Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-11-15 18:56

Omdraaien en wegrennen tijdens buitenrit

Geplaatst door de TopicStarter : 04-11-15 18:56

Ik wil graag jullie hulp bij dit probleem. Ik rijd nu zes jaar een negenjarige Friese ruin. Toen ie jonger was trok hij van schrik nog wel eens een sprintje door de bak en rende dan door roeien en ruiten. Het enige wat dan hielp was op de volte sturen met veel (trek)kracht. Toen hij wat ouder werd, werd dit rennerige minder en als hij nu schrikt doet ie een pasje op zij of een knullig sprintje, maar dit komt nog zelden voor. Ik rijd zowel in een binnen als buitenbak. Bij het verkeersmak maken viel me al op dat hij ook bij tig keer herhalen, spanning bleef houden buiten. Hij is dan niet vooruit te branden en vindt alles eng. Als er een ander paard bij was hij veel meer ontspannen en sjokte rustig overal langs. Ook als leidpaard geen probleem. In z'n eentje bleef hij onbetrouwbaar, maar ik dacht dat dat wel af zou nemen als hij wat ouder zou worden, maar dat is niet het geval. Als ik alleen op pad ga, maar laatst ook met z'n maatje erbij, draait hij zich om bij het minste geringste en wil er dan vandoor. Gek genoeg schrikt hij van hele knullige dingen, blaadjes, kabouters, wandelaars die hij wel hoort maar nog niet ziet..tractors en auto's doen m dan weer niks. Wat ik nu doe is hem meteen terugdraaien en weer voorwaarts drijven. Als ik hem voel draaien krijgt hij een tik op z'n kont, dan draait hij vlot terug. Als hij draait en gaat rennen, neem ik m terug draai terug en ga weer verder, maar hij is ontzettend sterk, maakt z'n rug hol en gooit z'n dikke hals in de strijd, dus als hij echt gaat, kan ik m niet houden, dit is helaas 1x voorgekomen toen een op hol geslagen paard ons tegemoet kwam. Wat zouden jullie doen?

**Geplaatst**: 04-11-15 19:08

Geplaatst: 04-11-15 19:08

Yup, mijn paard doet precies hetzelfde. Schrikken van kleine dingetjes die niet echt eng zijn en zonder problemen langs groot verkeer en echte enge dingen. Draaien en het liefste wegrennen, verschil is alleen dat hij dat wegrennen bij nooit heeft kunnen flikken, en dus gelukkig ook nooit doet.

Ik ben er al een tijdje mee aan de gang en sinds een paar jaar kunnen wij zonder al teveel problemen zelf opstap. Zelfs bitloos tegenwoordig. Het blijft voornamelijk opletten dat hij in het begin niet omdraait, want als hij eenmaal weet dat dat kan dan blijft hij doorgaan.
Als ik weet dat ik op een favoriet omdraaipunt kom ga ik draven, pak ik mijn zweepje erbij en elke keer dat hij wat minder hard gaat draven (om vervolgens stil te gaan staan en te draaien) krijgt hij een klein tikje op zijn kont. Niet meppen, maar gewoon eventjes duidelijk dat hij gewoon door moet draven. Teugels zijn redelijk los.
Op deze manier zeg je tegen je paard dat hij zich niet zo moet aanstellen en gewoon door moet draven, waarschijnlijk ziet jouw paard jou niet genoeg als leider om erop te vertrouwen dat je hem echt niet zomaar een afgrond in rijdt. Dus zeker op je paard zitten, stoer blijven praten (zodat je ademhaling ook normaal blijft) en gang houden. Als je stapt duurt alles veel te lang en hebben ze veel ste veel tijd om te kijken en na te denken over dingen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 04-11-15 19:33

Geplaatst door de TopicStarter : 04-11-15 19:33

Hij heeft geen vast punt waar hij zich omdraait. Ik kan er echt geen peil op trekken, het komt out of the blue....hij draait ook op een postzegel en razendsnel...Er zijn ook zat ritten dat hij niks flikt. Qua teugels, tja,daar worstel ik dus mee, want ik rijd m met een aardige lange teugel, want pak ik ze korter dan bouwt hij sneller spanning op. En het draaien is vervelend maar wel te hanteren, het aan de kletter gaan niet en dat is helaas dus echt een probleem aan het worden. Ik voel bij hem de spanning al zodra ik het erf af ga om uit te stappen en ik zelf zit dan zo relaxt als altijd.

