lopen. Ook reageerde hij nauwelijks op mijn been. Dat hebben we redelijk weten op te lossen door hem een poosje te trainen met ruiter erop en longeur ernaast, waarbij we steeds de stemhulp en beenhulp combineerden.
Toen een paar maanden alleen maar laag en lang gereden, zodat hij lekker over zijn rug ging lopen.
Volgende uitdaging was teugel aannemen en nageven; daar kwam ik niet goed doorheen dus heb ik hem enkele weken uitbesteed aan een professionele ruiter. Die heeft hem zeer stevig aangepakt, waardoor hij explodeerde en de ruiter eraf vloog. Sindsdien weigert hij elke beenhulp; hij wordt heel boos als je hem wilt aansporen en bijt zelfs naar je been. Toen ik hem terug kreeg wilde hij eerst helemaal "niets" meer, alleen maar boosheid. Nu pakt hij het grondwerk en longeren wel weer redelijk op. Maar als ik erop zit is er geen enkele communicatie mogelijk.
Ongetwijfeld heeft hij een paar trauma's overgehouden aan zijn renbaan-carriere. Zo wordt hij bijvoorbeeld heel onrustig van een bit. Ik rij dus vooralsnog bitloos, dat is een prima oplossing. Maar ik kan nog geen oplossing verzinnen voor zijn weerzin tegen beenhulpen. Heeft iemand suggesties of tips voor me?? Alvast bedankt!
Biggieboo schreef:PS Nog even voor degenen die vielen over het "getraumatiseerd" zijn: misschien drukte ik me iets te simpel uit in mijn korte verhaaltje. Maar ik weet van de vorige eigenaar dat hij bijna niet te houden was op de baan. Ze konden hem nauwelijks terugnemen en een handgalopje ging alleen met een jaw breaker erin en het hoofd op de borst!