Moderators: Firelight, Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight
Joolien schreef:Ik neem aan dat het de ijslander van 17 jaar is? Het komt wel eens voor dat paarden voorzichtig zijn, omdat ze pijn hebben. Ik ken ook een paard die in een natte bak voor geen meter loopt, maar dat komt door artrose.
Gydja schreef:Joolien schreef:Ik neem aan dat het de ijslander van 17 jaar is? Het komt wel eens voor dat paarden voorzichtig zijn, omdat ze pijn hebben. Ik ken ook een paard die in een natte bak voor geen meter loopt, maar dat komt door artrose.
Ja ze is nu 16 a 17 jaar. Ze heeft inderdaad een blessure in dit topic is het hele verhaal te lezen: Alja @ [VVDD] Volg topic, Harde val met een IJsco...
Ik mag inmiddels weer gewoon rijden, nou ja buitenritten. In de bak les volgen, longeren en zware oefeningen mag ik niet doen. Maar voorheen is ze ook altijd al zo voorzichtig geweest ook toen ze die blessure niet had. Ik weet dus niet zeker of we het op de blessure af kunnen schuiven.
Totje5mei schreef:Is haar bekken en SI-gewricht gecontroleerd? Als dat niet goed zit, kan daar de onstabiliteit vandaan komen (in de galop).
Gydja schreef:Totje5mei schreef:Is haar bekken en SI-gewricht gecontroleerd? Als dat niet goed zit, kan daar de onstabiliteit vandaan komen (in de galop).
Hoe kan dat gecontroleerd worden? Ze zijn een hele tijd bezig geweest met haar maar als het goed was kreeg ik niet echt veel te horen waar voor ze dat nou precies deden. Er zijn daar geen foto's van gemaakt. Ze hebben ook nog aan haar staart getrokken om te kijken of haar reflex goed was en dat zat ook allemaal prima. Geen idee of die oefening daar wat te maken mee heeft?
Askja schreef:Ik heb vrij veel ervaring met onstabiele IJslanders. De oorzaak van die onstabiliteit kan heel divers zijn.
Om te beginnen zijn veel IJslanders hypermobiel in hun gewrichten, waardoor ze relatief veel training nodig hebben om balans te ontwikkelen. Als een paard langere tijd heeft stilgestaan met een blessure kan de bespiering en daarmee de stabiliteit sterk teruglopen.
Ook kan de onbalans voortkomen uit rijden in een te hoog tempo. Dat kan al in stap het geval zijn! Veel IJslanders zijn erg voorwaarts en het voorwaarts rijden in een behoorlijk tempo wordt ook door veel ruiters gewaardeerd als 'IJslands rijden'. Echter, een constant te hoog tempo zorgt ervoor dat het paard op de voorhand en niet in balans loopt.
Dan kan het uiteraard ook nog een fysiek probleem zijn zoals ataxie. Een van onze paarden heeft ataxie en daardoor een erg instabiele balans met weinig coördinatie in het achterbeen. Daarbij is het ook nog een erg voorwaarts paard. Ik ben in het verleden verschillende malen (soms behoorlijk hard) met haar onderuit gegaan. Toen ik haar leerde om klein en langzaam te bewegen zonder steun te zoeken op het bit, ging het geleidelijk beter en ontwikkelde ze steeds meer balans en coördinatie.
Wat de oorzaak ook is, ik denk dat de oplossing ligt in een training waarbij de nadruk ligt op tempobeheersing en zelfhouding (paard mag niet onder je vandaan lopen, ook niet een heel klein beetje, en mag niet op je hand leunen). Dit vraagt van de ruiter erg veel controle over de eigen balans. Begin in een heeeel langzaam tempo en bouw het geleidelijk op.
Uiteindelijk kun je op die manier alle paarden, ook paarden met een erg onzekere balans, zo stabiel krijgen dat je ze op zit en een superlicht teugelcontact kunt rijden zonder dat je bang hoeft te zijn dat het paard struikelt of op zijn snufferd gaat.