**Geplaatst**: 04-11-15 22:40

Re: Omdraaien en wegrennen tijdens buitenrit

Geplaatst: 04-11-15 22:40

Lijkt mij dat hij echt verschiet dan. Het is niet aan ons om te beslissen waar onder paarden bang voor zijn. Ze zijn misschien al lang gewoon om langs zwaar verkeer te gaan, maar iets dat ze niet direct kunnen thuisbrengen en of hen angst aan jaagt kan voor ons iets belachelijk zijn, maar voor een paard doodeng.
Het feit dat het geen vast punt versterkt het gevoel dat het echt schrikken is.

Wat je kan doen is schriktraining met zo veel mogelijk enge dingen. En onthoofd dat het normaal is dat je niet altijd weet waar je paard van geschrokken is. Paarden kunnen vele malen beter horen en kunnen veel meer zien tegelijkertijd. Ook een geur kan een paard doen schrikken.

Wat je eventueel kan doen voor het aan de Kletter gaan wat in te tomen, is het oefenen van de one rein stop. Deze moet echter wel op de juiste manier geleerd worden. Het mag niet zo zijn dat je het paard bijna omver trekt.

Als je niet weet hoe de one rein stop moet, stuur je maar een pb. Ik raad wel sowieso aan om als je hier totaal geen ervaring mee hebt, iemand mee te laten helpen die er al wat meer ervaring mee heeft.

**Geplaatst**: 04-11-15 22:47

Geplaatst: 04-11-15 22:47

Hier ook zo'n angsthaas waar ik al een tijd heerlijk met los teugeltje mee buiten kan rijden.
Mijn advies is investeer veel tijd in je paard en in de band. Wat ik heb gedaan, is veel humor maar nooit gestrafd. Ze is echt bang die van mij. Heel erg bang.
Ik geef bij angst een zacht klopje, kriebeltjes in de nek of ik spring eraf en dan vraag ik aan haar: "durf je wel met mij samen"? Meestal wel dus. In het begin gingen we met de ruin en dan moest zij voorop, altijd. De ruin nam het in het begin 90% van haar over en nu vrijwel nooit meer. Ze is stevig geworden, dapper maar een angsthaas zal het altijd blijven.
Ik zal nooit schrik training met haar doen, want dat heeft ze niet nodig want de gewone wereld is al eng genoeg.
Geef je paard leiding, maak contact, wordt niet boos en uiteraard grijp wel in en laat hem niet uitbreken of vluchten. Zodra hij gevlucht is en je hebt hem terug. Rustig omdraaien. Laat maar kijken, nadenken etc. Geen tik er achter aan geven, want je maakt het alleen maar erger. Hij is al bang, vlucht weg en krijgt er nog een poeier achteraan.
Dus vertrouwen in jou als leiding gevende is dan nog minder.
Neem voor al de tijd, ga leuke dingen doen buiten zoals grazen. Je moet je hele paard gaan reseten. Hij moet jou als veilige haven zien.
Neem een zeer brave mee. Dat werkt altijd goed. Succes.

**Geplaatst**: 04-11-15 22:51

Re: Omdraaien en wegrennen tijdens buitenrit

Geplaatst: 04-11-15 22:51

Het gaat erom dat de spanning constant te hoog is. Dan is alles eng en word de spanning uiteindelijk teveel. Ga het rustig op bouwen. Eerst aan de hand 100 meter en terwijl je dat doet, doe je oefeningen. Herhaal dit elke keer totdat hij rustig is. Pas dan ga je weer wat verder. Zorg ervoor dat hij niet teveel spanning opbouwt. Dus teveel spanning, ga stilstaan, laat hem rustig kijken en wacht net zolang tot hij de spanning afvloeit. It is een lang proces maar met een goede uitwerking. Pas als hij aan de hand rustig is, ga je erop en begin je weer opnieuw. Korte stukken, oefeningen doen en stilstaan om de spanning af te Latem vloeien. Niet doordrukken want dan bouw je enkel spanning op.

