Mijn nu 5 jarige merrie heb ik op 3,5 jarige leeftijd zelf ingereden. Alles ging volgens het boekje, het is een heel erg lief paard. (Met de hoofdletter L)
We hebben altijd les gehad en nu nog steeds (of, alweer.)
Alleen omdat ik zo slecht was in de galop heb ik dat altijd uitgesteld. Alleen in de les deden we dat, want ik was bang dit te verprutsen.
In de les galoperen is geen probleem, mijn instructrice zegt dan gewoon: "Voorbereiden, been aan leggen, zitten op je kont, niet klemmen en hop"
Ik voel dan geen spanning of onzekerheid, maar als ik alleen ben heb ik heel veel moeite om de stap te zetten om aan te galopperen. Ik stel het altijd uit tot het laatste. "Nog even een rondje, omdat het moet."

Dan gaat het ook vaak mis. Ik ga klemmen, gespannen zitten, stuiteren en dan wilt mijn merrie nog wel eens bokken.
Het is niet zo dat ik de galop zelf eng, spannend of vervelend vind, maar het is echt het aanspringen en het voorbereiden.
Nu ben ik van plan om hier echt verandering in te brengen. Ik merk namelijk dat mijn paard voor een 5 jarige echt onder het gemiddelde galoppeert. Ze heeft nog geen goed ritme, balans en kracht en dat is allemaal mijn eigen schuld! Heb ik het toch nog verprutst.

Nu wil ik dus vaker gaan galopperen om de 'stap' minder vervelend te vinden. Dus niet alleen op het eind galopperen maar de galop ook mee nemen in detraining. Draf - galop - draf - galop - stap - galop.
en niet - stap - draf - draf - galop- stap - einde.
Heeft iemand goede tips om mezelf hier in te ondersteunen?