**Geplaatst**: 05-11-15 00:55

Re: Omdraaien en wegrennen tijdens buitenrit

Geplaatst: 05-11-15 00:55

In dit geval is er zeer zeker onvoldoende wederzijds respect, te weinig controle van jouw kant, te veel eigen initiatief van het paard, te weinig correctie en te weinig leiderschap van jouw kant uit , het paard krijgt te weinig leiding.
Uiteraard kan je dit niet in een paar dagen helemaal in orde krijgen, maar een paar weken training zou een gigantisch verschil kunnen tonen.

**Geplaatst**: 05-11-15 14:38

Geplaatst: 05-11-15 14:38

aeolusnr1 schreef:
maar een paar weken training zou een gigantisch verschil kunnen tonen.

Ben ik het mee eens. Maar TS sommige paardjes hebben echt de tijd nodig, zoals die van mij. Ook heel veel lessen en begeleiding gaven niet het gewenste effect. Wel gewoon volhouden, paardje accepteren als paardje met een "rugzakje", veel humor inzetten (we lachen zoveel om haar drama queen

neigingen die we ook zien zonder ruiter erop) en heel erg veel met haar bezig zijn en buiten rijden met een braaf paard erbij. Twee keer per week gedaan en pas toen paardje 11 jaar was, kwam de tijd dat het verantwoord was om met haar alleen naar buiten te rijden. Dus duurde zes jaar en dat is lang. Met mijn andere merens als hengst en later als ruin reed ik al vaf zijn 4de altijd buiten alleen want die gaf en geeft nergens om.

Tuurlijk draait ze zich nog wel eens om, want dit soort paardjes zijn heel erg snel en kunnen het op een postzegel, maar wegrennen is er allang niet meer bij. Komt ook goed bij jou.
Succes ermee.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-15 21:48

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-15 21:48

Bedankt allemaal voor jullie reacties, het heeft me aan het denken gezet. Even terugkijkend op de laatste buitenrit (was een superbetrouwbaar paard mee) ging het qua spanning al vlot mis, want een bladblazende meneer op t pad. Daar ging hij wel keurig langs, maar hij vond t heul eng en ik denk dat hij daarna de hele rit toch gespannen was en daarom z'n gedraai bij het minste geringste. Ik zal m geen tik geven in het vervolg, terecht opgemerkt dat dat waarschijnlijk averechts werkt. Het helpt wel als ik voel dat hij wil draaien, maar als ie al 'weg' is ben ik duidelijk te laat. Ik geef m dan overigens geen mep, maar een tikje op z'n bil.
joolien, welke oefeningen stel je voor die ik kan doen aan de hand, behalve halt en achterwaarts?
Aeolus, heb je nog tips om mijn leiderschap/controle te verbeteren?

**Geplaatst**: 05-11-15 21:58

Geplaatst: 05-11-15 21:58

Ik zou de ook de leiding overnemen en overtuigender rijden. Omdraaien mag gewoon niet. Ga gewoon eerst lekker voorwaarts draven, goed je been erbij houden zodat hij geen kans krijgt om ergens naar te kijken of af te remmen. Net zo lang draven tot je merkt dat hij moe wordt en zich gaat ontspannen, daarna lekker gaan stappen. Als het lukt ook een beetje ronder instellen aan de voorkant. Zodra hij iets ziet of zenuwachtig wordt, weer aandraven. Jij moet de leiding nemen, zodat zijn onzekerheid minder wordt en hij meer op jou gaat vertrouwen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 05-11-15 22:28

Geplaatst door de TopicStarter : 05-11-15 22:28

pien_2010 schreef:
aeolusnr1 schreef:
maar een paar weken training zou een gigantisch verschil kunnen tonen.

Ben ik het mee eens. Maar TS sommige paardjes hebben echt de tijd nodig, zoals die van mij. Ook heel veel lessen en begeleiding gaven niet het gewenste effect. Wel gewoon volhouden, paardje accepteren als paardje met een "rugzakje", veel humor inzetten (we lachen zoveel om haar drama queen neigingen die we ook zien zonder ruiter erop) en heel erg veel met haar bezig zijn en buiten rijden met een braaf paard erbij. Twee keer per week gedaan en pas toen paardje 11 jaar was, kwam de tijd dat het verantwoord was om met haar alleen naar buiten te rijden. Dus duurde zes jaar en dat is lang. Met mijn andere merens als hengst en later als ruin reed ik al vaf zijn 4de altijd buiten alleen want die gaf en geeft nergens om.

Tuurlijk draait ze zich nog wel eens om, want dit soort paardjes zijn heel erg snel en kunnen het op een postzegel, maar wegrennen is er allang niet meer bij. Komt ook goed bij jou.
Succes ermee.

Goed om te weten dat er nog hoop is...

Ik was vandaag weer bij het beest en ben meteen aan de slag gegaan. Ik ben eerst met paard aan de hand het ruiterpad langs onze stalling op gelopen, ik heb hem laten halthouden, wegstappen, harder en zachter stappen. Hij schrok een keer en draaide toen een rondje om me heen. Telkens als hij ontspande mocht hij even grazen langs t pad. Wat doe ik tegen het om me heen draaien na een schrikreactie? Ik heb ook
Voor het rijden ben ik over het erf gaan stappen (ik zat er toen op). Ik was namelijk nieuwsgierig hoe hij zou reageren op delen van het erf waar ik nooit kom als ik erop zit, maar waar hij wel eens komt aan de hand, en idd, hij vond het spannend. Kop erop en een hoop gesnuif. Afijn, een paar rondjes erf gedaan, ook een paar laten halthouden en gewoon als een zoutzak gezeten tot hij relaxte, zover mogelijk dan iig. Dat ging allemaal wel goed, hoofdje ging wel weer naar benee. Daarop beloond. Na het rijden te paard weer een stukje het pad op, allemaal prima....
Afijn, ik ga dus weer en meer aan de hand oefenen, kleine stukjes...en ja ik weet vandaag was misschien iets teveel van het goede, maar ik was nieuwsgierig en ach, ik ben weer wat wijzer

**Geplaatst**: 05-11-15 22:34

Re: Omdraaien en wegrennen tijdens buitenrit

Geplaatst: 05-11-15 22:34

Ook ik heb met dit probleem te maken gehad. En in het begin ging mijn vader er dan maar weer achter aan op de fiets. Zodat ze echt voorwaarts werd gedreven. Op een gegeven moment kreeg ik door op welke tekenen van haar ik moest letten. Dat was bij deze merrie het omhoog komen met haar hoofd. En zich dan vastzetten. Zodat ik dus niks meer te vertellen had. Op een gegeven moment kreeg ik haar wel weer terug gedraaid. Daarna heb ik haar geleerd, dat als ze op buitenrit iets spannend vind. Ze best even stil mag gaan staan en kijken. Nu is het al zover dat ze gewoon doorloopt, terwijl ze het best nog spannend vind. Rijd wel altijd met zweep buiten. Zodat ik haar ook daarmee evt. kan corrigeren. Of de teckel die hier in de buurt woont. En achter ons aan wil gaan evt. een tik kan geven als die te dicht bij komt.

**Geplaatst**: 05-11-15 23:01

Geplaatst: 05-11-15 23:01

Van je post word ik blij. Je hebt het begrepen. Lekker laten grazen, want dan zeg je tegen hem dat er niet veel aan de hand is. Dat doe je goed en heb je goed begrepen. Want als jij er bent is er gewoon niets aan de hand om bang te zijn. Want jij bent er toch.....Dat kwartje moet heel erg goed gaan vallen. Dat is wat jij moet uitstralen en dat hij moet gaan begrijpen.

Pallatin schreef:
Wat doe ik tegen het om me heen draaien na een schrikreactie?

.

Ieder paard doet het op zijn of haar eigen manier en soms mogen dingen echt niet. Ik weet niet hoe het er uit ziet als je zegt: "om me heen draaien". Polie had in het begin de neiging om als het ware op me te springen. Zo bang. Levens gevaarlijk en dan ben ik ook echt boos en roep ik streng: "hei!" en zo nodig vang ik haar op met mijn elleboog in zodat ze niet op me kan. Dan zette ik haar ook altijd terug. Dat op me springen de eerste week dat ik haar had (heeft ze twee keer geprobeerd en toen begreep ze dat dit echt niet mocht) is gewoon gevaarlijk.

Ik weet niet of dat wat jouw paard doet ook gevaarlijk is. Want daar ligt natuurlijk altijd de grens. Dan moet je corrigeren en duidelijk maken dat dit not done is.

Misschien kun je haar aan het halstertouw gewoon een rondje dan laten lopen om je heen.
Lach haar maar gerust begripvol uit als hij om niets zo'n drama maakt. Doen wij hier ook hoor. Inmiddels weet paardje dat als we om haar lachen dat er niets aan de hand is. Maar als ze bang is mag ze altijd dicht bij me zijn en ze is soms zo bang geweest (rillen als een rietje

), dat ik haar letterlijk lachend in mijn armen neem door mijn armen om haar hals heen te staan totdat ze uit gerild is. Ze kreeg het zelfs voor elkaar om haar hoofd dan helemaal tegen mijn buik aan te duwen om vooral maar niets te zien van het enge spook. _O-

Zoals kinderen ook doen. Zo zielig maar ook zo grappig, dat bangerhartje van me.

Nu is ze een stoere (leid) merrie die zelfs 99% van de tijd voorop gaat met buiten ritten. Dus als je paard om je heen loopt zou je in mijn v.b. grapjes kunnen maken met hem, lachen en hem gewoon om je heen laten lopen totdat hij briest en weer ontspannen is. Dan tijd voor het graaswerk of verder gaan waar je mee bezig was, want je gaat natuurlijk niet altijd en iedere keer grazen.

**Geplaatst**: 05-11-15 23:08

Geplaatst: 05-11-15 23:08

aeolusnr1 schreef:
In dit geval is er zeer zeker onvoldoende wederzijds respect, te weinig controle van jouw kant, te veel eigen initiatief van het paard, te weinig correctie en te weinig leiderschap van jouw kant uit , het paard krijgt te weinig leiding.
Uiteraard kan je dit niet in een paar dagen helemaal in orde krijgen, maar een paar weken training zou een gigantisch verschil kunnen tonen.

Je zou ook kunnen beginnen met grondwerken. Werken aan je leiderschap, respect van je paard. Ik heb goede resultaten behaald met Parelli. Maar je kan ook voor een andere methode kiezen die beter bij jullie past.

**Geplaatst**: 05-11-15 23:27

Geplaatst: 05-11-15 23:27

Pallatin schreef:
Bedankt allemaal voor jullie reacties, het heeft me aan het denken gezet. Even terugkijkend op de laatste buitenrit (was een superbetrouwbaar paard mee) ging het qua spanning al vlot mis, want een bladblazende meneer op t pad. Daar ging hij wel keurig langs, maar hij vond t heul eng en ik denk dat hij daarna de hele rit toch gespannen was en daarom z'n gedraai bij het minste geringste. Ik zal m geen tik geven in het vervolg, terecht opgemerkt dat dat waarschijnlijk averechts werkt. Het helpt wel als ik voel dat hij wil draaien, maar als ie al 'weg' is ben ik duidelijk te laat. Ik geef m dan overigens geen mep, maar een tikje op z'n bil.
joolien, welke oefeningen stel je voor die ik kan doen aan de hand, behalve halt en achterwaarts?
Aeolus, heb je nog tips om mijn leiderschap/controle te verbeteren?

Wat je kunt toepassen is je paard leren te ontspannen op druk. Hieronder zie je een voorbeeldfilmpje.
https://www.youtube.com/watch?v=77wSC1GJDzE

Hier staan wat meer filmpjes met uitleg en resultaat.

Als je dit uit wil breiden, kun je eens kijken naar de http://www.trtmethod.com/

Het gaat erom dat je een paard kunt leren zelfverzekerd te worden en dat en paard kan kiezen voor ontspanning ipv vluchtgedrag. Het is zeer interessant om hier mee bezig te gaan, ik pas deze strategie regelmatig toe bij paarden en het werkt verrassend snel.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-15 00:14

Re: Omdraaien en wegrennen tijdens buitenrit

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-15 00:14

Bedankt voor de links joolien, ik ga zaterdag op m'n gemakje me er wat meer in verdiepen.

@pien_2010, ik heb ooit gelezen dat kauwen een soort natuurlijke ontspanning bij een paard teweeg brengt, dus hoopte dat een hap gras ontspanning bracht. Het rondje draaien bij schrik is niet echt gevaarlijk, behalve voor omstanders en m'n voeten en ik kan hem niet corrigeren dan. Ik heb hem na het gedraai even stil gezet en dat was prima, maar ik zag mezelf al lopen met een paard wat uit vluchtgedrag maar rondjes om mij heen bleef draaien... :')

Ik zit te denken om het een keer met hoofdstel en teugels te proberen en dan ernaast, dan kan ik hem met de buitenteugel corrigeren, maar dat is nog even ver weg. Aangezien ik vaak pas in de avond op stal ben en het nu zo vroeg donker is, moet ik nog even kijken hoe ik het naar buiten gaan kan oefenen, maar het hele erf is verlicht dus dat wordt de eerste speelplaats..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-11-15 00:18

Geplaatst door de TopicStarter : 06-11-15 00:18

FriesWytske schreef:
Ook ik heb met dit probleem te maken gehad. En in het begin ging mijn vader er dan maar weer achter aan op de fiets. Zodat ze echt voorwaarts werd gedreven. Op een gegeven moment kreeg ik door op welke tekenen van haar ik moest letten. Dat was bij deze merrie het omhoog komen met haar hoofd. En zich dan vastzetten. Zodat ik dus niks meer te vertellen had. Op een gegeven moment kreeg ik haar wel weer terug gedraaid. Daarna heb ik haar geleerd, dat als ze op buitenrit iets spannend vind. Ze best even stil mag gaan staan en kijken. Nu is het al zover dat ze gewoon doorloopt, terwijl ze het best nog spannend vind. Rijd wel altijd met zweep buiten. Zodat ik haar ook daarmee evt. kan corrigeren. Of de teckel die hier in de buurt woont. En achter ons aan wil gaan evt. een tik kan geven als die te dicht bij komt.

Als ik je vader nou een mountainbike leen, wil hij dan achter me aan fietsen op het ruiterpad... :')

Nee even zonder dollen, dit is het eerste paard waarmee ik dit ervaar en ik heb d'r al heel wat verkeersmak gemaakt. Het draaien is wel te handelen, het ervandoor gaan niet. zou er iemand achter me lopen of fietsen, dan rent hij daar zo over heen.. -O-

**Geplaatst**: 06-11-15 10:22

Re: Omdraaien en wegrennen tijdens buitenrit

Geplaatst: 06-11-15 10:22

Je moet echt iemand meenemend die overwicht op je paard heeft. Hoe zit dat met bv de staleigenaar. Die de signalen herkent. En daar al op inspeelt, terwijl jij dat dan misschien net te laat doet. Dan weten ze vaak snel genoeg dat het geen nut meer heeft. Die van jouw heeft het nu een aantal keren 'gewonnen'. En blijft het daarom ook doen, want hij weet dat hij het voor elkaar kan krijgen. Omdat jij net te laat bent met je handelingen. Mijn vader ging in het begin echt met de zweep er achter aan. Die gebruikte hij alleen als het echt noodzakelijk was. En dat is eigenlijk maar 1 keer voorgekomen. De keren daarna, was een brul van hem genoeg. Toen ze mij ging vertrouwen, werd het wel steeds minder. En het gebeurt nu nog maar 1 of 2 keer in het jaar, dat ze omdraait en ik haar niet tijd kan keren. Maar heb haar dan wel redelijk snel terug. Zodat we dan weer onze weg kunnen vervolgen.

**Geplaatst**: 06-11-15 10:29

Geplaatst: 06-11-15 10:29

Met mijn paard graakte ik in het begin ook niet ver, voortdurend schrikken en omdraaien. Ik geef als ze schrikt geen klopje of kriebeltjes in de nek, anders denkt zij dat schrikken flink is. Ik beloon haar wel als ze flink terug door stapt.
Bij mijn paard hielp het enorm om ervoor te zorgen dat ze haar hoofd laag houdt als ze spanning opbouwt, door die lage hoofd-halshouding voel ik haar echt terug ontspannen. We doen ook af en toe wat grondwerk en schriktraining en ook hierin telkens met het hoofdje laag en dan gaat alles heel vlot en ontspannen.

**Geplaatst**: 06-11-15 10:42

Geplaatst: 06-11-15 10:42

FriesWytske schreef:
Je moet echt iemand meenemend die overwicht op je paard heeft. Hoe zit dat met bv de staleigenaar. Die de signalen herkent. En daar al op inspeelt, terwijl jij dat dan misschien net te laat doet. Dan weten ze vaak snel genoeg dat het geen nut meer heeft. Die van jouw heeft het nu een aantal keren 'gewonnen'. En blijft het daarom ook doen, want hij weet dat hij het voor elkaar kan krijgen. Omdat jij net te laat bent met je handelingen. Mijn vader ging in het begin echt met de zweep er achter aan. Die gebruikte hij alleen als het echt noodzakelijk was. En dat is eigenlijk maar 1 keer voorgekomen. De keren daarna, was een brul van hem genoeg. Toen ze mij ging vertrouwen, werd het wel steeds minder. En het gebeurt nu nog maar 1 of 2 keer in het jaar, dat ze omdraait en ik haar niet tijd kan keren. Maar heb haar dan wel redelijk snel terug. Zodat we dan weer onze weg kunnen vervolgen.

Hier zou ik per paard voorzchtig mee zijn, want een keer doordrukken kan ook resulteren in omhoog komen en achterover klappen. Dat heb ik vaker dan 1 keer zien gebeuren.

Het belangrijkste is dat je voorkomt dat het paard omdraait, dus de spanning voor blijft.

**Geplaatst**: 06-11-15 10:46

Geplaatst: 06-11-15 10:46

Daarom ook iemand meenemen die echt ervaring met dit soort paarden heeft. En die overwicht heeft. Die ziet nl. in een mum van tijd hoe hij/zij moet handelen. En dat laatste scheelt er bij de meesten aan, die hebben geen natuurlijk overwicht.

**Geplaatst**: 06-11-15 11:21

Geplaatst: 06-11-15 11:21

laat jij de spanning die je paard opbouwt wel genoeg afvloeien? Mijn gevoelige paardje bleef schrikkerig als mijn ademhaling te hoog zat. Met een goede buikademhaling niks aan het handje maar alleen al als ik naast hem liep en boven mijn eigen tempo liep waardoor mijn ademhaling dus versnelde ging hij al panieken. Zodra mijn ademhaling niet binnen 2 seconden na een schikmoment niet normaal is zucht ik even en stap ik desnoods af tot mijn ademhaling rustig is. Sinds ik dit zo heb opgebouwd kan ik lezen en schrijven met mijn paardje. En inmiddels snapt hij het verschil ook tussen paniek en versnelde ademhaling, ik kan inmiddels naast hem joggen, maar dat was in het begin absoluut onmogelijk.

**Geplaatst**: 06-11-15 11:29

Geplaatst: 06-11-15 11:29

Joolien schreef:
Het gaat erom dat de spanning constant te hoog is. Dan is alles eng en word de spanning uiteindelijk teveel. Ga het rustig op bouwen. Eerst aan de hand 100 meter en terwijl je dat doet, doe je oefeningen. Herhaal dit elke keer totdat hij rustig is. Pas dan ga je weer wat verder. Zorg ervoor dat hij niet teveel spanning opbouwt. Dus teveel spanning, ga stilstaan, laat hem rustig kijken en wacht net zolang tot hij de spanning afvloeit. It is een lang proces maar met een goede uitwerking. Pas als hij aan de hand rustig is, ga je erop en begin je weer opnieuw. Korte stukken, oefeningen doen en stilstaan om de spanning af te Latem vloeien. Niet doordrukken want dan bouw je enkel spanning op.

hier sluit ik mij helemaal bij aan.

zeker niet het gevecht mee aangaan om hem proberen te dwingen om voorwaards in de richting te gaan waarin hij niet wil.. dat verlies je namelijk altijd.

die van mij, als je hem dan op een volte zet, eindig je tien meter de verkeerde richting op :')

.

gelukkig had die van mij niet zoveel issues.. Alleen geparkeerde auto's (eigen weerspiegeling), tuinhekken (daar wonen kabouters achter) en teveel kinderen in de verte. Je voelde zijn buikspieren dan aanspannen en doof worden.

Eerste paar keer, dus inderdaad geprobeerd hem erdoor te drukken en toch erheen te gaan. Ik heb gelukkig een paardje met een gouden karakter.. wil er alleen niet heen, maar smeert m niet de andere kant op..

uiteindelijk hebben we een deal gemaakt.. Hij mocht stilstaan en kijken wat hij wilde, alleen niet omdraaien of de andere kant op..

pas als hij ontspande, stapte ik naar links of naar rechts een ander pad op waar hij geen moeite mee had (maar dus pas, nadat hij ontspande).

inmiddels reageert hij nog mild of helemaal niet meer op geparkeerde auto's. Tuinhekjes gaat hij langs, als hij een pasje opzij mag doen.. Maar mijn grootste overwinning was anderhalve week geleden.. Een ven waar je hem met moeite heen kreeg, liep hij zo op een ontspannen drafje heen.. ik nam hem in stap, vervolgens stop op het pad langs het water.. en nog 10 minuten later had ie 10 kinderhandjes aan zijn lijf en stond ie in het zonnetje te genieten..

----

gewoon met rust opbouwen, niet te veel in een keer willen.. kleine stapjes nemen en de echte grote stressfactoren laten wachten tot de kleine stresjes weg zijn.. dan zul je merken dat de grote dingen ook lang zo groot niet meer zullen zijn.

En begin aan de hand, 1-2 keer per week, gewoon een stukje wandelen.. en als dat goed gaat.. een paar minuutjes uitstappen buiten na het werk.. vervolgens ga je het hele uitstappen buiten doen.. gaat dat allemaal prima, dan pak je tijdens dat uitstappen een paar rustige drafpasjes mee.. etc.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-11-15 11:58

Geplaatst door de TopicStarter : 07-11-15 11:58

FriesWytske schreef:
Je moet echt iemand meenemend die overwicht op je paard heeft. Hoe zit dat met bv de staleigenaar. Die de signalen herkent. En daar al op inspeelt, terwijl jij dat dan misschien net te laat doet. Dan weten ze vaak snel genoeg dat het geen nut meer heeft. Die van jouw heeft het nu een aantal keren 'gewonnen'. En blijft het daarom ook doen, want hij weet dat hij het voor elkaar kan krijgen. Omdat jij net te laat bent met je handelingen. Mijn vader ging in het begin echt met de zweep er achter aan. Die gebruikte hij alleen als het echt noodzakelijk was. En dat is eigenlijk maar 1 keer voorgekomen. De keren daarna, was een brul van hem genoeg. Toen ze mij ging vertrouwen, werd het wel steeds minder. En het gebeurt nu nog maar 1 of 2 keer in het jaar, dat ze omdraait en ik haar niet tijd kan keren. Maar heb haar dan wel redelijk snel terug. Zodat we dan weer onze weg kunnen vervolgen.

Hij geeft geen signalen, dat is nu juist het probleem. Het gaat patsboem mis....
En de staleigenaar kent het paard amper, die ga ik al helemaal niet met het beest laten prutsen, los van het feit dat de eigenaar dat absoluut niet wil. Het is een spanningsprobleem, en idd het kost dus heel veel moeite om die te laten afvloeien. ik geloof niet in het 'denken' van paarden en al helemaal niet dat m'n paard denkt dat hij 'gewonnen' heeft. Het vertrouwen in mij als begeleider en ruiter moet wel omhoog, maar iemand met een zweep erachter laten lopen lijkt me geen oplossing en ook erg gevaarlijk bij dit paard.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-11-15 12:16

Re: Omdraaien en wegrennen tijdens buitenrit

Geplaatst door de TopicStarter : 07-11-15 12:16

Joolien, het filmpje werkt niet?
Ik denk idd dat het een spanningsprobleem is. We lopen er nu bij wedstrijden met z'n eigenaar ook tegenaan, hij loopt M1 en de trainingen gaan super, ook bij het inrijden bij de wedstrijd geen probleem, maar in de ring komt er geen (ontspannen) pas meer uit en is hij niet meer voorwaarts en stort hij in. Mijn instructrice zegt dat het lijkt of hij zich finaal afsluit en in zichzelf keert. Dat gebeurt ook soms op buitenrit, na een schrikreactie. Het is overigens niet zo dat dit elke buitenrit gebeurt, paar weken terug zijn we met de trailer op buitenrit geweest op vreemde locatie en dat ging super, ondanks motor en zeilbootjes, ijskraampjes, gillende kinderen en rakelings langs een draaiende Hollandse molen moeten...dat laatste vond ik zelfs eng....
Maar goed, ik ga idd eerst aan de hand oefenen, erop over het erf stappen en aan de slag met jullie tips. Ik ben morgen weer bij t beest...zal updates plaatsen..